Oι Βουλευτές Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Μεϊκόπουλος, Κατερίνα Παπανάτσιου και Μάκης Μπαλλής, αναφέρουν σε κοινή τους δήλωση:
«Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην Χούντα έχει καταγραφεί στην συλλογική μνήμη ως κορυφαία πράξη αντίστασης της νεολαίας και του λαού απέναντι στην υποτέλεια και την τυραννία. Το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» συνεχίζει να δείχνει τον δρόμο του αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη.
Τότε, κάποιοι εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές μαζί με τον λαό της Αθήνας αγωνίστηκαν και κάποιοι από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή πίσω από την πύλη κάτω από τις ερπύστριες του τανκ για την ελευθερία.
Οι νέοι είχαν πάντα μια υπαρξιακή σχέση με την επανάσταση, με το δίκιο, με την ανατροπή…
Σε αυτήν την χώρα που για τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών οι νέοι ήταν αόρατοι, σε αυτήν την χώρα που στους κάτω των 30 δεν επιτράπηκε ποτέ να ζήσουν και να δημιουργήσουν πραγματικά, σε αυτήν την χώρα που το αγαθό της παιδείας δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ μεταπολιτευτικά ως ύψιστη κυβερνητική προτεραιότητα, σε αυτήν την χώρα που η σχέση των νέων με την πολιτική τα τελευταία χρόνια απαξιώθηκε πλήρως, στόχος μας είναι να επαναφέρουμε με την πολιτική μας στο προσκήνιο τους νέους, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα δημοκρατικής και παραγωγικής αναγέννησης της χώρας, που θα έχει επίκεντρο τη ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ένα ανοιχτό και δημοκρατικό σχολείο πραγματικό εργαστήρι παραγωγής κριτικής και ελεύθερης σκέψης, και που θα αποβλέπει στην δημιουργία ενός κοινωνικού συστήματος που δεν θα λειτουργεί περιφρονητικά για την γνήσια πολιτικοποίηση και δεν θα αφήσει τη γενιά αυτή και τις επόμενες να χαθούν μέσα στην ήττα και την λήθη.
Σήμερα που οι νοσταλγοί των αυταρχικών καθεστώτων κάνουν ξανά αισθητή την παρουσία τους στον δημόσιο βίο, εκμεταλλευόμενοι την εκτεταμένη ανθρωπιστική κρίση που έφεραν οι πολιτικές των τελευταίων ετών, ο ωραίος αγώνας των νέων του Πολυτεχνείου για ψωμί και ελευθερία ας φωτίζει τον αγώνα του λαού μας για αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη, κόντρα στον κοινωνικό αυτοματισμό και σε ανιστόρητες λογικές όπως η θεωρία των δύο άκρων».
