Μπορεί ο μηχανισμός να ανατρέψει το ρεύμα;

Οταν άνοιγε το θέμα της διαδοχής στη Ν.Δ., δεν νομίζω να υπήρχε κάποιος που εκείνες τις πρώτες μέρες θα αμφισβητούσε αυτό που φαινόταν ως πασίδηλο, ότι δηλαδή η Ντόρα Μπακογιάννη θα ήταν ο επόμενος αρχηγός του κόμματος. Το έδειχναν οι αρχικές δημοσκοπήσεις, το μαρτυρούσε ο «αέρας» που υπήρχε στις κομματικές οργανώσεις, το διαλαλούσε ακόμη και η στάση που κρατούσε και ο τρόπος με τον οποίο έκανε τις δημόσιες εμφανίσεις και τοποθετήσεις της η ίδια.
Οι περισσότεροι μάλιστα, αναζητώντας την απάντηση πώς προέκυπτε τόσο εύκολη και άνετη επικράτηση, αναφέρονταν στην πολυετή παρουσία της στην πρώτη γραμμή της κομματικής δραστηριότητας, στην υπουργική της προβολή και στον έλεγχο που ασκούσε σε μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού. Ορισμένοι δεν παρέλειπαν να ισχυριστούν ότι ο Καραμανλής τής είχε δώσει το «δαχτυλίδι», γι’ αυτό και περνούσε εύκολα στις κομματικές οργανώσεις, στο μηχανισμό που σε μεγάλο βαθμό ήλεγχε και ο Μεϊμαράκης.
Το σκηνικό αυτό άλλαξε τις τελευταίες λίγες βδομάδες και ειδικά τις τελευταίες μέρες. Οι δημοσκοπήσεις ανατράπηκαν και όλα δείχνουν ότι αυτός που προηγείται και μάλλον πάει για τελική επικράτηση είναι ο Αντ. Σαμαράς. Το ρεύμα στήριξής του ενισχύθηκε περισσότερο με την «προσχώρηση» του Δ. Αβραμόπουλου. Τι άλλαξε, αφού οι ψηφοφόροι παρέμειναν οι ίδιοι, η δημοσκοπική βάση αναλλοίωτη και οι υποψήφιοι δεν άλλαξαν σχεδόν τίποτα στη ρητορική τους;
Η απάντηση μάλλον πρέπει να αναζητηθεί στο τελευταίο. Στο περιεχόμενο των θέσεων καθενός και στην ταυτότητα για το κόμμα που ο καθένας υποσχόταν.
Μετά από τη μεγαλύτερη εκλογική ήττα στην ιστορία της ΝΔ, με την κομματική βάση πληγωμένη να αναζητά τα αίτια στην υποκατάσταση των αρχών και της ηθικής του ιδρυτή του κόμματος από παρέες και ομάδες που είχαν εγκαταστήσει τα δικά του βιλαέτια, η κ. Μπακογιάννη υποσχέθηκε ένα κόμμα χωρίς συγκεκριμένη ιδεολογία και ταυτότητα. Αντίθετα ο Α. Σαμαράς μίλησε πολιτικά, εστίασε στην κομματική ιδεολογία και ταυτότητα και υποσχέθηκε επάνοδο στις παλιές αρχές. Φαίνεται ότι αυτό μέτρησε περισσότερο. Ότι είναι περισσότεροι εκείνοι που θέλουν τη ΝΔ όπως την ήξεραν.
Τώρα, ενδιαφέρουν κανέναν όλα αυτά, πλην βεβαίως των νεοδημοκρατών που δικαιολογημένα αγωνιούν για τον επόμενο αρχηγό τους; Πέρα από το ευρύτερο πολιτικό ενδιαφέρον, για την αξιωματική αντιπολίτευση πρόκειται, ενδιαφέρει ίσως και όσους επιμένουν ότι η κατάσταση θα ανατραπεί εκ νέου, διότι η κ. Μπακογιάννη διαθέτει μεγάλο μηχανισμό που μπορεί να κινητοποιήσει υπέρ της περισσότερους ψηφοφόρους. Πάλι, περνάει σε δεύτερη μοίρα η πολιτική θέση και η διάθεση των νεοδημοκρατών να εκφραστούν πολιτικά.