Τι προέκυψε από την προχθεσινή πολύωρη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου για τους ποδηλατοδρόμους; Αυτό που υποψιαζόμασταν οι περισσότεροι που παρακολουθούμε καθημερινά τα πράγματα μέσα στην πόλη. Ότι δηλαδή και η Δημοτική Αρχή δεν είναι ικανοποιημένη από τον τρόπο που υλοποιείται το έργο, με το μεγάλο ύψος διαχωρισμού του ποδηλατοδρόμου από το δρόμο, αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Με απλά λόγια δηλαδή, η πλειοψηφία συμφώνησε με τη μειοψηφία που μίλησε για «οχυρωματικά έργα» που έχουν αναστατώσει, όπως είπαν, πολλές γειτονιές του Βόλου. Άλλωστε η δήλωση του Δημάρχου στο τέλος της συζήτησης ήταν κάτι παραπάνω από ενδεικτική. Θα ήμουν, είπε, ο πιο ευτυχισμένος Δήμαρχος να κάνουμε στο Βόλο ποδηλατοδρόμους σαν αυτούς που έχουν γίνει στο Στρασβούργο, όπου μία απλή διαχωριστική νησίδα χωρίζει τον ποδηλατόδρομο από τον υπόλοιπο δωδεκάμετρο δρόμο, όπου κινούνται τα αυτοκίνητα.
Εκεί φυσικά ούτε κατά διάνοια ένα αυτοκίνητο δεν θα πλησιάσει και δεν θα θέσει σε κίνδυνο τον ποδηλάτη. Εδώ μπορούμε να εγγυηθούμε ότι δεν θα συμβεί το ίδιο; Όχι φυσικά. Θα πει κάποιος πως το ξέρεις; Μα χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία; Υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το γραμμικό πάρκο της Ρήγα Φεραίου; Ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις και τελικά απαξιώθηκε με την πάροδο του χρόνου, λόγω της έλλειψης αστυνόμευσης και της ασυνέχειας του έργου. Αν υλοποιούνταν ο αρχικός σχεδιασμός που προέβλεπε τη δημιουργία ενός ενιαίου ποδηλατοδρόμου καθ’ όλο το μήκος της Ρήγα Φεραίου, από τον Κραυσίδωνα έως τον Άναυρο ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Δυστυχώς ωστόσο στην Ελλάδα δεν υπάρχει συνέχεια της διοίκησης τόσο σε κεντρικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο…
Η έλλειψη της αστυνόμευσης είναι ένα πρόβλημα βέβαια το οποίο συνεχίζει να αποτελεί πληγή ακόμη και στις μέρες μας. Στο Δήμο γνώριζαν πολύ καλά ότι αν έκαναν μία γραμμή όπου θα διαχωρίζονταν οι ποδηλατόδρομοι από το υπόλοιπο οδόστρωμα θα γίνονταν το… έλα να δεις. Τα παρανόμως κατειλημμένα αυτοκίνητα θα καταλάμβαναν τη ζωτική λωρίδα για τους ποδηλάτες και ότι θα ακυρώνονταν οι όποιες καλές προθέσεις.
Ένας δημοτικός αστυνόμος ή τροχονόμος θα έπρεπε να επιθεωρεί σε 24ωρη βάση κάθε οικοδομικό τετράγωνο ποδηλατοδρόμων. Κάτι τέτοιο φυσικά είναι ανέφικτο. Είναι χαρακτηριστικό πως από τους 25 συνολικά δημοτικούς αστυνόμους, αν εξαιρεθούν οι θέσεις που αντιστοιχούν στους υπαλλήλους γραφείων και στις άδειες, τότε προκύπτουν σε κάθε βάρδια οκτώ δημοτικοί αστυνόμοι. Από την άλλη η Τροχαία έχει 18 συνολικά τροχονόμους, που έχουν την ευθύνη επιθεώρησης σε όλο το οδικό δίκτυο στο Νομό…
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα οι υπεύθυνοι του Δήμου έκαναν την ανάγκη φιλότιμο και έκαναν τη μελέτη που έκαναν, αναγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειες των αυτοκινητιστών, αντιλαμβανόμενοι ότι έστω και με τον τρόπο αυτό μπορούν να αλλάξουν συνήθειες και νοοτροπίες ετών και να αποκτήσει, επιτέλους, για πρώτη φορά η πόλη ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων…
Οι ποδηλατόδρομοι στο Βόλο
