Ο κατάλογος των διεκδικήσεων του ιατρικού κόσμου, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, να εκλείψουν οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας –στο ΙΚΑ οι γιατροί εργάζονται ανασφάλιστοι και δεν έχουν δικαίωμα ούτε αναρρωτικής άδειας!- και να αντιμετωπιστούν άλλα οξυμένα προβλήματα του κλάδου παραμένει ίδιος και απαράλλακτος επί χρόνια ολόκληρα…
«Ο υπουργός Υγείας πολύ απλόχερα δίνει υποσχέσεις, οι οποίες φυσικά δεν στοιχίζουν τίποτε, αλλά πολύ δύσκολα τις υλοποιεί …», λέει σε συνέντευξή του στον «Τ» ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας Λεωνίδας Μαυρογιάννης.
Τα «καυτά» προβλήματα των γιατρών αναδείχθηκαν έντονα μέσα από σειρά κινητοποιήσεων του κλάδου τους προηγούμενους μήνες και στα θετικά περιλαμβάνεται η υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας για τους νοσοκομειακούς γιατρούς, αν και ο κλάδος παραμένει ακόμη επιφυλακτικός μέχρις ότου γίνει νόμος.
Για όλα αυτά μιλά ο κ. Μαυρογιάννης, καθώς και για τα «λόγια του αέρα», όπως αποδείχθηκαν οι διαβεβαιώσεις για ολοκληρωμένες μελέτες και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση ανακατασκευής της παλαιάς πτέρυγας του Νοσοκομείου Βόλου.
Ο πρόεδρος του ΙΣΜ μιλά και για ένα ακόμη «τοπικό» πρόβλημα, για το οποίο ο Σύλλογος εξέπεμψε πριν τέσσερα χρόνια SOS: της ατμοσφαρικής ρύπανσης και των επιπτώσεων στη δημόσια υγεία.
– Τον Ιούλιο του 2007 είχατε καλωσορίσει στο Βόλο για τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας του Νοσοκομείου τον υπουργό Υγείας με μια ανοιχτή επιστολή. Σε αυτή επιγραμματικά αναφέρατε ορισμένα από τα προβλήματα του ιατρικού κόσμου: ελλείψεις σε προσωπικό, άλυτα προβλήματα νοσοκομειακών γιατρών, πολύμηνη καθυστέρηση πληρωμών από τον ΟΠΑΔ, ανασφάλιστοι γιατροί στο ΙΚΑ. Ενάμισι χρόνο μετά το περιεχόμενο της επιστολής παραμένει επίκαιρο…
– Ο υπουργός Υγείας σε συνεντεύξεις που είχε δώσει και σε τοπικά ΜΜΕ είχε υποσχεθεί ότι πολύ σύντομα θα έλυνε όλα αυτά τα ζητήματα. Μάλιστα ο τρόπος που απαντούσε ήταν τέτοιος, που περίπου μας διαβεβαίωνε ότι μέχρι να πάει στην Αθήνα θα τα είχε τακτοποιήσει.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Το Υπουργείο δεν προώθησε κανένα από τα ζητήματα που βάζετε. Έτσι το Νοσοκομείο λειτουργεί και σήμερα με μεγάλο αριθμό stage, όσον αφορά στο νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού γίνονται με το σταγονόμετρο. Το πρόβλημα θα επιταθεί τον καινούργιο χρόνο, αφού μεγάλος αριθμός νοσηλευτριών-νοσηλευτών συνταξιοδοτούνται. Το ίδιο συμβαίνει και με τους γιατρούς, όπου οι διαδικασίες προκήρυξης και πρόσληψης είναι χρονοβόρες. Αλλά και τα οξυμμένα προβλήματα των νοσοκομειακών γιατρών παραπέμπονταν στις καλένδες μέχρι τον περασμένο Νοέμβρη, οπότε υπό την απειλή τού να κλείσουν τα Νοσοκομεία αναγκάστηκε ο υπουργός να υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας με την Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών. Η Σ.Σ. που υπέγραψε είναι ακόμη στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής. Ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα θα γίνει νόμος του κράτους, γιατί διαφορετικά θα βρεθούμε πάλι στη δυσάρεστη κατάσταση να κλείσουν τα Νοσοκομεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία.
– Είναι δυνατόν οι γιατροί – εργαζόμενοι στον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα, το ΙΚΑ, να δουλεύουν ανασφάλιστοι; Και τι αντίκτυπο έχουν τέτοιου είδους συνθήκες εργασίας στους ασφαλισμένους;
– Το ζήτημα των γιατρών του ΙΚΑ είναι ένα ακόμα σοβαρό δείγμα για το πώς αντιμετωπίζει η πολιτεία τις εργασιακές σχέσεις. Για 25 χρόνια υπάρχουν γιατροί εργαζόμενοι και ανασφάλιστοι, όπως αναφέρετε στην ερώτησή σας. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια γίνονται συμβάσεις, κατά τις οποίες ο γιατρός, πέραν των άλλων, δεν έχει δικαίωμα ούτε κανονικής αλλά ούτε αναρρωτικής άδειας. Συμβάσεις που χαρακτηρίσαμε αποικιοκρατικές και παρεξηγηθήκαμε. Με την πρόσφατη ενοποίηση των ταμείων εντάχθηκαν εργαζόμενοι και άλλων ταμείων (ΤΑΞΥ) χωρίς καμιά υποδομή, μελέτη και οργάνωση.
