Πιθανότατα ήταν η ογκωδέστερη, σίγουρα όμως ήταν πλέον επεισοδιακή η χθεσινή διαδήλωση-πορεία κατά του νόμου πλαίσιου. Την ώρα που ψηφιζόταν κατ’ άρθρον, πολλές χιλιάδες διαδηλωτές συγκρούονταν βιαιότατα με την Αστυνομία έξω από τη Βουλή, αλλά και στα Προπύλαια και σε γύρω δρόμους.
Ο αριθμός των τραυματιών, όπως και εκείνος των προσαχθέντων με την κατηγορία ότι πρωτοστάτησαν στα επεισόδια, πιστοποιεί το εύρος των επεισοδίων, ενώ το είδος των «χημικών» που χρησιμοποιήθηκαν, όπως και η ένταση που καταγράφηκε από τις τηλεοπτικές εικόνες, δείχνει και τη βιαιότητα των επεισοδίων. Οι κάμερες, τα «παράθυρα» και οι τηλεσχολιαστές, όπως ήταν αναμενόμενο, εστίασαν στο καιόμενο φυλάκιο της φρουράς στον Αγνωστο Στρατιώτη, με τα απαραίτητα σχόλια σε τέτοιες περιπτώσεις.
Αντίθετα, απουσίασαν οι αναφορές στο γεγονός (όπως αδιάψευστα καταγράφει η «ζωντανή» μετάδοση των επεισοδίων χθες το απόγευμα) ότι τα επεισόδια τα ξεκίνησαν ολιγομελείς ομάδες κουκουλοφόρων, άσχετων από τα μπλοκ των φοιτητών που διαδήλωναν μέχρι τη Βουλή. Οπως και οι αναφορές στο συνεχές «κυνηγητό» μπρος-πίσω των αστυνομικών δυνάμεων με τους 60-70 περίπου πρωταγωνιστές της βίας, αντί της διάλυσής τους όπως υπήρχε η δυνατότητα να γίνει.
Αποτέλεσμα, από χθες και φαντάζομαι και σήμερα, να κυριαρχούν οι συζητήσεις για την πρόκληση νέων επεισοδίων, για την προσβολή σε εθνικά σύμβολα, για τους ταραξίες της γαλήνης μας και όχι για την ψήφιση από τη συμπολίτευση και μόνο, δηλαδή από τους εκπροσώπους της κοινωνικής μειοψηφίας, ενός νόμου που έχει προκαλέσει την αντίθεση εκείνων στους οποίους πρωταρχικά απευθύνεται. Τους πανεπιστημιακούς και τους φοιτητές.
Ισως, τελικά, το επικοινωνιακό παιχνίδι κάποιοι το κατέχουν πολύ καλά.
Κυριάρχησε πάλι η εικόνα της βίας
