Αντίδωρο της πολύτιμης πνευματικής προσφοράς του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού Καζανάκη, αποτέλεσε η χθεσινή, τιμητική εκδήλωση της Ενωσης Χριστιανών Επιστημόνων, που “φιλοξενήθηκε” στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Μητροπόλεως. Η ΕΧΕ απέδωσε τα εύσημα για την πνευματική και κοινωνική προσφορά του Επισκόπου, ο οποίος δέχτηκε με την σεμνότητα που τον διακρίνει την τιμητική πλακέτα. Η από καρδιάς δήλωση “νομίζω ότι έπρεπε να είχα κάνει πολλά περισσότερα για να αξίζω αυτή την τιμή”εκφράζει το μεγαλείο ψυχής του τιμηθέντος, ο οποίος κάνει πράξη ζωής την άνωθεν εντολή “αγαπάτε αλλήλους”. Καταθέτοντας στον “Τ” τις σκέψεις και τα συναισθήματά του ο κ. Δαμασκηνός υπογράμμισε μεταξύ άλλων “με τιμά το ότι με επέλεξαν τα μέλη της Ενωσης Χριστιανών Επιστημόνων, αλλά θεωρώ ότι στα χρόνια που ήρθα και ανέλαβα υπηρεσία στον Βόλο έχω γνωρίσει αξιότατους ανθρώπους και σπουδαίους κληρικούς, πολλοί από τους οποίους ήταν ανώτεροι από μένα”. Η λέξη “ταπείνωση” είναι οδηγός ζωής και ψυχής για τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Βελεστίνου, ο οποίος υπογραμμίζει ότι “η ταπείνωση είναι το πρώτο βήμα για να πάμε στον ουρανό. Το πρώτο και σημαντικό βήμα μας είναι να έχουμε τον Χριστό μαζί μας. Αλλά προϋπόθεση γι αυτό, προσθέτει, είναι να βγάλουμε στην άκρη το “εγώ” και να ταπεινωθούμε”.
Ο ίδιος, αναφέρεται με λόγια αγάπης στους Βολιώτες, λέγοντας χαρακτηριστικά: “Από τη στιγμή που ήρθα στο Βόλο, το 60, αγάπησα τους Βολιώτες, περισσότερο κι από την πατρίδα μου. Είναι ένας υπέροχος, ευγενέστατος λαός, και πολύ φιλόξενος. Οταν πρωτοήρθα εδώ, μου έκανε εντύπωση η πανέμορφη πόλη, τα ωραία σπίτια, οι γεμάτες λουλούδια αυλές και οι εξαιρετικοί άνθρωποι που όταν σε γνωρίσουν ανοίγουν ανεπιφύλακτα την πόρτα του σπιτιού τους”. Η πνευματική προσφορά του τιμηθέντος Επισκόπου, αντικατοπτρίζεται, αντιστοίχως, στην δήλωση του Σεβασμιότατου κ. Ιγνατίου “είχα την μεγάλη ευτυχία και ευλογία από τον Θεό να με υποδεχθεί ο σήμερα τιμώμενος Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Βελεστίνου, ουσιαστικά ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Δημητριάδος, όταν πριν από οχτώ χρόνια εγκαταστάθηκα εδώ. Στο πρόσωπό του δεν βρήκα μόνο τον συνεργάτη στην διοίκηση και διαποίμανση της Εκκλησίας, αλλά τον άνθρωπο που στάθηκε εκείνες τις δύσκολες για μένα στιγμές της ζωής μου και μάλιστα τον ονόμασα τρίτο πατέρα στην ζωή μου μετά τον φυσικό και τον πνευματικό”. Ο Σεβασμιότατος περιέγραψε ως “πολύ σημαντική εμπειρία” την πολυετή τους συνεργασία, εκφράζοντας παράλληλα την ευχή “ σύντομα να είναι πάλι κοντά μας γιατί νομίζω, τόνισε, ότι εδώ είναι ουσιαστικά ο φυσικός του χώρος παρόλο που για την ώρα τον έχει κερδίσει, και δικαίως, ο Μακαριότατος και η Αθήνα”.
Η ευχή του ιδίου του Επισκόπου Βελεστίνου αλλά και ο στόχος της πνευματικής του δράσης, συνοψίζεται αντιστοίχως στην φράση και ταυτόχρονα παραίνεση “να έχουμε αγάπη μεταξύ μας. Εάν έχουμε αγάπη μεταξύ μας, επαναλαμβάνει, θα συνεργαζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας. Μας χρειάζεται αγάπη, αλλά για να έχουμε αγάπη πρέπει να έχουμε τον Χριστό κοντά μας, γιατί χωρίς τον Χριστό δεν μπορούμε να αναπτύξουμε αληθινή αγάπη. Πρέπει να ταπεινωθούμε , καταλήγει, για να γνωρίσουμε τον Χριστό μας”.