Όπως αντιλαμβάνεστε το ήδη οξυμένο πρόβλημα από τις ελλείψεις που υπάρχουν επιδεινώνεται περισσότερο, με αντίκτυπο τόσο στους εργαζόμενους –γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό κ.λ.π.- όσο και στους ασφαλισμένους. Μόλις πρόσφατα, μετά από αγώνες δέκα χρόνων, αποφασίσθηκε η προκήρυξη 2.000 θέσεων μονίμων γιατρών στο ΙΚΑ πανελλαδικά, από τους 5.500 περίπου που υπηρετούν σήμερα με συμβάσεις αορίστου και «ανασφάλιστου» χρόνου.
Εδώ ίσως είναι ευκαιρία να τονίσουμε για μια ακόμη φορά και τα ασφαλιστικά των νέων γιατρών, με την απαράδεκτη σύνταξη των 460 περίπου ευρώ μετά από 35 χρόνια εργασίας.
– Το θέμα με τις οφειλές του ΟΠΑΔ έχει κυριαρχήσει μέσα από τις τελευταίες κινητοποιήσεις σας. Μόλις πρόσφατα ο ΙΣΜ μετέθεσε για αργότερα την απόφασή του για αναστολή των συμβάσεων με τους ασφαλισμένους. Πόσες αντοχές μπορούν να έχουν ακόμη οι ελεύθεροι επαγγελματίες γιατροί;
– Το ζήτημα του ΟΠΑΔ έχει πολλές πτυχές. Δεν είναι απλά και μόνο η καθυστέρηση της καταβολής των οφειλόμενων από τον Οργανισμό προς τους γιατρούς. Είναι η υπογραφή συλλογικής σύμβασης των Ιατρικών Συλλόγων με το ταμείο και όχι μόνο αυτό, η ανακοστολόγηση των ιατρικών πράξεων που είναι καθηλωμένες στις ίδιες τιμές από το 1992!!!, αλλά και η μηχανοργάνωσή του, ώστε να υπάρχει και ο απαιτούμενος έλεγχος.
Μόλις πρόσφατα υπήρξαν πρωτόγνωρες κινητοποιήσεις του ιατρικού σώματος σ’ όλους τους τομείς, που δείχνουν την απόγνωση στην οποία φτάσαμε. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αναγκάζονται οι γιατροί να δανείζονται τα οφειλόμενα από τον ΟΠΑΔ με υψηλά επιτόκια (7%-8%) για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό. Δώσαμε μια τελευταία ευκαιρία στο διάλογο, κινούμενοι κυρίως από ανθρωπιστικούς λόγους απέναντι στους συμπολίτες μας.
Αν η πολιτεία δεν αποφασίσει να λύσει τα χρόνια και σοβαρά προβλήματα που προανέφερα, θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να υλοποιήσουμε την απόφασή μας, που είναι και απόφαση της συνέλευσης των προέδρων των Ιατρικών Συλλόγων όλης της χώρας, με όλες τις συνέπειες. Και φυσικά οι υπεύθυνοι δεν θα είναι οι γιατροί.
– Αλλη μια δέσμευση του υπουργού Υγείας που δεν έτυχε ακόμη υλοποίησης είναι η ανακατασκευή της παλαιάς πτέρυγας στο τέλος του 2007… Ενάμισι χρόνο μετά την μετεγκατάσταση στο νέο κτίριο είστε ικανοποιημένοι από τη λειτουργία του Νοσοκομείου Βόλου;
– Από την περίοδο που ξεκίνησε η μετεγκατάσταση του Νοσοκομείου στη νέα πτέρυγα τονίζαμε την αναγκαιότητα του σχεδιασμού και της χρηματοδότησης της ανακατασκευής της παλαιάς πτέρυγας, γιατί διαφορετικά θα υλοποιηθεί σε άλλα 15 χρόνια, όπως έγινε με τη νέα πτέρυγα από όταν ξεκίνησε.
Μάλιστα στην επίσκεψη του κ. υπουργού πριν τη μετεγκατάσταση ρώτησα αν υπάρχουν μελέτες και χρηματοδότηση για το έργο αυτό. Η απάντηση ήταν ότι τα χρήματα ήταν εξασφαλισμένα, ενώ για τις μελέτες ψαχνόντουσαν και ο ένας ρωτούσε τον άλλον για το πού βρίσκονται. Όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, ούτε μελέτες υπήρχαν, αλλά ούτε η χρηματοδότηση ήταν εξασφαλισμένη.
Το αποτέλεσμα σήμερα, ενάμισι χρόνο μετά, είναι να ψάχνουμε για τα αυτονόητα. Και φυσικά βλέπουμε το τραγικό γεγονός στο ΤΕΠ, οι ασθενείς να υπογράφουν και να φεύγουν τις μέρες που εφημερεύει η κλινική που στεγάζεται στο παλαιό κτήριο, όχι γιατί έχουν πρόβλημα με τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό και να επανέρχονται την επομένη για να νοσηλευθούν στη νέα πτέρυγα. Αυτό και μόνο απαντά στο ερώτημά σας κατά πόσο είμαστε ικανοποιημένοι από την κατάσταση όπως διαμορφώνεται.
Ο υπουργός Υγείας πολύ απλόχερα δίνει υποσχέσεις, οι οποίες φυσικά δεν στοιχίζουν τίποτε, αλλά πολύ δύσκολα υλοποιεί τις υποσχέσεις του και μόνο όταν τα πράγματα φτάσουν στα όριά τους και μετά από σημαντικούς αγώνες των εργαζομένων στην Υγεία.
Η ενότητα των εργαζομένων και η μαζική τους συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που αποφασίζονται είναι ο μόνος δρόμος για να πετύχουμε τα όποια θετικά αποτελέσματα, όπως πέτυχαν οι νοσοκομειακοί γιατροί. Καλώ λοιπόν και από αυτή τη θέση τους γιατρούς να είναι συσπειρωμένοι γύρω από τα συμβούλια που οι ίδιοι εξέλεξαν, ώστε να μπορέσουμε να πετύχουμε λύσεις στα χρονίζοντα και σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο μας και την Υγεία γενικότερα.
– Από την πρώτη στιγμή συμμετείχατε ενεργά στις προσπάθειες που ξεκίνησαν σε τοπικό επίπεδο απέναντι στο μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων που έχει συσταθεί από τη Νομαρχία έχει κάνει βήματα για την αντιμετώπιση του προβλήματος;
– Ο Ιατρικός Σύλλογος, χωρίς να θέλουμε να περιαυτολογήσουμε, είναι πρωτοπόρος στο ζήτημα της προστασίας των συμπολιτών μας από την διαρκώς αυξανόμενη αέρια ρύπανση στην περιοχή μας.
Έτσι το Μάιο του 2004 πραγματοποίησε την πρώτη σημαντική ημερίδα στο Βόλο για τις επιπτώσεις του φαινόμενου στην υγεία του πληθυσμού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και σημαντικούς ομιλητές. Δυστυχώς τότε δεν έλαβε κανένας σοβαρά υπ’ όψιν ούτε τις επισημάνσεις ούτε τα συμπεράσματα της ημερίδας.
Οι δε τοπικοί άρχοντες άκουσαν μεν, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Στην πορεία το ζήτημα αναδείχτηκε και από άλλους φορείς, αλλά και τα ΜΜΕ και έγινε αντικείμενο καθημερινής ενασχόλησης. Θεωρώ θετικό το γεγονός ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ασχολήθηκε με το σοβαρό αυτό θέμα και χρηματοδότησε τις μελέτες τόσο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, όσο και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, για τα αίτια και τις επιπτώσεις στην Υγεία. Αυτό είναι η αρχή.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος έχει πολλούς αποδέκτες. Κατ’ αρχήν την ευαισθησία του κάθε πολίτη μεμονωμένα, ώστε να φροντίζει να μην επιβαρύνει το περιβάλλον. Ο κάθε Δήμος με μέτρα για το πράσινο, τη μείωση της κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης, την προώθηση της ποδηλατοκίνησης στο κέντρο κ.λ.π., η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με το γενικότερο έλεγχο κυρίως στις ρυπογόνες βιομηχανίες και το λιμάνι, η κεντρική πολιτεία με την ολοκλήρωση των μεγάλων έργων στην περιοχή, αλλά και την έγκριση του επιχειρησιακού προγράμματος της Νομαρχίας.
Αυτά είναι ένας σκελετός ίσως των όσων απαιτούνται να γίνουν, προκειμένου να απαλλαγή η περιοχή μας από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό του νέφους. Και για να απαντήσω άμεσα στην ερώτησή σας, πρέπει να πω ότι η Συντονιστική Επιτροπή είναι ένα κατ’ αρχήν θετικό βήμα. Χρειάζεται όμως αφ’ ενός η ουσιαστική συμμετοχή όλων των συμμετεχόντων και η υλοποίηση από όλους των αποφάσεων που λαμβάνονται εκεί, αλλά και η Πολιτεία να ακούσει τις φωνές μας, ώστε να έχουμε τα αποτελέσματα που πρέπει.
