Τα ανθρώπινα «φορτία», ξανάρθαν…
ΟΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ δουλέμποροι, ξαναχτύπησαν. Ξημερώματα χθες εγκατέλειψαν 43 σομαλούς, πακιστανούς και αφγανούς στη Σκόπελο και διέφυγαν. Η μάστιγα των καιρών, με την ασυλία της γείτονος, που δεν εννοεί να συμμορφωθεί στην ανάσχεση του δουλεμπορίου, πλημμυρίζει τη χώρα μας με ανθρώπινα ράκη. Επωφελείται από τον ελληνικό πολιτισμό και την παραδοσιακή φιλοξενία, απέναντι στην αναλγησία της. Αν και δεν υπάρχουν ανεξάντλητα περιθώρια υποδοχής άλλων οικονομικών μεταναστών, ο τόπος έχει ανάγκη της ευρωπαϊκής παρέμβασης. Η οποία καθυστερεί επικίνδυνα.
(΄Αφεριμ, εφέντη μ)
Ευτυχώς, ζώντες…
ΞΕΣΠΑΣΕ χθες κι αυτή η φήμη για ύπαρξη τεσσάρων νεκρών, ανάμεσα στους 43.
(Διαψεύστηκε. Εντελώς; Μήπως καθοδόν… )
Κλεφτρόνια σιμά;
ΑΝΤΕ τώρα να πιστέψω, ότι κλεφτρόνια ήρθαν από το Ποντικονήσι και άδειασαν την αποθήκη προμηθειών της οικογενειακής και φιλόξενης ταβέρνας, στη δροσερή πλατεία του Προφ. Ηλία Ιωλκού.
(Όργανο, ανησυχείς όσο ανησυχώ;)
Με δάκρυα…
Ε, ΝΑΙ, ρε ποντικέ. Είδα την φιλότιμη ταβερνιάρισσα δακρυσμένη, μετά την κλοπή στο μαγαζί της και «τα πήρα».
(Τόσοι κόποι και νυχτέρια, έκαναν φτερά…)
Διαρροές…
ΟΧΙ, και μ΄ εκπλήσσει ότι ορισμένοι υποψήφιοι γνωρίζουν από χθες, προχθές, τα αποτελέσματα για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ.
(Ποιες ατραποί χωρίς ντροπή τους διευκολύνουν;)
Λιμάνι καημού
ΟΤΑΝ ο πρόεδρος των λιμενεργατών δηλώνει εγκατάλειψη του λιμανιού, χωρίς χρηματοδότηση, ε ποια άλλη απόδειξη ν’ αναζητήσω;
(Συμφωνεί ότι ο λιμήν κινδυνεύει να μεταβληθεί σ’ ένα απέραντο πάρκινγκ)
Ελα Μιχάλη…
ΕΠΙ 45 χρόνια περιμένουν 250 περίπου μέλη του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Εφ. Αξιωματικών να διανεμηθεί η έκτασή τους στο «Σωρό». Από το 1965 πλήρωσαν το αντίτιμο. Και οικόπεδο δεν είδαν.
(Πρόεδρε, δε μετακαλείς, σκέφτηκα, το Μιχ. Χριστοφοράκο; Αυτός, μου φαίνεται, κυβερνά τον τόπο…)
Στη σιωπή της…
ΤΟ πε και το απέδειξε η συνετή τέως αντιδήμαρχος κοινωνικής αλληλεγγύης του Δήμου Βόλου ΄Εφη Καραγιάννη. Λιγομίλητη και ταγμένη τότε στο έργο της, απογοητεύθηκε από την συμπεριφορά που της επιφύλαξε η σκληρή πολιτική. Και αποσύρθηκε στη σιωπή.
(Η μοίρα, των σοβαρών, είναι αμείλικτη…)
Στα σοκάκια…
ΜΑ, είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί η άγρια κυκλοφορία οχημάτων μέσα από μονοπάτια του Πηλίου, όταν θα ξαναρχίσουν τα έργα αποχέτευσης Πορταριάς – Μακρινίτσας;
(Θα κουτουλάμε στις παρακαμπτήριες ρούγες)
Υποτέλειας…
ΕΤΣΙ – υποτέλειας – αποκάλεσε, την ηγεσία της Νομαρχίας Λάρισας, η επικεφαλής της μειοψηφίας Ευαγγελία Λιακούλη. Γιατί; Επειδή, τώρα με το διπλασιασμό των διοδίων στον Πυργετό, ούτε άχνα…
(Κλαρίνο στον κυρ Γιώργο…)
Αθέμιτοι…
ΕΧΕΙΣ και μερικούς συνδικαλιστές του γλυκού νερού, που ενώ έχουν απέναντι εργαζόμενους με μπλοκάκι και σε ομοειδή επιχείρηση με μισθωτούς, δεν τολμούν να καταγγείλουν τον αθέμιτο…
(Βολεμένε πρόεδρε, μήπως πρέπει να σου εξηγήσω και τον αθέμιτο ανταγωνισμό;)
Μη και ξαφνικό…
ΛΑΓΩΝΙΚΑ μου. Μη μου πείτε ξαφνικά, ότι βρέθηκαν σχολικά αξεσουάρ με LSD ή παρόμοια, μετά την εισαγωγή τους.
(Θα καταπιώ τη γομολάστιχα και θα εξάγω ρανίδια…)
Κλειθροαφηρημάδα…
ΚΑΙ έσπαζα το κεφάλι μου να εξηγήσω πώς και φυτρώνουν τόσα κλειθροποιεία…
(Με πανδημία αφηρημάδας, τα κλειδιά κατέχουν ρεκόρ στις απώλειες)
Στηρίξεις…
ΑΠΟ τη μια η πράσινη πανθεσσαλική στήριξη για τον νομάρχη. Και από την άλλη γαλάζια υποστήριξη στον περιφερειάρχη.
(Γιατί, όμως όχι και δω πανθεσσαλική, ούτε λαρισαϊκή, αλλά μόνο βολιώτικη;)
Αυτό να εννοήσω;
ΑΝ κατάλαβα καλά, έτσι και δυσαρεστηθεί ο περιφερειάρχης, έχει καταχωρίσει στα μαύρα κατάστιχα τη Μαγνησία;
(Με υποτιμά ως πολίτη της, αυτή η αντίληψη)
Υπέρ δημόσιου…
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της ΕΛΜΕ Μαγνησίας Ταξ. Μποντός, είναι κατηγορηματικός: Είμαστε υπέρ του δημόσιου ΑΕΙ.
(΄Εστω κι αν ο υπουργός είναι κολεγιόπαις; ΄Εστω…)
Εδώ τα δύσκολα…
ΤΙ άλλο θα πρέπει να καταγγείλει ο νομάρχης για μερίδα της τοπικής δημοσιογραφίας, ώστε να αφυπνιστεί η ΄Ενωση Συντακτών και να παρέμβει;
(Και πώς προστατεύεται το κύρος της δημοσιογραφίας; Με το κρύψ΄και γούγιαζε;)
Λάκη μου…
ΜΗΝ αναγκαστώ να θυμηθώ το ανέκδοτο του Λαζόπουλου για τις ανοχές και ενοχές…
(Μια άλλη φορά. Είναι και δυσώδες, σαν αμπούλα…)
Βύθιση Πηλίου…
ΕΛΙΑ και μήλο του Πηλίου, σας καλούν σε ανακωχή, άρχοντές μας.
(Μήπως είναι και αργά, παίδες;)
