ΤΟΠΙΚΑ

Οι άλλοι αγρότες…

οι-άλλοι-αγρότες-851206

Η περιπέτειά τους στέγνωσε και το δάκρυ τους

ΣΤΑ μπλόκα των αγροτών θέλησε να ενταχθεί και η κυρα-Αντωνία. Η γνήσια Πηλιορείτισσα αγρότισσα, που είχε -και πιστεύει πως έχει- ένα καταβαραθρωμένο, καμένο και πλημμυρόπληκτο κτήμα. Μα δεν την άφησαν οι δικοί της. Η φωνή σου, της είπαν, θα χαθεί μέσα στην παναγροτική κραυγή.

ΤΗΣ είπαν ακόμη ότι η δική της περίπτωση, όπως και άλλων ομοιοπαθών, πυροπαθών και πλημμυροπαθών, έγινε περίπου Υ.Γ. (υστερόγραφο) στον ξεσηκωμό της αγροτιάς. Μα εκείνη επέμενε. Όπως και σε κάτι άλλο…

ΕΠΕΜΕΝΕ και επιμένει η κυρα-Αντωνία, να της ανοίξω δίαυλο επικοινωνίας με τα αθηναϊκά κανάλια, για να διαδηλώσει και κει τον καημό της. Δεν το χω καταφέρει ακόμη. Και αισθάνομαι ενοχές.

ΟΥΤΕ η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι αυτή που ασχολούμαι με κτηματίες του πυρπολημένου κεντροανατολικού Πηλίου. Στη χειρότερη μοίρα βρίσκονται όσοι αναζητούν τα κτήματά τους -μαλλιά κουβάρια- σε τόπους της Συκής και του Νεοχωρίου. Εκεί εξαφανίστηκαν οι δρόμοι και κανείς δε νοιάστηκε να τους αναδομήσει.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ή άγνοια ή και ολιγωρία των δημοτικών αρχόντων ίσως να συνέβαλαν στο μαρτύριο των… μαρτύρων.

ΕΚΕΙ ακριβώς ενταφιάστηκε το βιός αρκετών αγροτών, που δεν έχουν τη δύναμη των μπλόκων. Είναι αυτοί που κουράστηκαν να ζητούν τη στοιχειώδη στήριξη. Ζητούν το αυτονόητο:

ΝΑ μπορέσουν και να φτάσουν στα κτήματά τους. Να ξεριζώσουν τα καρβουνιασμένα κουφάρια των δέντρων και να φυτέψουν άλλα καρποφόρα.

Ε, ΛΟΙΠΟΝ, προκλήθηκαν, όπως λένε, μαθαίνοντας ότι διατέθηκαν 140.000 ευρώ σ΄ ένα πλαϊνό μοναστήρι -και για τους ίδιους δεν περίσσεψε ούτε ένα ευρώ. Η κυρα-Αντωνία, θαρρείς και αυτοχρίστηκε εκπρόσωπος των κατατρεγμένων, για το βιός τους, και προσπάθησε ως τώρα μάταια.

ΠΟΙΟ βιός δηλαδή; Μερικά καμένα κουφάρια των δέντρων. Ε, αυτά, λένε, δώστε μας το δικαίωμα να ξεριζώσουμε και να χτίσουμε από την αρχή το αγροτικό νοικοκυριό μας.

ΜΕ λύπη μα και χαμόγελο ταυτόχρονα, λες και παρακολουθεί την παράσταση στο θέατρο του παραλόγου, λέει και επαναλαμβάνει: “Ας το καταλάβουν. Ότι δεν θ απαλλαγούν εύκολα από την Αντωνία”.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για την ίδια γηραιά αλλά με ατσάλινη θέληση αγρότισσα, που στον ερχομό του Καραμανλή στο Βόλο, θέλησε να τον πλησιάσει. Να του περιγράψει το δράμα της για το απροσέγγιστο καμένο και νεκρό κτήμα της. Μα δεν της το επέτρεψαν. Απλώς της είπαν να του μεταφέρουν αυτό που ήθελε να του πει.

-Τα χαιρετίσματά μ΄, να τ πείτι…

ΚΑΙ απομακρύνθηκε τότε γεμάτη απογοήτευση…

ΕΙΝΑΙ η ίδια η κυρά Αντωνία, με τον ευαίσθητο σε υγεία σύζυγό της, που επιχείρησε να φτάσουν με το παλιό αγροτικό τους αυτοκίνητο, ως το κτήμα. Λίγο έλειψε να τσακιστούν στο βάραθρο. Και ξαναγύρισαν στην αφετηρία, αλαφιασμένοι πότε στη Νομαρχία, πότε και στον τυπολατρικό Δήμο.

ΕΙΝΑΙ τέλος η ίδια που διερμηνεύει τον πόνο των περιφρονημένων της εξουσίας…

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου