Ασφαλώς και συμφωνεί η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών με τις καυστικές επισημάνσεις του προέδρου της δημοκρατίας για την ηθική κρίση του πολιτικού και κοινωνικού μας συστήματος. Η οποία πράγματι είναι πάνω από τις κατά περίπτωση προβαλλόμενες επιδόσεις εκπροσώπων του λαού στο κυνήγι της «τρυφηλής ζωής», παρέα με Χριστοφοράκους και μεγαλοεργολάβους.
Η ουσία της κρίσης βρίσκεται ακριβώς, όπως είπε ο Κάρολος Παπούλιας, στο ότι «έχει τρωθεί ο αξιακός κώδικας». Στο γεγονός ότι «κάθε είδους διευκολύνσεις και πελατειακές συμπεριφορές έχουν νομιμοποιηθεί ηθικά, ενώ η επιτυχία αντιμετωπίζεται συχνά ως εξαιρετική ικανότητα ακόμη και αν επήλθε αναξιοκρατικά».
Αυτό το «είδες πως τα κατάφερε» ο γιος του τάδε ή κόρη του δείνα, όταν λέγεται από γονείς στα παιδιά τους, ενώ γνωρίζουν ότι ο περί ου ο λόγος «τα κατάφερε» είτε «γλείφοντας, έρποντας και με τα κέρατά του», είτε γιατί «πάτησε επί πτωμάτων», είτε γιατί εξαγόρασε και εξαγοράσθηκε, είτε γιατί βρήκε τρόπο να παρανομεί χωρίς να τον πιάνει η τσιμπίδα του νόμου, είναι αυτό που δυστυχώς κυριαρχεί όλο και περισσότερο ως προβαλλόμενο πρότυπο και μέτρο αξιολόγησης στην κοινωνία μας. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα μιας κοινωνίας, το πιο επικίνδυνο σαράκι που τη διαβρώνει καθημερινά.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η μέγιστη ευθύνη πολιτικών ηγετών, κομμάτων και πνευματικών ανθρώπων. Να ξαναδώσουν αξίες και πρότυπα στην κοινωνία. Στους αυριανούς πολίτες. Να αποδείξουν οι πολιτικοί και τα κόμματά μας ότι αγωνίζονται για τη δικαίωση των ιδεολογικών τους προτύπων και όχι μόνο για την νομή της εξουσίας. Οι πνευματικοί άνθρωποι ότι είναι πράγματι η συνείδηση της κοινωνίας και όχι καριερίστες που κοιτάνε να βολευτούν κάπου, ή να γίνουν μέρος ενός καταναλωτικού «σταρ σίστεμ». Το ίδιο και οι δημοσιογράφοι φυσικά.
Προηγούμενες γενιές με σαφώς μικρότερες δυνατότητες προσέγγισης στην «τρυφηλή διαβίωση», με οικονομικές στερήσεις, έζησαν περισσότερο ισορροπημένα, ακριβώς επειδή είχαν ιδεολογίες να πιστεύουν και αξίες να υπηρετούν.
Ο λαός ετούτος ακριβώς γι’ αυτό δεν ήταν ποτέ απολιτικός. Κινδυνεύει όμως να γίνει, ακριβώς επειδή προδόθηκε από ηγεσίες που εξαργύρωσαν τον αγώνα απλών ανθρώπων, υπέρ ιδεολογιών και αξιών, για να δημιουργήσουν «νέα τζάκια». Έναν εσμό νεόπλουτων με σιχαμερή συμπεριφορά.
Αυτό ακριβώς είναι το μέγα πρόβλημα
