Η αποχή της νέας γενιάς

Ολοι συμφωνούν ότι η κάλπη της Κυριακής, παρά τα μεγάλα ποσοστά αποχής, εξέπεμψε τα μηνύματά της. Ακόμη και αυτοί που απείχαν, αν γίνει ανάλυση, κατά ηλικία, φύλο και γεωγραφική διασπορά, εξέπεμψαν τα μηνύματά τους. Ηδη λέγεται και γράφεται ότι η ηλικιακή ομάδα από 20 -34 ετών ήταν η ομάδα εκείνη που προτίμησε, από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα, να μην προσέλθει στις κάλπες. της περασμένης Κυριακής. Η νέα γενιά δηλαδή γύρισε την πλάτη του στο υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό. Δεν έδειξε διατεθειμένο να γίνει συνεργός σε μία εκλογική διαδικασία που εν πολλοίς νιώθει ότι δεν τον αντιπροσωπεύει. Μία ηλικιακή ομάδα που θεωρεί ότι το πολιτικό σύστημα δεν νοιάζεται όσο θα έπρεπε για τη νέα γενιά. Θεωρεί ότι το τελευταίο κάνει ελάχιστα πράγματα για μία μόνιμη και σταθερή δουλειά, για το επίπεδο των σπουδών της και για τη συμμετοχή της στα κοινά και επιπλέον μία γενιά η οποία έχει μεγαλώσει με την ευτέλεια της εικόνας και που παρασύρεται και γενικεύει απαξιωτικές πολιτικές συμπεριφορές που απάδουν από τις έννοιες της αξιοκρατίας, της ισονομίας και της ισοπολιτείας, που του διδάσκουν από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Μία γενιά απολίτικη, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά ζητά από το πολιτικό σύστημα μία νέα ατζέντα με θέματα που την αφορούν και που έχουν να κάνουν με την οικολογία, με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με την καταλλαγή και τη συνεννόηση με τους χιλιάδες μετανάστες που ζουν τα τελευταία χρόνια στη χώρας μας κλπ
Από την άλλη στο μήνυμα της αδιαφορίας ήλθε να προστεθεί και το συντηρητικό μήνυμα που εξέπεμψαν οι εκλογές της Κυριακής και που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στο κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη, ο μόνος που μίλησε χωρίς μισόλογα για τις θέσεις του σε ζητήματα δημόσιας τάξης, σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, κυρίως στο «Μακεδονικό» και στο οποίο βρήκαν καταφύγιο πολίτες που ενοχλούνται από συμπεριφορές αλλοδόξων, που αμφισβητούν αρχές, παραδόσεις και αξίες που συνεχίζουν να τις θεωρούν αδιαπραγμάτευτες και κυρίαρχες ακόμη και στο σημερινό διεθνοποιημένο και άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Το ερώτημα επομένως που απομένει να απαντηθεί και που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε, είναι αν το αμέσως επόμενο διάστημα ο Κ. Καραμανλής, στο όνομα κάλυψης του ποσοστού που χωρίζει τη Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ, ενδώσει στον πειρασμό και προχωρήσει στην υιοθέτηση μέτρων που του προτείνουν ήδη οι στενοί του συνεργάτες, για τη διαμόρφωση ενός πιο αυστηρού θεσμικού πλαισίου που οδηγεί σε περιστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μία σειρά από ζητήματα, όπως π.χ. η ποινικοποίηση της κουκούλας και η οποία έχει συγκεντρώσει ήδη τα πικρόχολα σχόλια της πανεπιστημιακής κοινότητας και του δικηγορικού κόσμου, καθώς και τις έντονες αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης.