ΤΟΠΙΚΑ

Τόνους τροφίμων για φτωχούς συγκεντρώνει βολιώτης ιερέας της διασποράς

τόνους-τροφίμων-για-φτωχούς-συγκεντρ-108891

Τρόφιμα συνολικού βάρους 4,5 τόνων προσφέρθηκαν τις προηγούμενες μέρες στη Μητρόπολη Δημητριάδος από την Ελληνορθόδοξη ενορία του Αγίου Αποστόλου Παύλου Μπίλεφελντ της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας. Με πρωτοβουλία του Προϊσταμένου της ενορίας Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου π. Δημητρίου Τσόμπρα, συγκεντρώθηκαν τρόφιμα μακράς διαρκείας, προκειμένου να καλυφθούν οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες των σπιτιών γαλήνης της Μητρόπολης Δημητριάδος. Παράλληλα, συγκεντρώθηκαν 4 επιπλέον τόνοι τροφίμων, για την ενίσχυση του κοινωνικού παντοπωλείου της Μητροπόλεως Κερκύρας. Ο Βολιώτης ιερέας της διασποράς και της προσφοράς, βρίσκεται πάντα κοντά στη γενέτειρά του, στηρίζοντας εκατοντάδες απόρους, μέσω της πρωτοβουλίας που έχει αναπτύξει και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους.

Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ

Η έννοια της προσφοράς στο συνάνθρωπο αποτελεί θεμελιώδη αξία ζωής για τον π. Δημήτριο ο οποίος συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια διακονίας και βρίσκεται από το 1983 στην ενορία του Αγίου Αποστόλου Παύλου στο Μπίλεφελντ.

Με πρωτοβουλία του ιδίου, πραγματοποιήθηκαν δύο, μέχρι στιγμής, εκστρατείες αγάπης στην περιοχή ευθύνης του, με τη συμμετοχή Ελλήνων και Γερμανών, οι οποίοι πρόσφεραν με περισσή γενναιοδωρία τρόφιμα για τους κατοίκους της περιοχής μας που αντιμετωπίζουν ουσιαστικό πρόβλημα επιβίωσης.

Το κάλεσμα αλληλεγγύης που απηύθυνε ο π. Δημήτριος στην ενορία του Μπίλεφελντ, βρήκε αμέσως ανταπόκριση, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν αρχικά 9,5 τόνοι τροφίμων μακράς διαρκείας, που προσφέρθηκαν στη Μητρόπολη Δημητριάδος πριν από δύο χρόνια. Η ίδια προσπάθεια επαναλήφθηκε τον περασμένο Ιανουάριο και η κοινωνική ευαισθησία του κόσμου, Ελλήνων αλλά και Γερμανών, μεταφράστηκε στη συγκέντρωση 8,5 συνολικά τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας, η οποία διανεμήθηκε, όπως προαναφέρθηκε, στις δύο Μητροπόλεις, για να βοηθηθούν όσοι στερούνται ακόμη και τα αναγκαία.

Ο Βολιώτης ιερέας, ο οποίος διατηρεί δεσμούς καρδιάς με τη γενέτειρά του, διακονεί 10.000 περίπου ανθρώπους, σε μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται μέχρι τα σύνορα της Ολλανδίας. Η πόλη Μπίλεφελντ στην οποία ζει τριάντα και πλέον χρόνια, διακονώντας, ως ιερατικός προϊστάμενος τον ορθόδοξο ναό του Αποστόλου Παύλου, βρίσκεται στη βόρεια Γερμανία, στο κρατίδιο της βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας.

Στη συγκεκριμένη περιοχή ζουν περί τους 5.500 Ορθόδοξους Ελληνες, επίσης Ρώσοι, Σέρβοι και Ρουμάνοι Ορθόδοξοι, ενώ παράλληλα, πολλοί Γερμανοί έχουν επίσης βαπτιστεί Ορθόδοξοι.

Η περιοχή ευθύνης του Βολιώτη ιερέα είναι τεράστια, όπως άλλωστε και το έργο του, που αγκαλιάζει όλες τις κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των απόρων αλλά και των μεταναστών, οι οποίοι ζητούν τη συνδρομή του.

Κοντά στην πατρίδα

«Είμαι Βολιώτης, γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ, τον πονάω αυτό τον τόπο» αναφέρει ο ίδιος, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Από παιδί βρίσκονταν κοντά στην Εκκλησία και το 1976 χειροτονήθηκε διάκονος από το Μακαριστό Χριστόδουλο, υπηρετώντας στο ιδιαίτερο γραφείο του μέχρι το 1983, μαζί με το νυν Μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκτάριο. Διετέλεσε αρχιδιάκονος του Μακαριστού, έως το 1982, οπότε χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και διορίστηκε στον Αγιο Γεώργιο Ιωλκού, τόπο κατοικίας του.

Η απόφαση να μεταβεί στη Γερμανία, προκειμένου να αναλάβει μια μεγάλη ενορία που είχε ορφανέψει, ελήφθη αμέσως μόλις κοινοποιήθηκε στον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος σχετικό έγγραφο του Μητροπολίτη Γερμανίας, στο οποίο διατυπώνονταν το αίτημα της κάλυψης της κενής θέσης από ιερέα της Μητρόπολης Δημητριάδος. «Οταν με ρώτησε ο Μακαριστός «τι λες να κάνουμε» του απάντησα «θα πάω εγώ» θυμάται ο π. Δημήτριος, ανατρέχοντας σε μια καθοριστική στιγμή της μετέπειτα ζωής του.

Η προσαρμογή δεν ήταν δύσκολη για τον ίδιο, διότι «έχω αδελφό στη Γερμανία και τον επισκεπτόμουν τακτικά, ενώ παράλληλα, είχα μάθει τη γερμανική γλώσσα» όπως υπογραμμίζει.

Η ελληνορθόδοξη ενορία του Αποστόλου Παύλου, αποτέλεσε συν το χρόνο το επίκεντρο για χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι αγκάλιασαν το Βολιώτη ιερέα και την οικογένειά του, την πρεσβυτέρα Χαρίκλεια και τα δύο τους παιδιά, Στέφανο και Κωνσταντίνο, που διαπρέπουν επαγγελματικά στη Γερμανία.

Οι άοκνες προσπάθειες του π. Δημήτριου απέδωσαν καρπούς και σήμερα, η Ελληνορθόδοξη ενορία διαθέτει ιδιόκτητο ενοριακό κέντρο, στην καρδιά της πόλης και 4.800 τετραγωνικά κήπους, που είναι κόσμημα για το Μπίλεφελντ.

Ο χώρος της ενορίας αποτελεί το κέντρο της ζωής του Ελληνισμού και φιλοξενεί δεκάδες δραστηριότητες, όπως κατηχητικά, κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής για κυρίες, ορθόδοξη διακονία, σχολή ελληνικών παραδοσιακών χορών, μεγάλο συγκρότημα φοιτητών και ενηλίκων που διαφυλάττει την Ελληνική παράδοση, σχολή μουσικής και αγιογραφίας.

Στους στόχους του π. Δημήτριου είναι να αυξηθεί το εύρος της ιδιόκτητης έκτασης που διαθέτει η ενορία στην καρδιά του Μπίλεφελντ, προκειμένου να δημιουργήσει στο μέλλον Ελληνικό γηροκομείο, ενώ την επόμενη τριετία θα προστεθεί, σημειωτέον, και παιδικός σταθμός, στην πολυεπίπεδη δράση που αναπτύσσεται.

Βοηθάει όσους έχουν ανάγκη

Η συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας για τη Μητρόπολη Δημητριάδος ξεκίνησε μόλις πληροφορήθηκε από το Μητροπολίτη κ. Ιγνάτιο ότι υπάρχουν διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες και εκατοντάδες άνθρωποι που εξασφαλίζουν καθημερινά φαγητό μέσω της Εκκλησίας. «Ο κ. Ιγνάτιος έκανε το πρώτο βήμα λέγοντάς μου αν μπορώ να βοηθήσω κι εγώ απλά ανταποκρίθηκα ευχαρίστως» επισημαίνει ο π. Δημήτριος, ο οποίος προσθέτει ότι «όταν βλέπει κάποιος να περιμένει ο κόσμος στην ουρά για να πάρει ένα πιάτο φαγητό, ευαισθητοποιείται».

Ο π. Δημήτριος κινητοποιήθηκε άμεσα, απευθύνοντας σχετική έκκληση στους ενορίτες του Ελληνορθόδοξου ναού του Μπίλεφελντ, οι οποίοι στήριξαν την προσπάθεια, με την παράλληλη εντυπωσιακή συνδρομή πολλών Γερμανών.

