Στο Βόλο ο “τέλειος εραστής” του Νηλ Σάιμον

Τον “Τέλειο εραστή” του Νηλ Σάιμον θα παρουσιάσει το καλλιτεχνικό ζευγάρι Θεοφανία Παπαθωμά-Πασχάλης Τσαρούχας αύριο Σάββατο 7 και την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου στο θεατρόφιλο κοινό του Βόλου, στο πλαίσιο της ανά την Ελλάδα περιοδείας τους. Η σκηνοθεσία και η μετάφραση του έργου υπογράφεται από την Θεοφανία Παπαθωμά, τα σκηνικά-κοστούμια από την Μαρία Δημητριάδη, η μουσική από τον Γιάννη Μακρίδη, οι φωτισμοί από την Χριστίνα Θανάσουλα και τις φωτογραφίες δημιούργησε ο Γιώργος Καλφαμανώλης.
Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου ο Μπάρνεϋ Κάσμαν, ιδιοκτήτης ρεστοράν στη Νέα Υόρκη, παντρεμένος είκοσι τρία χρόνια με την ίδια γυναίκα, αποφασίζει να την απατήσει για πρώτη φορά και μάλιστα στο διαμέρισμα της μητέρας του. Αισθάνεται ότι η ζωή του είναι βαρετή, τα χρόνια περνούν χωρίς ο ίδιος να χαίρεται καμία της στιγμή, έτσι αποφασίζει, να χαρίσει στον εαυτό του μια μόνο μέρα ευχαρίστησης και μετά να επιστρέψει και πάλι στα ίδια αλλά έχοντας έστω και για μόνο μια στιγμή ζήσει πραγματικά. Τι θα γίνει όμως όταν η Πολωνή γυναίκα που ψάρεψε στο εστιατόριο, πάει κατευθείαν στο «ψητό», ενώ αυτός θέλει να ζήσει κάτι ρομαντικό κι αθώο;
Ή όταν η πιτσιρίκα αρτίστα που τσίμπησε στο πάρκο, είναι ψυχοπαθής, μυθομανής κι οι ιστορίες που του αφηγείται του κόβουν τα πόδια; Μήπως θα ήταν καλύτερα με τη γυναίκα του φίλου του που τη ξέρει 12 χρόνια κι αισθάνεται και μια οικειότητα; Η μήπως η οικειότητα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα καμιά φορά;
Η παράσταση αφηγείται ξεκαρδιστικές ιστορίες, μια κωμωδία, με φόντο τη Ν. Υόρκη . Μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο της μοναξιάς, της απελπισίας, των αντικαταθλιπτικών, τέσσερις άνθρωποι ενώνουν τη ζωή τους για μια στιγμή μόνο, με σκοπό την ευχαρίστηση και με αποτέλεσμα το αδιέξοδο. Ο Νιλ Σάιμον δημιούργησε τέσσερις ήρωες ακραίους, όχι όμως καρικατούρες. Τέσσερις καθημερινούς ανθρώπους, αναγνωρίσιμους που ζούνε δίπλα μας και μπορείς να τους συναντήσεις ανά πάσα στιγμή. Μέσα από την απελπισία τους και το αδιέξοδο, καταφέρνει και βγάζει άφθονο γέλιο, θυμίζοντάς μας πόσο αστείοι είμαστε, όταν πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Αριστοτεχνικά δουλεμένοι διάλογοι, κορυφώνουν με μαθηματική ακρίβεια το θέμα, κι ο θεατής δεν παίρνει ανάσα.