Τσουνάμι οικειοθελών αποχωρήσεων στο Βόλο από βιομηχανίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Η εργασιακή ανασφάλεια στέλνει εκτός απασχόλησης εργατικά χέρια στις δυναμικές ηλικίες των 40-50 χρόνων. Τσουνάμι οικειοθελών αποχωρήσεων στο Βόλο. Την πόρτα της εξόδου από την απασχόληση «ανοίγουν» μόνοι τους οι εργαζόμενοι υπό το φόβο της απόλυσης.
Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
Τα επιπλέον οικονομικά μπόνους που παρέχονται από εταιρείες που θέλουν είτε να συρρικνώσουν το προσωπικό είτε και να κλείσουν, όπως πρόσφατα η ΙΜΑΣ Α.Ε. και η COCA – COLA που μεταφέρθηκε στο Σχηματάρι, αποτελούν το καλύτερο «δόλωμα» για να τσιμπήσουν οι εργαζόμενοι. Μόνο από αυτές τις δύο εταιρείες μέσα σε ένα τρίμηνο 200 και πλέον βιομηχανικοί εργάτες τέθηκαν εκτός εργασίας εντασσόμενοι στα προγράμματα των οικειοθελών αποχωρήσεων με αυξημένα οικονομικά κίνητρα. Στην περίπτωση της ΙΜΑΣ Α.Ε. το οικονομικό κίνητρο ήταν 40.000 ευρώ για τον κάθε εργαζόμενο. Μαζί με την αποζημίωση υπήρξαν εργάτες που αποζημιώθηκαν με ποσά από 70.000 – 120. 000 ευρώ, ενώ αντίστοιχα ποσά έλαβαν και όσοι από τη μονάδα της COCA – COLA δεν αποδέχτηκαν να μεταφερθούν στο Σχηματάρι και αποχώρησαν οικειοθελώς.
Ουσιαστικά πρόκειται για την «κερκόπορτα» που ανοίγουν οι εταιρείες για την απομάκρυνση προσωπικού καθώς επί της ουσίας πρόκειται για απολύσεις αφού χάνονται θέσεις εργασίας.
Σημειώνεται εξάλλου ότι εκτός από τις μεγάλες βιομηχανίες στο ίδιο μοτίβο κινούνται και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες που έρχονται σε συνεννόηση με όσους θέλουν να αποχωρήσουν λαμβάνοντας επιπλέον χρήματα από τη νόμιμη αποζημίωση που προβλέπει η σχετική νομοθεσία.
1.541 οικειοθελείς αποχωρήσεις το πρώτο δίμηνο 2016
Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ του υπουργείου Εργασίας στη Μαγνησία, σε διάφορες επιχειρήσεις όλων των κλάδων τόσο στην ηπειρωτική περιοχή όσο και στις Σποράδες καταγράφηκαν το πρώτο δίμηνο του 2016 συνολικά 1.541 οικειοθελείς αποχωρήσεις. Τον Ιανουάριο του 2016 ειδικότερα καταγράφηκαν στο ηλεκτρονικό σύστημα 889 οικειοθελείς αποχωρήσεις και το Φεβρουάριο 652 αποχωρήσεις διά της εθελούσιας εξόδου.
Παράλληλα με αυτές τις χαμένες θέσεις εργασίας καταμετρήθηκαν άλλες 1030 συμβάσεις εργασίας αορίστου και ορισμένου χρόνου που καταγγέλθηκαν τον Ιανουάριο και άλλες 808 συμβάσεις ορισμένου και αορίστου χρόνου το Φεβρουάριο αντίστοιχα.
Δέλεαρ υπό το φόβο απόλυσης
Τα πακέτα πλέον σε κάθε πρόγραμμα οικειοθελών αποχωρήσεων είναι πλέον πολύ χαμηλότερα από παλαιότερα, αφού και τα «πακέτα των αποχωρήσεων» προσαρμόστηκαν πλέον στα δεδομένα της οικονομικής κρίσης. Αποτελούν, ωστόσο, ακόμη δέλεαρ για πολλούς εργαζόμενους. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι πολλές δραστηριότητες μέσα στο χώρο δουλειάς να εκτελούνται πλέον μέσω εργολάβων που απασχολούν προσωπικό με συμβάσεις, βέβαια ορισμένου χρόνου και μισθούς πολύ κατώτερους αυτών του μόνιμου προσωπικού.
Η κάθε εταιρεία επιδιώκει ωστόσο για λόγους «καλής εικόνας» να εμφανίσει το πρόγραμμα ως «εθελούσιο», τις περισσότερες όμως φορές γίνεται χρήση ακόμη και «εκβιαστικών διλημμάτων» για να υφαρπάξει η κάθε εταιρεία τις δηλώσεις αποχώρησης όσων περισσότερων εργαζομένων μπορεί. Πρόκειται όμως ουσιαστικά με ένα συντεταγμένο σχέδιο που περιλαμβάνει μείωση του μόνιμου προσωπικού και αντικατάστασή του από εργαζόμενους με πετσοκομμένους μισθούς, χωρίς συμβάσεις και χωρίς δικαιώματα» τονίζουν τα συνδικάτα.
