ΤΟΠΙΚΑ

Η μάγισσα

η-μάγισσα-851206

Η κυρία Άννα Μ., η κυρία Αλεξάνδρου Μ. δηλαδή, είναι πολύ ωραία γυναίκα. Έχει κόκκινα μαλλιά, μελί δέρμα και γαλαζοπράσινα μάτια με χρυσαφιές ανταύγειες. Έχει γάμπες και πόδια χορεύτριας. Όταν περπατάει, νομίζεις ότι δεν περπατάει στη γη. Όταν κάτι την συγκινεί, το πρόσωπό της γίνεται σαν κήπος. Κάποια προγιαγιά της σίγουρα θα ήταν μάγισσα.
Έχει κέφι αστείρευτο. Και δεν της είναι δύσκολο να το μεταδώσει, να κολλήσει κέφι όλον τον κόσμο, μέχρι που όλοι σ’ αυτή την πόλη να χαμογελούν. Αυτή την εποχή μεταχειρίζεται το χάρισμά της σαν όπλο ενάντια στην απελπισία που έχει πνίξει τον άμοιρο Αλέξανδρο. Πέρα από την έφεση, το νιώθει κι ως καθήκον. Όταν ο άντρας της επιστρέφει από το μαγαζί, είναι τόσο βέβαιη πως θα γυρίσει η τύχη και οι δουλειές του θ’ αρχίσουν να πηγαίνουνε καλά, που οι μαύρες σκέψεις απ’ το μυαλό του Αλέξανδρου σε λίγο πετούν μακριά. Κάποιες φορές όμως τον νικούν κι είναι κατσούφης, ενώ η Άννα κάνει το παν για να δημιουργήσει ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Μια μέρα που είχαν έρθει οι λογαριασμοί και στο μαγαζί το ταμείο ήταν άδειο, ο Αλέξανδρος, υποφέροντας κι όλας από συνάχι, επέστρεψε στο σπίτι και πήγε κι έπεσε κατ’ ευθείαν στο κρεβάτι. Η Άννα μπήκε μέσα κρατώντας ένα λευκό φθινοπωριάτικο τριαντάφυλλο. «Κοίταξε» του είπε βάζοντας το τριαντάφυλλο μπροστά στα μάτια του. Ο Αλέξανδρος το κοίταξε χωρίς να βγάλει τσιμουδιά. «Ξέρεις τι έγινε σήμερα;» τον ρώτησε, ψάχνοντας στο μυαλό της κάτι να πει.
«Καλύτερα να το πάρουμε απόφαση. Είμαστε κατεστραμμένοι και γεμάτοι χρέη. Ο κόσμος προτιμάει τα λίγα του λεφτά να τα ξοδεύει στα πολυκαταστήματα. Γιατί να ξεγελάμε τον εαυτό μας; Το μαγαζί πάει για κλείσιμο». «Έχεις λάθος» του αποκρίθηκε η Άννα «είμαστε τυχεροί. Ξεχνάς τα πενήντα ευρώ που βρήκες προχτές στο δρόμο; Πως κι άλλες φορές στριμωχτήκαμε με το μαγαζί, αλλά στο τέλος πάντα κάτι γινόταν και γλιτώναμε;». «Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Νιώθω σαν το ποντίκι στα νύχια της γάτας. Με χτυπάει ανάλαφρα με το ένα της πόδι και με αφήνει να φύγω. Σέρνομαι παραλυμένος από την αγωνία και το φόβο και καθώς κάνω να κρυφτώ σε μία τρύπα, η γάτα με προφταίνει απλώνοντας το πόδι, μπήγει στη ράχη μου τα νύχια της και με τραβάει πίσω. Εγώ τρέμω και σπαρταράω και η ουρά της γάτας ανατινάζεται από ευχαρίστηση». Η Άννα πρώτη φορά δε βρήκε τίποτε να πει…
Ο Αλέξανδρος την άκουσε στο διπλανό δωμάτιο να κλαίει κι έτρεξε. Η Άννα σήκωσε τα υπέροχά της μάτια και τον κοίταξε. «Αυτή είναι η φύση της γάτας, Αλέξανδρε» του είπε και μαζεύτηκε. Ο Αλέξανδρος έσκυψε πάνω της και την αγκάλιασε. «Να μη φοβάσαι» της είπε και τον φίλησε κι όλος ο κόσμος σβήστηκε από μέσα του κι ύστερα επανήλθε ολανθισμένος…
Η Άννα Μ. σε ένα μήνα κατάλαβε ότι είναι έγκυος. «Να δεις» λένε οι γείτονες «που άμα είναι κορίτσι, θα γεννηθεί μάγισσα!».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου