ΤΟΠΙΚΑ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ~ «Υπάρχει χώρος για νέο κόμμα»

παντελησ-οικονομου-υπάρχει-χώρος-γι-22504

«Το σημερινό κομματικό φάσμα αδυνατεί να υπηρετήσει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον» σημειώνει με νόημα ο πρώην Υπουργός των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Παντελής Οικονόμου σε συνέντευξή του σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Ο κ. Οικονόμου την Τρίτη θα βρίσκεται στο Βόλο προσκεκλημένος σε εκδήλωση του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας όπου θα αναπτύξει τις προτάσεις του για τα θέματα κυρίως της οικονομίας.

Συνέντευξη στη Βάσω Κυριαζή

Κύριε Οικονόμου, τι σας φέρνει στο Βόλο την ερχόμενη Τρίτη;

Η πρόσκληση του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την οποία και ευχαριστώ. Αναμνήσεις από φιλίες, συναναστροφές, πολιτική δράση εδώ με το παλιό, καλό ΠΑΣΟΚ, αρχές δεκαετίας του ΄80. Πριν απ όλα όμως, η υποχρέωσή μας στους εικοσάρηδες να σκεφτούμε πως μπορεί να γίνει καλύτερη η ζωή όλων μας. Να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και, μαζί, να βρούμε τρόπο να γυρίσουμε σελίδα. Πιστεύω ότι μπορούμε !

Πώς σχολιάζετε τις φήμες και τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες επίκειται η ίδρυση πολιτικού φορέα του οποίου θα ηγηθείτε;

Η πλειοψηφία του πολιτικού σώματος, του ελληνικού λαού, στις πρόσφατες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αισθανθήκαμε «κοψοχέρηδες». Παρά το ότι η αποχή ήταν μεγάλη, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ κάλυψαν μικρό μόνο μέρος του εκλογικού σώματος. Αυτή η αίσθηση ότι το κομματικό φάσμα αδυνατεί να υπηρετήσει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον, δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε, από τις, μετέπειτα, δυσμενείς εξελίξεις και στο ελληνικό ζήτημα, αλλά και στο Κυπριακό. Θεωρώ αδιανόητο να μένουμε καταδικασμένοι στην επιλογή καταστροφέα. Έχουμε δικαίωμα να αρνηθούμε τη καταστροφή ! Βεβαίως και οι πολυάριθμες απόπειρες για νέα κόμματα δεν έπεισαν. Νομίζω ότι το νέο, για να γίνει πειστικό, πρέπει να συνδυάζει τo όραμα με τον πραγματισμό, τη καλή πρόθεση με την αξιοσύνη, τη συλλογικότητα με την ηγετική επάρκεια και εγκυρότητα. Πρώτα λοιπόν να διασφαλίσουμε αυτές τις προϋποθέσεις και, στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος του καθενός προκύπτει από τα πράγματα.

Αυτές τις μέρες συνεδριάζει το Eurogroup με αντικείμενο, εκτός των άλλων, και την επόμενη μέρα της Ελλάδος μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος. Πιστεύετε ότι θα πάμε σε ένα νέο μνημόνιο; Μπορεί να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο από την ελληνική κοινωνία;

Η σημερινή, απαράδεκτη, κατάσταση μπορεί και πρέπει να τελειώσει. Εκτός από τη κοινωνική αποσάθρωση, έχει εξαντλήσει και τα όρια ανοχών και αντοχών μας. Και η ευκαιρία είναι ίσως μοναδική, με τους πιστωτές να είναι – και συμβατικά – έκθετοι απέναντί μας, αποφεύγοντας να ελαφρύνουν το δημόσιο χρέος μας. Δυστυχώς, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έχουν, εδώ και καιρό, ονομάσει «διαπραγμάτευση» την αδυναμία τους να θέσουν το θέμα ως δικό μας «προαπαιτούμενο» ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Η επόμενη μέρα λοιπόν είναι, πριν απ’ όλα, δική μας δουλειά και όχι κανενός άλλου. Το δράμα που ζούμε είναι ότι όσοι ζήτησαν και έλαβαν την εντολή μας δεν κάνουν αυτή τη δουλειά!

