Η παρατεινόμενη ανομβρία με ό,τι αυτή συνεπάγεται για την ελληνική γεωργία και την υδροδότηση των μεγάλων αστικών κέντρων, επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων σε περιφερειακό και σε εθνικό επίπεδο…
Είναι λυπηρό τη στιγμή που υπάρχει εδώ και χρόνια το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο να μην έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες και οι όροι για τη διαχείριση των νερών. Τοπικιστικές αντιλήψεις και μικρόνοες πρακτικές από τους εκάστοτε αιρετούς, είχαν ως αποτέλεσμα να ζήσουμε σκηνές απείρου κάλλους ακόμη και στην περιοχή μας, στο βωμό μίας ιδιότυπης αποκλειστικής χρήσης των νερών που σε πάμπολλες χρήσεις χύνονται άσκοπα στα ρέματα…
Ποιος δεν θυμάται τα επεισόδια ανάμεσα στη ΔΕΥΑΜΒ και στην πρώην Κοινότητα Πουρίου και στην πρώην Κοινότητα Πορταριάς; Τα επεισόδια δεν είναι τα μοναδικά στη χώρα μας, καθώς υπάρχουν δεκάδες ανάλογα επεισόδια σε ολόκληρη τη χώρα, με ανάγλυφη την πικρία πολλών Δήμων που βλέπουν να έχουν υιοθετηθεί από την Πολιτεία δύο μέτρα και δύο σταθμά, στις περιπτώσεις εκείνες που αφορούν την υδροδότηση της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και για την οποία επιστρατεύτηκε η μεταφορά νερού από τον Εύηνο και τα Γιαννιτσά.
Εξυπακούεται ότι τα ίδια και χειρότερα ισχύουν στο θέμα της αποταμίευσης νερού σε λιμνοδεξαμενές, όπου όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα…
Η διαχείριση των υδάτινων πόρων
