«Κάποιος δεν πρέπει να πάει φυλακή;» αναρωτήθηκε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, αιτιολογώντας την απόφαση να γίνει εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, προκειμένου να εντοπισθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες, στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό, για το μπάχαλο που δημιουργήθηκε στα οικονομικά μας. Είναι προφανές ότι μάλλον το «ναι» θα ταίριαζε ως λογική συνέχεια στο υπουργικό ερώτημα, αφού κάθε άλλο παρά ρητορική σημασία έδινε ο ίδιος στη φράση του.
Κατά σύμπτωση το ίδιο ακριβώς ερώτημα διατύπωνε την προηγούμενη μέρα κάποιος εργαζόμενος, σε συζήτηση που κάναμε σε κάποιον εργασιακό χώρο, σχετικά με τα μέτρα που θα εφαρμοσθούν και τα οποία έχουν ήδη τρομοκρατήσει πριν καν οριστικοποιηθούν στο σύνολό τους.
«Να δεχθώ την ανάγκη των περικοπών, να συμβάλλω κι εγώ στην ανάταξη της οικονομίας, να προσφέρω μέρος και του μισθού μου ακόμη, όμως θα πάει κανένας στη φυλακή για τη ζημιά;» ήταν η απορία του συνομιλητή μου. Όχι ότι έτσι θα διορθωθούν αυτόματα τα πράγματα ή θα σωφρονισθεί ο συγκεκριμένος που θα οδηγηθεί στις μπάρες, εξήγησε, αλλά για να γνωρίζουν οι επόμενοι ότι δεν θα μένουν τα πάντα και για πάντα ατιμώρητα.
Εδώ έφθασε πλέον η λαϊκή αγανάκτηση για την οικτρή κατάσταση την οποία δημιούργησε ο τσαπατσούλικος τρόπος, ο ερασιτεχνισμός και η πρόταξη άλλων επιδιώξεων στη διαχείριση της οικονομίας. Διαχρονικά θα λέγαμε, όπως αποδεικνύεται. Ιδιαίτερα όμως την τελευταία περίοδο, που πλέον γνώριζαν πού πάμε και ότι πλέον ξύναμε τον πάτο του βαρελιού.
Ας μην πούμε ότι είναι σίγουρο, αλλά ας περιοριστούμε να διατυπώσουμε την επιφύλαξη ότι είναι αμφίβολο αν όντως κάποιος θα πάει στη φυλακή. Τουλάχιστον κάποιος «πιανούμενος» και όχι από τη γνωστή «μαρίδα» των ανωνύμων.
Αλλού θα εντοπίζαμε το πρόβλημα. Ότι διανύουμε την αρχή μίας περιόδου κατά την οποία απαιτούμε την αναζήτηση και εντοπισμό υπευθύνων για τα χάλια μας, για τη χασούρα που με βεβαιότητα όλοι μας θα έχουμε. Είμαστε σε αναζήτηση κάποιας «δικαίωσης» για τις μαύρες μέρες που μας περιμένουν εδώ, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη και ίσως πολύ περισσότερο στον υπόλοιπο κόσμο οι πολίτες άρχισαν να ξαναβρίσκουν το θάρρος τους, να θεωρούν ότι η οικονομία τους βρίσκεται σε καλή κατάσταση, και να αισθάνονται κάποια σιγουριά για το μέλλον τους, σύμφωνα με κοινή διεθνή δημοσκόπηση του Reuters και της Ipsos, στην οποία συμμετείχαν 24.000 άνθρωποι σε 23 χώρες.
Εμείς τώρα μπαίνουμε στο τούνελ. Με την εντολή να γίνουμε πιο παραγωγικοί, πιο ανταγωνιστικοί, πιο φθηνοί, πιο ελαστικοί στις απαιτήσεις μας, πιο ανεκτικοί στις πιέσεις για νέες υποχωρήσεις. Μένοντας, ως συνήθως, στη λωρίδα της δεύτερης ταχύτητας.
Ούτε φυλακή θα πάει κάποιος ούτε κανείς θα μας δώσει δίκιο