Υπάρχουν εναλλακτικές για την Ελλάδα αυτή την ώρα ή πρέπει να αποδεχτεί τις προτάσεις των δανειστών;

Πιστεύω ακράδαντα ότι οφείλουμε και μπορούμε να έχουμε εναλλακτικές που να αποσκοπούν στη προώθηση των δικών μας συμφερόντων και όχι, φυσικά, των δικών τους. Πιστεύω ότι ένα «δικό μας σχέδιο» αποκατάστασης – ανασυγκρότησης – αλλαγής με κύριο σκοπό το περιορισμό της ανεργίας κάτω από 10% σε μια πενταετία είναι η λύση. Και για μας και για τους πιστωτές μας. Μόνον έτσι θα σταματήσουν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και οι αυξήσεις της φορολογίας ( θα γίνουν διατηρήσιμα τα πλεονάσματα ). Θα αυξηθεί η απασχόληση και το ΑΕΠ ( τα δημόσιο χρέος θα εξυπηρετείται κανονικά ). Θα σταματήσει η μετανάστευση νέων ανθρώπων προκειμένου να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε κάθε χρόνο ένα ομόλογο κατά της ανεργίας ύψους περίπου 5 δις ΕΥΡΩ συνοδευόμενο με εμπράγματες εγγυήσεις, ή και επιχειρηματικά σχέδια. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να το έχει ήδη επιχειρήσει αμέσως μετά την έξοδο μας στις αγορές προ μηνών. Όπως επίσης θα έπρεπε να έχει προσελκύσει ξένες επενδύσεις. Τότε θα «έπαιρναν ξανά μπροστά» και οι δημόσιες επενδύσεις, οι τράπεζες και οι ιδιωτικές επενδύσεις. Και η ανεργία θα υποχωρούσε σημαντικά

Την ίδια ώρα που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη τα οικονομικά ζητήματα και οι σχέσεις μας με τους δανειστές έχει ξεσπάσει έντονη αντιπαράθεση με την Τουρκία με αφορμή το θέμα των υδρογονανθράκων. Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να ανταπεξέλθει η Ελλάδα σε αυτή την τουρκική πίεση, χωρίς υποχωρήσεις στα εθνικά της συμφέροντα;

Ασφαλώς ! Η Τουρκία κάνει ένα ακόμα λάθος. Μόνο που αυτή τη φορά πρέπει να υποστεί τις συνέπειες για το λάθος αυτό. Πρέπει να κάνουμε σαφές ότι θύματα της παράνομης πρακτικής της είναι όχι μόνο οι ελληνοκύπριοι, αλλά και οι τουρκοκύπριοι. Η εμπλοκή της καθυστερεί την απόδοση των ωφελημάτων από την εξόρυξη υδρογονανθράκων σε όλους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλά η γειτονική μας χώρα είναι υπότροπος. Ας μη ξεχνάμε ότι έχουν προηγηθεί τα εγκλήματα εισβολής, κατοχής και εποικισμού, εις βάρος του κυπριακού λαού. Μια εκστρατεία ενημέρωσης από τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας με τελικό σκοπό να αποφασίσουν οι ίδιοι οι Κύπριοι για τη κοινή τους μοίρα είναι, κατά τη γνώμη μου, η ενδεδειγμένη απάντηση στις προκλήσεις της Άγκυρας.

Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί έντονο προεκλογικό κλίμα. Βοηθάει μία τέτοια ατμόσφαιρα τις επιδιώξεις της χώρας; Τελικά το Μάρτιο οι εκλογές είναι αναπόφευκτες;

Έχω προτείνει, εδώ και καιρό, το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας από την παρούσα Βουλή με άλλο Πρωθυπουργό, με σκοπούς:

-Να αυξηθεί η διαπραγματευτική δύναμή μας ώστε να πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη δυνατή ελάφρυνση του δημοσίου χρέους μας, όπως έχει συμφωνηθεί και δικαιούμαστε, όσο πιο γρήγορα γίνεται.

-Να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας της ευρύτερης δυνατής αποδοχής.

-Να γίνουν αμέσως μετά εθνικές εκλογές και πάντως μέσα στο 2015.

Η απροθυμία υιοθέτησης της πρότασης αυτής πρέπει να καταλογιστεί σε όσους βάζουν το κομματικό μπροστά από το εθνικό και δημόσιο συμφέρον. Σε όσους επιδίδονται σε κούφια προεκλογική ρητορεία, και αδιαφορούν για τις συνέπειες της, τόσο σήμερα, όσο και μετεκλογικά. Ασφαλώς και δεν είναι αναπόφευκτες οι εκλογές το Μάρτιο. Όπως και δεν είναι αναπόφευκτη, προ πάντων, η διεξαγωγή τους ( όποτε κι αν πραγματοποιηθεί ) με αναλλοίωτο το υπάρχον κομματικό κατεστημένο.

