Η μεταξωτή οικονομική πολιτική θέλει και επιδέξιους χειρισμούς

Ακόμη και την ώρα που θα πηγαίνουμε στην κάλπη θα παρακολουθούμε την αντιπαράθεση των δύο «μονομάχων», ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για την οικονομία και τα ερωτήματα που θα βάζει ο ένας εκπρόσωπος στον άλλον.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η αντιπαράθεση ξεκίνησε από την επομένη της εμφάνισης του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ και την παρουσίαση εκ μέρους του των προτάσεων για την έξοδο από την οικονομική κρίση και την ενίσχυση-προστασία των χαμηλότερων εισοδημάτων.
Το συνηθισμένο ερώτημα που τίθεται από τη ΝΔ είναι «πού θα βρεθούν τα λεφτά» για να υλοποιηθούν αυτές οι προτάσεις. Το ΠΑΣΟΚ απαντά ότι το πραγματικό ερώτημα είναι «πού πήγαν τα λεφτά», αλλά και ποιο μοντέλο οικονομικής πολιτικής θα τηρηθεί.
Εδώ, αυτό που απαντά η κυβέρνηση είναι ότι θα τηρηθεί η αναγκαία σοβαρή και υπεύθυνη, όσο και επώδυνη για κάποιους, οικονομική πολιτική. Φυσικά, όση αισιοδοξία και να διαθέτεις, είναι δύσκολο να δεχθείς ότι η έξοδος από μία οικονομική κρίση γίνεται ανώδυνα έως και ευχάριστα, ή ότι δεν χρειάζονται προσαρμογές που για κάποιους θα είναι δυσάρεστες.
Το ζητούμενο όμως είναι για ποιους θα είναι δυσάρεστες και ποιους θα πρέπει να ξεβολέψουν. Σε ποιο σχέδιο θα βασιστούν και ποια φιλοσοφία θα υπηρετούν. Αλλιώς θα πρόκειται για σπασμωδικές κινήσεις με μηδενικό τελικό αποτέλεσμα. Ή θα επιβαρύνουν περισσότερο εκείνους που ήδη υποφέρουν και θα ωφελήσουν τους συνήθως ωφελούμενους από τέτοιες πολιτικές.
Οταν τίθενται ερωτήματα περί της ύπαρξης ή απουσίας σοβαρού και μελετημένου σχεδίου βημάτων για την ανάταξη της οικονομίας, όπως υποστηρίζει ότι διαθέτει ήδη (και εφαρμόζει) η κυβέρνηση, πρέπει να προσδιορισθούν και ποιες κινήσεις δεν πρέπει να γίνουν.
Για παράδειγμα, δεν ξεκινάς καταργώντας το ΣΔΟΕ, αν θέλεις να κυνηγήσεις τη φοροδιαφυγή. Ούτε βέβαια αποποινικοποιείς την έκδοση πλαστών παραστατικών στοιχείων και τιμολογίων για τον ίδιο λόγο. Για να συγκρατήσεις τα φορολογικά έσοδα, δεν καθιερώνεις την αυτόματη περαίωση και δεν μειώνεις τους φορολογικούς συντελεστές για επιχειρηματίες και υψηλά εισοδήματα. Διότι, μετά πρέπει να αναπληρώσεις τις απώλειες φορολογώντας μικρομεσαίους με έκτακτα φορολογικά μέτρα και με έκτακτες εισφορές στους επαγγελματίες. Και αν θέλεις να ενισχύσεις τους πληττόμενους από την κρίση μικροεπιχειρηματίες, δεν τους δίνεις ενίσχυση με τον όρο να μην χρωστάνε πουθενά την τελευταία τριετία, διότι τότε πολύ απλά δεν την έχουν ανάγκη.
Υπάρχει κανείς που θεωρεί ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία μελετημένης, σοβαρής και υπεύθυνης οικονομικής πολιτικής; Προφανώς ο κ. Αλογοσκούφης που τα εφάρμοσε και ο κ. Παπαθανασίου που τα συνέχισε και τα… συμπλήρωσε.
Για πολλούς αυτός ο χυλός ήταν ιδιαίτερα καυτός. Γι αυτό τώρα φυσάνε ακόμη και το γιαούρτι που θέλει να τους προσφέρει η κυβέρνηση.