Οι προσλήψεις στο Δημόσιο

Είναι ενθαρρυντικό ότι μετά από πολλά χρόνια οι κυβερνώντες στρέφουν πιο ουσιαστικά το βλέμμα τους και στην περιστολή των δημοσίων δαπανών. Αυτό φυσικά είναι απόρροια και του δυσθεώρητου ελλείμματος και του τεράστιου δημοσιονομικού χρέους. Και δεν είναι μόνον ότι μειώνονται κατά 500 εκατ. ευρώ οι τεράστιες αμυντικές δαπάνες της χώρας, είναι ότι επιχειρείται μία ουσιαστική περικοπή κονδυλίων για τις λειτουργικές δαπάνες του τεράστιου Δημόσιου Τομέα που έχει η Ελλάδα. Μία Ελλάδα που έχει περίπου ένα εκατομμύριο απασχολούμενους στο στενό και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα της, όταν η ισομεγέθης από πληθυσμιακή άποψη Πορτογαλία έχει 300.000 υπαλλήλους και η Αυστρία μόλις 80.000.
Τώρα ανακοινώνεται ότι εντός των ημερών θα δοθεί σε διαβούλευση το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις προσλήψεις στο Δημόσιο, με τη βασική αρχή ότι για κάθε δύο που θα φεύγουν από την υπηρεσία θα προσλαμβάνεται ένας. Όλα τα παραπάνω φυσικά θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, αφού και στο παρελθόν είχαμε παρόμοιες ανακοινώσεις, που όμως στη συνέχεια αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες που έπεσαν στο κενό.
Παρόλα ταύτα όμως ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης και η εμπέδωση της αξιοκρατίας αποτελεί ένα διαχρονικό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας. Απλά στην παρούσα συγκυρία η Κυβέρνηση έχει ένα επιπλέον λόγο να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα, για να είναι συνεπής με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Είπαμε το έλλειμμα είναι τεράστιο και οι όποιες καθυστερήσεις και ολιγωρίες μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικές…
Ωστόσο εκείνο που προέχει είναι ότι με την πολιτική της βούληση η σημερινή Κυβέρνηση πρέπει να εκπέμψει και ένα ισχυρό σημειολογικό μήνυμα προς την ελληνική κοινωνία και κυρίως προς τις νεότερες γενιές. Ότι δηλαδή η είσοδος στο Δημόσιο δεν μπορεί να αποτελεί και τα επόμενα χρόνια πανάκεια για το βόλεμα όσων έχουν…μπάρμπα στην Κορώνη και ασφαλές «θερμοκήπιο» για όλους όσοι δηλώνουν αθεράπευτοι…εραστές της ήσσονος προσπάθειας, οι οποίοι έχουν μόνο δικαιώματα και καθόλου υποχρεώσεις…
Για να πάρουν ωστόσο σάρκα και οστά οι προεκλογικές δεσμεύσεις δεν φτάνουν μόνον οι καλές προθέσεις. Μπορεί οι πρωτοβουλίες και τα μέτρα να είναι θετικά, όπως αυτές που αφορούν τις συμβάσεις έργου, τα stage και τη γαλάζια συνέντευξη. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο το οποίο δεν είναι τυχαίο ότι έκανε αναφορά στην φετινή του ομιλία στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο τότε Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής. Ότι δηλαδή χρειάζεται ριζική αναθεώρηση το υφιστάμενο καθεστώς συγκρότησης και λήψης αποφάσεων των Υπηρεσιακών και των Πειθαρχικών Συμβουλίων του Δημόσιου Τομέα. Χωρίς το θεσμικό εκσυγχρονισμό αυτών των Δ.Σ., μόνον για αξιοκρατία και παραγωγικότητα δεν μπορούμε να μιλάμε στο Ελληνικό Δημόσιο.
Ο Κ. Καραμανλής έστω και αργά το κατάλαβε μετά από πεντέμισι χρόνια πρωθυπουργίας. Όταν το κατάλαβε και δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, καταψηφίστηκε και το κόμμα του πήγε στην αντιπολίτευση. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστούν άλλα πεντέμισι χρόνια για να το αντιληφθούν και οι σημερινοί κυβερνώντες…