Είναι πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ προ των πυλών; Πως αντιμετωπίζετε το ενδεχόμενο μιας αριστερής Κυβέρνησης στην Ελλάδα αυτή την εποχή;

Δεν ξέρω αν «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προ των πυλών». Ξέρω ότι θέλω μια κυβέρνηση με ένα δικό μας σχέδιο – όπως αυτό που προδιέγραψα προηγουμένως, – και με δυνατότητες να το παλέψει. Αυτή θα ήταν μια κυβέρνηση ριζοσπαστική με «αριστερό άρωμα». Βλέπετε τον ΣΥΡΙΖΑ να κινείται στη κατεύθυνση αυτή ή να συντηρεί τη σημερινή κατάσταση με σκοπό να έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές και βλέπουμε;

Πιστεύετε ότι χρειάζεται ανατροπή της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής ή απλά βελτιώσεις;

Η εναλλακτική που πρότεινα προηγουμένως, ένα «δικό μας σχέδιο» αποκατάστασης – ανασυγκρότησης – αλλαγής με κύριο σκοπό το περιορισμό της ανεργίας κάτω από 10% σε μια πενταετία, είναι μια μεγάλη ανατροπή. Όχι μόνο της ασκούμενης σήμερα οικονομικής πολιτικής, αλλά βασικών συμβάσεων της μεταπολίτευσης που έχουν καταρρεύσει. Χωρίς αυτή την ΑΛΛΑΓΗ η αποκατάσταση και η ανασυγκρότηση θα εξαντλήσουν σύντομα τα όριά τους και θα έχουμε ξανά μπλεξίματα. Θα αποκτήσουμε, επί τέλους, Δημόσια Διοίκηση με σαφείς σκοπούς, οριοθετημένο έργο και αντίστοιχη δομή; Θα απονέμεται γρήγορα η Δικαιοσύνη; Θα υπάρξει κοινωνική ασφάλιση με ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων και επαρκή χρηματοδότηση; Θα γίνει η φορολογία απλή και δίκαιη για όλους; Θα αποκτήσουμε ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις και ελεύθερο χρόνο με πολλαπλές δημιουργικές διεξόδους; Αν δεν είναι αυτά ανατροπή, τότε ποια είναι;

Εντοπίζετε έλλειμμα εθνικής συνεννόησης στα μεγάλα ζητήματα της χώρας και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η «πληγή»;

Η έλλειψη συνεννόησης οφείλεται στην ανυπαρξία σχεδίων, ώστε να συγκριθούν, να αξιολογηθούν και να προκύψουν ενδεχόμενες βάσεις συνεργασίας. Οφείλεται όμως και στον συμβιβασμό με οπισθοδρομικές αντιλήψεις, αλλά και με αποφυγή του καθήκοντος παραγωγής πολιτικής από το κομματικό μας κατεστημένο. Η περιγραφή των αιτίων προσδιορίζει και τους τρόπους υπέρβασης. Μόνο που χωρίς νέους ανθρώπους δε θα καταφέρουμε τίποτα.

Πώς θα περιγράφατε τον δικό σας ρόλο κάτω από τις σημερινές αλλά και από τις επερχόμενες πολιτικές συνθήκες;

Σκέπτομαι καμιά φορά, τη δεκαετία 2001-2009 που την πέρασα στην εξέδρα (δεν ήμουν ούτε υπουργός, ούτε βουλευτής). Επισημαίνοντας ότι, όπως το πάμε, θα πάθουμε ζημιά και να μην ακούει κανείς. Έτσι αισθανόμουν ότι έπρεπε να κάνω. Έτσι αισθάνθηκα όταν δυο Πρωθυπουργοί, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Λουκάς Παπαδήμος, μου ζήτησαν διαδοχικά να συμμετέχω στην προσπάθεια αποφυγής της άτακτης χρεοκοπίας και ανταποκρίθηκα. Και σήμερα κάνω αυτό που αισθάνομαι σωστό: θέλω «να γυρίσουμε σελίδα» και το προσπαθώ.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου