Ο Θεός να βάλει το χέρι του σήμερα. Αλλά και οι υπεύθυνοι πολιτικοί ηγέτες το δικό τους. Διότι κάποιοι ανεγκέφαλοι το πάνε φιρί-φιρί να ξαναζήσουμε καταστάσεις σαν εκείνες που οδήγησαν άλλοτε στον φόνο του καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα.
Ευτυχώς εσείς κ. Πρόεδρε επιβάλλατε στην κυβέρνησή σας την γραμμή «άμυνα και ψυχραιμία», διότι η Πολιτεία δεν μπορεί να σύρεται σε «βεντέτα» με μετρημένους στα δάχτυλα λυσσασμένους της ισοπέδωσης και μερικές δεκάδες νέους και εφήβους, απελπισμένους από την πραγματικότητα που βιώνουν.
Ευτυχώς άνθρωποι σαν τον Νίκο Κωνσταντόπουλο δεν διστάζουν να απευθύνονται στη σημερινή ηγεσία του Συνασπισμού και ειδικά τον νέο πρόεδρό του, γόνο παραδοσιακής αστικής οικογένειας, απλωμένης από την Ν.Δ. -ο πατέρας, ως το ΠΑΣΟΚ ο Κωνσταντίνος και την Αριστερά, ο Αλέκος. Όστις εξελίσσεται σε μια περίεργη πολιτική προσωπικότητα, που μόνο ένα άλλο πρώην «τρομερό παιδί» της Αριστεράς, ο Μίμης Ανδρουλάκης, με την ελευθεροστομία του θα μπορούσε να προσδιορίσει, τόσο φαρμακερά αλλά και εύστοχα, ως… γεροντοφρικιό.
Ευτυχώς που, αν και εμμέσως αποδοκιμαζόμενος από τον εκπρόσωπο του κόμματός του, ο Θόδωρος Πάγκαλος, ως ο «τρελός» των σαιξπηρικών έργων, εκστομίζει εκείνα που μια περίεργη νοοτροπία πολιτικού καθωσπρεπισμού δεν επιτρέπει να λέγονται για τις ευθύνες των κομμάτων της Αριστεράς στον χαλασμό που γίνεται.
Ευτυχώς που κάτι τύποι σαν τον εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ, αν και τιμώνται ιδιαιτέρως από τους… παρκαδόρους των τηλεοπτικών παραθύρων, δεν είναι τίποτε περισσότερο από γραφικοί και επομένως δεν βαραίνουν οι εκκλήσεις και παροτρύνσεις τους προς τους αστυνομικούς.
Δυστυχώς, εκείνοι που κρύβονται πίσω από τις κουκούλες και όσοι επενδύουν στους κουκουλοφόρους, δεν πρόκειται να στέρξουν ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Διότι -και μακάρι να βγω ψεύτης- μέσα από αυτή τη μαγιά των παιδιών που δοκιμάζονται από αυτούς στις μάχες με τα μολότοφ, προσπαθούν να επιλέξουν τους νέους Ξηρούς και Κουφοντίνες που θα κάνουν αύριο τους νέους φόνους και ίσως ήδη, ορισμένοι, δοκιμάζονται στις ληστείες.
Ακριβώς γι’ αυτό πρέπει να απομονωθούν, από όσους δεν θέλουν να ζήσουμε τα χειρότερα. Κι αυτό βεβαίως δεν μπορεί να επαφίεται μόνο στους πολιτικούς. Έχουμε ευθύνη και οι πολίτες. Ως γονείς. Να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να καταλάβουν.
Ευθύνη πολιτικών αλλά και πολιτών
