Πολλές φορές ενημερωνόμαστε για διάφορες έρευνες, οι οποίες πράγματι παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα η έρευνα για την πρόβλεψη που αφορά στην τουριστική κίνηση στην Ελλάδα το φετινό καλοκαίρι.
Σύμφωνα με την επίμαχη έρευνα τα στοιχεία κρατήσεων των τουριστικών πακέτων από τη Γερμανία μέχρι τέλος Φεβρουαρίου δείχνουν πτώση για την Ελλάδα κατά 4,3%, ενώ αυξάνονται οι κρατήσεις για την Τουρκία κατά 11,7% και της Αιγύπτου κατά 13,7%.
Το μερίδιο της Ελλάδας των τουριστικών κρατήσεων για το καλοκαίρι του 2010 για την περιοχή της Μεσογείου περιορίζεται κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό, ενώ της Τουρκίας αυξάνεται κατά 2,9 ποσοστιαίες μονάδες και της Αιγύπτου κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα. Δεν χρειάζονται πολλά σχόλια και αναλύσεις.
Όσοι από εσάς έχουν επισκεφθεί την Τουρκία ή την Αίγυπτο γνωρίζουν καλά τους λόγους της τουριστικής ανάκαμψης των χωρών.
Εκεί οι τουρίστες νιώθουν αυτοκράτορες. Στην Ελλάδα τους αντιμετωπίζουμε αρκετές φορές σαν κουτόφραγκους.
Στην εποχή του Ιnternet κανείς δεν θα δεχθεί να πληρώσει “greek salad” 10 ευρώ ή τον καφέ 4,5 ευρώ, όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχουν και άλλες περιοχές, ανταγωνιστικές προς εμάς, που και η παροχή υπηρεσιών είναι αναβαθμισμένη, οι τιμές παραμένουν πολύ προσιτές και τα καταλύματα δεν τιμώνται στα 120 και 150 ευρώ.
Το ευρώ πλέον είναι πολύ ακριβό στην Ελλάδα για τους Ευρωπαίους τουρίστες και επειδή πέρασε η εποχή που περνούσε το greek mousaka και το τζατζίκι, την έστριψαν για άλλες πολιτείες που μπορούν να τη βγάλουν και φτηνότερα και με μακριάς διαρκείας διακοπές, όχι τριήμερα και τετραήμερα που έχει συρρικνωθεί πλέον ο τουρισμός στη χώρα μας.
Τα σημάδια τα βλέπουμε. Δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε εκ των υστέρων δεν ξέρουμε. Οι έρευνες είναι αποστομωτικές. Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε -για να δανειστούμε και το σύνθημα της Κυβέρνησης- μόνο που η ίδια θα πρέπει να ξανασκεφτεί το γεγονός ότι κατήργησε το Υπουργείο Τουρισμού, όταν ο τριτογενής τομέας αποτελεί την βαριά βιομηχανία στη χώρα μας.
Σε περίοδο οικονομικής κρίσης μάλλον θα πρέπει να βάλουμε νερό στο κρασί μας. Οι ξενοδόχοι ειδικά στη νησιωτική Ελλάδα που έχουν την αίσθηση ότι μαζί με το δωμάτιο «νοικιάζουν τον ήλιο και τη θάλασσα», οι καταστηματάρχες εστίασης που έχουν την αίσθηση ότι θα ρεφάρουν από την κρίση, γδέρνοντας τους τουρίστες αλλά και τους γηγενείς, οι τουριστικοί πράκτορες που έχουν υποχρέωση να επαναπροσδιορίσουν τα πακέτα τους σε κάθε τουριστικό προορισμό και φυσικά συνολικά όλοι μας ως χώρα, που μέχρι τώρα νομίζαμε ότι βαδίζοντας στο ρυθμό του «λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου….» πιάσαμε κορυφή… ενώ είμαστε λίγο πριν τον πάτο…
