Μόνον οι πολιτικοί… ξαφνιάζονται

Συγκλονισμένος από το θάνατο ενός εφήβου και όσα ακολούθησαν, προσπαθούσα να μάθω λεπτομέρειες. Να καταλάβω πώς έγιναν τα πράγματα. Κάποια στιγμή, το μεσημέρι της Κυριακής, άκουγα τον «105,5 Στο Κόκκινο», τον σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνομιλητές έδειχναν καλά ενημερωμένοι για τις λεπτομέρειες. Τόσο ώστε να περιγράφουν ότι η τελευταία πράξη του μικρού Αλέξη, πριν δεχθεί τη δολοφονική σφαίρα, ήταν – το γράφω, όπως το άκουσα- ένα «κωλοδάχτυλο».
Για μια χειρονομία μια ζωή ενός παιδιού; Και ένας πατέρας τριών παιδιών, ο φονιάς, να αντιμετωπίζει μια πολύχρονη κάθειρξη;
Απίστευτο και όμως… ελληνικό.
Δικαίως έσπευσαν να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους οι κ.κ. Παυλόπουλος και Χηνοφώτης. Και είναι ένα ακόμη από τα έσχατα λάθη του πρωθυπουργού, που δεν τις αποδέχθηκε. Όπως και το ότι δεν βγήκε αμέσως μπροστά να μιλήσει στον ελληνικό λαό.
Ναι, έπρεπε να γίνουν δεκτές οι παραιτήσεις τους, ως έμπρακτη συγνώμη προς τους πολίτες εκ μέρους όλων των πολιτικών που έχουν ασκήσει εξουσία και είχαν την ευθύνη των σωμάτων ασφαλείας. Γιατί είναι όλοι συνυπεύθυνοι για όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Γιατί δεν έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια αστυνομία ικανή να προστατεύει τη ζωή και τις περιουσίες των πολιτών. Ούτε καν τα όργανά της. Γιατί δεν έχουμε σωστά εκπαιδευμένους αστυνομικούς.
Διο και μου ανακατεύει το στομάχι η υποκριτική κομματική εκμετάλλευση του θανάτου ενός εφήβου.
Φυσικά δεν ένιωσα έκπληξη για το ότι δεν ήταν παιδί πεινασμένων που αγωνιζόταν για κοινωνική δικαιοσύνη. Αλλά πλουσιόπαιδο της Εκάλης, από αυτά που έχουν μπουχτίσει από όσα ζουν στο περιβάλλον τους. Και τα οποία δίνουν νόημα στη ζωή τους, παίζοντας τους κλέφτες και αστυνόμους. Έχω περιγράψει στις 31 Μαρτίου του 2007 την εικόνα συγκεκριμένου, πολύ γνωστού μου πλουσιόπαιδου, που κατέβαινε με το ακριβό αμάξι του και φορούσε «κουκούλα», σπάζοντας και πυρπολώντας, επειδή έφτασε να σιχαίνεται το νεοπλουτίστικο σόι του.
Αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα όφειλαν να τα διδάσκουν, να τα αναλύουν στις αστυνομικές σχολές. Ώστε ο κάθε αστυνομικός να καταλαβαίνει τι πράγματι έχει απέναντί του.
Το ότι θα θρηνούσαμε θύμα, το περίμενε κάθε άνθρωπος με κοινό νου, από τότε που ο άλλος ειδικός φρουρός είχε πυροβολήσει εναντίον διαδηλωτών στην Ξενοφώντος.
Μόνον οι ηγέτες μας… ξαφνιάζονται.