Οταν ακόμη και ο εισαγγελέας… τρίβει τα μάτια του και δεν μπορεί να καταλάβει πώς αυτές οι πάνοπλες διμοιρίες αστυνομικών δεν μπορούν να συλλάβουν ούτε έναν κουκουλοφόρο, διό και διατάζει την διεξαγωγή ειδικής έρευνας εις βάρος των αστυνομικών, τι να πουν οι απλοί πολίτες;
Είναι από τα… θαύματα του ελληνικού κράτους να ακούς τους καταστηματάρχες της περιοχής πέριξ του Πολυτεχνείου να δηλώνουν ότι μόνη ελπίδα τους είναι να προχωρήσουν σε κάποιο… σύμφωνο μη επίθεσης με τους κουκουλοφόρους, διότι από την αστυνομία δεν ελπίζουν ότι μπορούν να προστατευθούν.
Το πόσο δίκιο είχαν αυτοί που έκαναν τις δηλώσεις αποκαλύφθηκε δύο ημέρες μετά όταν έγινε γνωστό πως το… μεγαλοφυές σχέδιο της αστυνομίας ήταν να αφήσει την περιοχή περί την Πλατεία Εξαρχείων στην απόλυτη δικαιοδοσία των «αντιεξουσιαστών». Και μαζί βεβαίως και το Πολυτεχνείο.
Άλλωστε ακόμη αθλιότερη είναι η στάση κάποιων «πανεπιστημιακών» του Ε.Μ.Π. που αποφασίζουν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι προς χρήση και παντός μη ανήκοντος στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Όπως ας πούμε της Ομοσπονδίας Εκδοροσφαγέων, του Σωματείου Εκδιδόμενων Κυριών, του Συλλόγου Εμπρηστών Δασών και παντός όστις διερχόμενος… είδε φως και μπήκε.
Και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή οι πανεπιστημιακοί αυτοί κρίνονται με την ψήφο όχι του συνόλου των φοιτητών, αλλά μόνο των οργανωμένων παρατάξεων. Όπου κυριαρχούν οι καθοδηγητές και πρωτομάστορες του χαβαλέ.
Αναρωτιέμαι όμως αν έχουν άδικο εκείνοι που υποστηρίζουν ότι μεταξύ των κουκουλοφόρων ένα σημαντικό ποσοστό είναι… αστυνομικοί που κραυγάζουν και αυτοί «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» στα πλαίσια διατεταγμένης …κατασκοπευτικής επιχείρησης. Μήπως γι αυτό είναι τελικά φειδωλοί σε συλλήψεις;
Μήπως ισχύει και για τους κουκουλοφόρους καταστροφείς και τη σχέση τους με την εκάστοτε εξουσία, το αξίωμα κατά το οποίο «και αν ακόμη δεν υπήρχαν έπρεπε να τους κατασκευάσουμε»;