Στο μεταξύ η συνεργασία με τη Μητρόπολη Δημητριάδος συνεχίζεται, ενώ όπως υπογραμμίζει ο ίδιος «η Μητρόπολη Δημητριάδος είναι η μητέρα μας και εδώ είναι το σημείο αναφοράς και η μεγάλη μας αγάπη. Από δω ξεκινήσαμε και ο σύνδεσμος υπάρχει και θα υπάρχει πάντα και λόγω του κ. Ιγνατίου, με τον οποίο έχουμε αρκετά χρόνια γνωριμίας». Η προσφορά βοήθειας στη γενέτειρά του, είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον ίδιο, ενώ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, του προσφέρει την ικανοποίηση ότι «βάζω ένα λιθαράκι για τον τόπο και τους ανθρώπους με τους οποίους έζησα».

Ο μεγάλος δάσκαλος

Ο π. Δημήτριος ανατρέχει με συγκίνηση στην εποχή της συνεργασίας του με τον Μακαριστό Χριστόδουλο, από το 1976 έως το 1983. «Θυμάμαι τα πάντα από εκείνον, δεν φεύγει ποτέ από τη μνήμη μου» θυμάται ο Βολιώτης ιερέας, ο οποίος χαρακτηρίζει «μεγάλο δάσκαλο» το Μακαριστό. Παράλληλα υπογραμμίζει ότι «η προσφορά μας κυρίως οφείλεται σε εκείνον, γιατί μάθαμε πώς να κάνουμε βήματα στην Εκκλησία, πώς να κινούμαστε στην Εκκλησία, πώς να πολιτευόμαστε μέσα στην Εκκλησία, και κυρίως πώς να προσφέρουμε, αν έχουμε κάποιες δυνάμεις, για τον συνάνθρωπο». Ο Μακαριστός επισκέπτονταν τακτικά το Μπίλεφελντ, όποτε του το επέτρεπαν οι υποχρεώσεις του και η φράση – διδαχή που μετέφερε στους συνεργάτες του, ήταν «να πολιτευόμαστε σωστά και να δίνουμε τη ζωή μας ολόκληρη για την Εκκλησία και το συνάνθρωπο» όπως αναφέρει ο π. Δημήτριος, τονίζοντας παράλληλα ότι «μας έδειξε δρόμους στην ιερατική μας διακονία, τους οποίους ακολουθούμε».

ΣΤΟ ΜΠΙΛΕΦΕΡΝΤ

1.900 μετανάστες από την Ελλάδα το τελευταίο 9μηνο

Ο π. Δημήτριος βρίσκεται κοντά σε όσους έχουν ανάγκη βοήθειας, προσφέροντας τρόφιμα. «Η κρίση έχει φτάσει και στη Γερμανία αλλά όχι στο ίδιο επίπεδο με την Ελλάδα, αλλά σίγουρα αρκετοί από τους νεομετανάστες αντιμετωπίζουν πρόβλημα και προσπαθούμε να τους συνδράμουμε» τονίζει ο ίδιος.

Το τελευταίο εννεάμηνο, το Μπίλεφελντ υποδέχτηκε περίπου 1900 μετανάστες από την Ελλάδα, πολλοί από τους οποίους ζητούν τη βοήθεια της Εκκλησίας και του π. Δημήτριου, προκειμένου να τακτοποιηθούν, να βρουν στέγη και εργασία. Ο ακούραστος ιερέας της προσφοράς βρίσκεται διαρκώς κοντά τους και αφουγκράζεται τα προβλήματά τους, τείνοντας χέρι βοήθειας όπου υπάρχει ανάγκη.

Ο Βόλος βρίσκεται πάντα στην καρδιά του και όπως αναφέρει ο ίδιος, διαβάζει διαδικτυακά τα νέα της πατρίδας του, ενώ ομολογεί παράλληλα ότι του λείπει «ο ήλιος και η θάλασσα, τα αγαπημένα πρόσωπα, η μητέρα και ο αδελφός μου που ζουν στο Βόλο, η ομορφιά της πόλης, που δεν μπορεί να την ξεχάσει ποτέ κανείς».

Στο μεταξύ, συνεχίζονται οι προσπάθειες συγκέντρωσης ανθρωπιστικής βοήθειας, με την ευχή «να δώσει ο Θεός να τελειώσουν το συντομότερο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες άνθρωποι».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου