ΤΟΠΙΚΑ

Στο σχολείο με ποδήλατο υπό βροχή

στο-σχολείο-με-ποδήλατο-υπό-βροχή-284586

Πέμπτη πρωί κι ενώ στο Βόλο βρέχει… Μία μητέρα ανεβάζει το μικρό παιδί της στο ποδήλατο που οδηγεί η ίδια και ξεκινά εν μέσω βροχής μία διαδρομή τριών χιλιομέτρων για να το πάει στο σχολείο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Κάνει το ίδιο δρομολόγιο καθημερινά, πάνω στις δύο ρόδες του ποδηλάτου. Η ίδια, αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας, δεν έχει σταθερή εργασία για να καλύψει το καθημερινό κόστος της μετακίνησης του παιδιού που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγου και συμπεριφοράς προς το ειδικό νηπιαγωγείο όπου φοιτά ως προνήπιο. Και στο σχολείο όπου πηγαίνει το παιδί, έγγραφο που κοινοποιήθηκε, υπαγορεύει ότι τα προνήπια εξαιρούνται από το καθεστώς των μαθητικών μεταφορών, επειδή δεν υπάγονται στην υποχρεωτική εκπαίδευση!

Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ

Με το άνοιγμα των σχολείων για τη νέα σχολική χρονιά, οι διευθυντές των σχολικών μονάδων, συγκεντρώνουν τις καταστάσεις των παιδιών που δικαιούνται δωρεάν μαθητικών μεταφορών, προκειμένου να δρομολογηθούν λεωφορεία και ταξί, ανάλογα με την περίπτωση, που θα διασφαλίζουν την καθημερινή μετακίνηση των μαθητών από το σπίτι προς το σχολείο και αντίστροφα.

Σημειώνεται ότι η μεταφορά των μαθητών προβλέπεται για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο τόπος κατοικίας απέχει από το σχολείο από τέσσερα χιλιόμετρα και πάνω (για μαθητές Λυκείου), άνω των 2,5 χλμ. (για μαθητές Γυμνασίου) και άνω των 1.200μ. (για μαθητές νηπιαγωγείου και δημοτικού).

Ωστόσο διευκρινιστική εγκύκλιος που ισχύει ήδη από πέρυσι, υπαγορεύει ότι από το καθεστώς των δωρεάν μεταφορών, ακόμη κι αν πληρούν τις προϋποθέσεις της απόστασης εξαιρούνται τα προνήπια. Ο λόγος ότι δεν βρίσκονται στο στάδιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης κι ως εκ τούτου, δεν υπάρχει υποχρέωση της Πολιτείας να φροντίσει για τη μετακίνησή τους από και προς το σχολείο, που καλούνται να επιβαρυνθούν οι ίδιοι οι γονείς.

Η εξαίρεση μάλιστα δεν διαχωρίζει μαθητές γενικής παιδείας ή ειδικής εκπαίδευσης. Φαίνεται να μπαίνουν όλοι σε ένα… τσουβάλι και για τα προνήπια της ειδικής αγωγής η καθημερινή μετακίνηση μοιάζει με πραγματικός Γολγοθάς. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα προνήπια της ειδικής αγωγής και που ούτως ή άλλως κάνουν δύσκολη την υπόθεση της μετακίνησης. Στα νηπιαγωγεία ειδικής αγωγής φοιτούν παιδιά από διάφορες περιοχές της πόλης και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι χιλιομετρικές αποστάσεις που καλούνται να καλύψουν είναι τεράστιες. Για παράδειγμα προνήπιο με ειδικές ανάγκες από το Βόλο, μετακινείται στην Αγριά, ενώ παιδί από το Φυτόκο χρειάζεται καθημερινά να διανύει ολόκληρα χιλιόμετρα για να φθάσει μέχρι τη συνοικία της Χιλιαδούς.

Ο Νόμος της ειδικής αγωγής ορίζει ότι τα παιδιά με ανάγκες μπορούν να φοιτούν σε ειδικά νηπιαγωγεία έως την ηλικία των 7 ετών. Και όλα δικαιούνται δωρεάν μεταφορών.
Την ίδια ώρα όμως, προνήπια με ειδικές ανάγκες που φοιτούν σε ειδικά νηπιαγωγεία στη Μαγνησία έχουν εξαιρεθεί από το πρόγραμμα των δωρεάν μαθητικών μεταφορών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους γονείς που είτε εργάζονται και δεν μπορούν να πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, είτε δεν έχουν τα χρήματα να καλύπτουν να καλύπτουν το κόστος της μαθητικής μεταφοράς όταν πρόκειται μάλιστα για ολόκληρα χιλιόμετρα σε καθημερινή βάση.

Ο αποκλεισμός προνηπίων με ειδικές ανάγκες από το πρόγραμμα των δωρεάν μαθητικών μεταφορών δεν εγείρει αντιδράσεις μόνο στους γονείς, που βλέπουν τα παιδιά τους ουσιαστικά να αποκλείονται από την προσχολική εκπαίδευση. Εχει κινητοποιήσει και την εκπαιδευτική οικογένεια που ήδη έχει απευθυνθεί στο Συνήγορο του Παιδιού, στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας και στο υπουργείο Μεταφορών.

Ζητούν ο Νόμος να μην μεταφράζεται κατά το δοκούν. Να υπάρξει διευκρινιστική εγκύκλιος από το υπουργείο Παιδείας που να βάζει τέλος στις διαφορετικές ερμηνείες των νόμων και τα παιδιά της ειδικής αγωγής να έχουν δωρεάν μεταφορές όπως υπαγορεύει ο νόμος της ειδικής εκπαίδευσης, είτε πρόκειται για προνήπια είτε όχι.

Το θέμα ήρθε σε γνώση και του Προέδρου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, Αποστόλη Μούσιου. «Το ζητούμενο για το εκπαιδευτικό σύστημα είναι η ποιότητα και οι ίσες ευκαιρίες. Δείκτης πολιτισμού μιας κοινωνίας δεν είναι ο τρόπος που φέρεται στους πολλούς αλλά η στάση που κρατά απέναντι στους λίγους και αδύναμους. Χρειαζόμαστε παιδεία ποιότητας για όλους με την ευρύτερη έννοια. Είναι δικαίωμα του πολίτη και υποχρέωση της Πολιτείας. Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας για διετή προσχολική υποχρεωτική αγωγή», ανέφερε ο κ. Μούσιος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου