Κατά πρώτο λόγο η οικονομική κρίση και κατά δεύτερο η ελληνική αποκάλυψαν μίαν Ευρωπαϊκή Ενωση να είναι περισσότερο διαιρεμένη από όσο ήταν στην αρχή του πολέμου στο Ιράκ. Δυστυχώς αυτές οι δύο περιπτώσεις ούτε γέννησαν ούτε ισχυροποίησαν το αναγκαίο πνεύμα αλληλεγγύης στην Ε.Ε.
Πολλοί αμφισβητούν την οικονομική κατάσταση της Ισπανίας, Ιταλίας , Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και της Βρετανίας, αλλά δεν το συζητούν, αφού στην επικαιρότητα υπάρχει κυρίαρχο θέμα το πρόβλημα της Ελλάδας, στην πλάτη της οποίας παίζονται παιχνίδια που ξεπερνούν συμφέροντα και της Ε.Ε. αλλά ακόμη και εθνικά. Τα συμφέροντα αυτά εστιάζονται σε προσωπικές πολιτικές επιδιώξεις.
Ετσι η Ανγκελα Μέρκελ ενεργεί σύμφωνα με τα εκλογικά της συμφέροντα, που μπορεί να διακυβευθούν στις εκλογές του Μαΐου στη Ρηνανία-.Βεστφαλία -σημαντικότατες περιοχές του πολιτικού της μελλοντος.
Ο Πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, προωθημένος στη θέση αυτή από τον ίδιο το Σαρκοζί για να τον απομακρύνει από το γαλλικό πολιτικό πεδίο, επιδιώκει την ανάμειξη του ΔΝΤ για τη στήριξη της Ελλάδας, επειδή έτσι
-πιστεύει- ότι γίνεται ο σωτήρας της ΟΝΕ, πράγμα που ενισχύει την προσεχή υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Η περίπτωση Στρος Καν οδηγεί αναγκαστικά τον πρόεδρο Σαρκοζί να εξακολουθήσει να υποστηρίζει την λύση του ελληνικού προβλήματος μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αν και την εβδομάδα αυτή απορροφήθηκε σε προσπάθειες περιορισμού των εκλογικών απωλειών του Κόμματός του στο σημερινό δεύτερο εκλογικό γύρο των περιφερειών.
Ο Ζαν Κλοντ Τρισέ , πρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας στην οποία τον
προώθησε ο Σαρκοζί, ακολουθεί τη γραμμή του Γάλλου Προέδρου, εξαργυρώνοντας έτσι το γραμμάτιο της θέσης που του είχε προσφέρει.
Υπάρχουν σοβαρές πιέσεις για μία συμφωνία προς εξεύρεση ενός μηχανισμού ενίσχυσης της Ελλάδας και υποχώρησης της Γερμανίας.
Οι παράγοντες της Ε.Ε. που αμέλησαν να ελέγξουν τις γερμανικές παραβάσεις των κανόνων ανταγωνισμού επί 20 χρόνια, ας κοιτάξουν τώρα τη χθεσινή απόφαση της Κάτω Γερμανικής Βουλής, που προβλέπει υπερχρέωση 80,2 δισεκατομμυρίων ευρώ για να προωθήσει τους ρυθμούς της γερμανικής ανάπτυξης!
Τα παρασκηνιακά διακυβευόμενα συμφέροντα και η προστασία τους είναι εκείνα που
θα βαρύνουν στη λήψη της τελικής απόφασης στη διάσκεψη των Βρυξελλών της 25ης
Μαρτίου, ημέρας της Εθνικής μας Γιορτής, η οποία (σημειώνω επ’ ευκαιρία) δεν πρόκειται με εντολή του ΥΠΕΞ να εορταστεί σε καμία πρεσβευτική η προξενική αρχή της χώρας λόγω… οικονομιών. Παράλληλα όμως το ίδιο υπουργείο μας που δεν
υπολόγισε τον μειωτικό αντίκτυπο στις ξένες χώρες, εξακολουθεί, όπως πάντα, να πληρώνει τα εισιτήρια υπερχιλίων διπλωματών και μη για τις θερινές διακοπές τους.
