Τι γράφετε ωρέ χαϊβάνια, σαπιοκοιλιές, που το μόνο που ξέρετε είναι να τραβάτε μιστούς από το κράτος, να λέτε σπολλάτη του Αμερικάνου και του Άγγλου και να λυγάτε τη μέση στην Εξουσία και στον κάθε επικυρίαρχο, τι πομπές είν’ τούτες που γράφετε στο βιβλίο της Ιστορίας; Φτύνετε ωρέ τους Έλληνες τους αθάνατους, τα γενναία λεοντάρια όπου γιόμοσαν τις ράχες με τα σκοτωμένα τους κορμιά κι έχυσαν ποτάμι το αίμα για την ελευθερία;
Τι είναι αυτό το «ένοπλη αντίσταση θεωρείται η δράση των κλεφτών. Οι κλέφτες συγκροτούν ένοπλες ομάδες, κάνουν επιθέσεις… σε κρατικούς αξιωματούχους…, αρπάζοντας χρήματα, όπλα και τρόφιμα»; (σελ. 32, Ιστορία ΣΤ Δημοτικού). Τι είναι ωρέ, αυτοί οι Κλέφτες που τους γράφετε με μικρό κάπα; Τίποτα κλεφτρόνια ή η απάντηση με τα όπλα της μαύρης αγροτιάς απέναντι στον τύραννο; Ποιοι είναι ωρέ ζαγάρια αυτοί οι «κρατικοί αξιωματούχοι»; Μην είναι τάχατες τίποτα εκπρόσωποι του λαού, νόμιμοι πάει να πει; Γιατί δε λέτε ωρέ στα ελληνόπουλα ότι είναι κατακτητές, ότι είναι Τούρκοι αγάδες που τυραννάν έναν ολόκληρο λαό, του κλέβουν τον ιδρώτα, τον πνίγουνε στο αίμα; Ποιανού κράτους ωρέ είναι οι πασάδες κι οι αγάδες αξιωματούχοι νόμιμοι, κι οι Κλέφτες κοινοί κλέφτες, κλεφτοκοτάδες πάει να πει, πορτοφολάδες;
Τετρακόσια χρόνια ωρέ κιοτήδες πάλεψε η Κλεφτουριά τον τύραννο, κι έρχεστε εσείς, οι προσκυνημένοι, για να τους φτύσετε κατάμουτρα; Ο Γέρος του Μωριά, που απ’ τη γενιά του κανείς δεν πέθανε στο κρεβάτι του, όταν κάποτε ο Άγγλος ναύαρχος Άμιλτον του πρότεινε συμβιβασμό με τους Τούρκους, αποκρίθηκε: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ελευθερία ή Θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι καθώς εμείς εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλιάς μας εσκοτώθη, καμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. Με είπε: Ποία είναι η βασιλική φρουρά του και ποία τα φρούρια;
Η φρουρά του βασιλέως είναι οι λεγόμενοι Κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα Βουνά».
Κι εσείς ωρέ προσκυνημένοι, ωρέ τσιράκια της παγκοσμιοποίησης, ξεχνάτε αυτά τα λόγια που δεν είναι λόγια μόνο του Καπετάνιου, είναι όλου του λαού τού χιλιοπροδομένου και χιλιοτυραννισμένου, που μόνη απαντοχή βρήκε στους Κλέφτες και τους έκλεισε στην καρδιά του, τους καμάρωσε, τους τραγούδησε, τους στήριξε, γιατί ήταν οι προστάτες του από τον Τούρκο κι απ’ όσους τούρκεψαν και πλέον έγιναν οι χειρότεροι των τυράννων. Και μαθαίνετε στα ελληνόπουλα ότι οι Κλέφτες έκαναν επιθέσεις εναντίον των κρατικών αξιωματούχων! Ποιανού κράτους, ωρέ; Στην κατοχή δηλαδή για σας κρατικοί αξιωματούχοι ήταν οι Γερμανοί κι όσοι έκαναν αντίσταση και τους βάραγαν ήτανε λησταρχαίοι κλέφτες και τρομοκράτες;
Η «σταύρωση του ’21» είναι ένα σχόλιο σε πέντε συνέχειες σχετικό με το νέο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού.
