Η Σαρακοστή είναι τώρα και για Πάσχα πλέον πάμε,
κρέατα, ψάρια και λίπη, δεν πρέπει λέει να φάμε.
Τώρα για σαράντα μέρες, κάνουμ’ όλοι μας νηστεία,
αυτό άλλωστε επιβάλει, η δική μας η θρησκεία.
Εκτός του ότι καλό κάνει, στον προϋπολογισμό μας,
σοβαρές έχει επιδράσεις και για τον οργανισμό μας.
Και στις δυο τις περιπτώσεις, καλό κάνει ειν’ αλήθεια,
θα πρέπει λοιπόν ν’ αρχίσει, να μας γίνεται συνήθεια.
Αυτό πρώτοι οι κυβερνώντες, το ‘χουν ήδη καταλάβει
και γι’ αυτό τη δίαιτά μας, έχουν μόνοι αναλάβει.
Δίνουν πενιχρές αυξήσεις, όχι επειδή δεν έχουν,
αλλά επειδή το πνεύμα και το σώμα μας προσέχουν.
Βασιζόμενοι στις γνώσεις, μετά οικονομολόγου,
που επιμένει ότι είναι, πάντα υπέρ του διαλόγου,
προσπαθούν να αποδείξουν ότι, ο περί ου ο λόγος,
πλην των άλλων γνώσεών του, είναι και διαιτολόγος.
Όσο υπουργός θα είναι, το ζωνάρι θα μας σφίγγει,
θαυμαστής ήτανε λένε, στο μοντέλο τη Τουίγκυ.
Γι’ αυτό βλέπετε εισηγήθη, φυσικά για το καλό μας,
πενήντα λεπτά τη μέρα, αύξηση εις το μισθό μας.
Με εξαίρεση τους λίγους, γιατί λέει, οι καημένοι,
δεν γνωρίζουν τη νηστεία και δεν είναι μαθημένοι.
Σκέφθηκε λοιπόν και είπε: ας του δώσω αυτά και μόνο,
για να μάθουν να νηστεύουν, σιγά – σιγά όλο το χρόνο.
Τακτική που και ο Χότζας, εφάρμοσε στο γάιδαρό του,
και το έκανε, ο δόλιος και αυτός για το καλό του.
Αλλά μέχρι να τον μάθει, δίχως το σανό να ζήσει,
ο καημένος γάιδαρός του, είχε δυστυχώς ψοφήσει.
