Με το έργο του Τζων Πρίσλεϋ “Ο Επιθεωρητής έρχεται” επανέρχονται στο σανίδι μετά από δύο χρόνια αποχής τα μέλη της Θεατρικής Σκηνής Δικηγόρων Βόλου και Συνεργαζομένων “Αθέμιτος”, που θα παρουσιαστεί στο διάστημα από 25 έως και 29 Ιανουαρίου στο Θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής. Το έργο διαδραματίζεται το 1912 στην Αγγλία σε ένα εύπορο σπίτι όπου το βράδυ που η οικογένεια αρραβωνιάζει την κόρη της στον γόνο του βιομηχανικού μεγιστάνα της περιοχής, όπου καταφτάνει απρόσκλητος επισκέπτης ένας Αστυνομικός Επιθεωρητής και βγάζει στην επιφάνεια πραγματικές και φανταστικές ενοχές των συνδαιτημόνων… Ο Τζων Πρίσλεϋ, που σαφώς στα έργα του ήταν επηρεασμένος από το πνεύμα και την ιδεολογία του Μπέρναρ Σω, στο πιο γνωστό του έργο, θέτει το ζήτημα της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης, της αλληλενέργειας της συμπεριφοράς του ατόμου και την ευθύνη του απέναντι σε συλλογικά ζητήματα. Η γραφή του είναι σφιχτή και άψογα δομημένη και χειρίζεται με άνεση τα ενσωματωμένα στοιχεία του «θεάτρου του παραλόγου», τα οποία δίνουν συναρπαστικές ανατροπές και προοπτικές στο έργο.
Την σκηνοθεσία της παράστασης ανέλαβε ο Αλέξανδρος Κοσμάς και τους ρόλους υποδύονται οι : Δημήτρης Λιβογιάννης (πατέρας), Αριστέα Χριστάκη (μητέρα) Αγγελικούλα Σταμοπούλου (κόρη), Βαγγέλης Κουκουγιάννης (αρραβωνιαστικός), Μίλτος Φωτεινάκης (γιος), Θανάσης Μελάτος (Επιθεωρητής) και Φιλίππα Σταμοπούλου (υπηρεσία). Πολύτιμη βοήθεια προσέφεραν στα σκηνικά και τα κοστούμια η Κατερίνα Χατζοπούλου και ο Πέτρος Ραχμανίδης, ενώ το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. διέθεσε σκηνικά αντικείμενα και κοστούμια. Την παράσταση χορηγεί οικονομικά ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου, που συνεχίζει ν’ αποδεικνύει την συμβολή του στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή της πόλης, δίνοντας το παράδειγμα και σε άλλους Επιστημονικούς Συλλόγους και Ενώσεις.
Μακρά θεατρική διαδρομή
Ο Τζών (Τζόναθαν) Πρίσλεϋ γεννήθηκε το 1894 στο Μπράντφορντ, μια φτωχή βιομηχανική πόλη της Αγγλίας. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος, αλλά αυτός εγκατέλειψε νέος το σχολείο για να εργασθεί στο γραφείο μιας επιχείρησης μαλλιού. Αρχισε να γράφει σε μικρή ηλικία, αλλά τα πρώτα του γραπτά είδαν το φως της δημοσιότητας μετά την θητεία του στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Λονδίνο, όπου εργάσθηκε ως ελεύθερος δημοσιογράφος. Υπήρξε πολυγραφότατος και το έργο του το διαπερνούσε η έννοια της «ευθύνης», της κοινωνικής και ψυχικής αλληλεγγύης, σαφώς επηρεασμένος από την ιδεολογία και την γραφή του Μπέρναρ Σώ. Αλλα θεατρικά του έργα είναι «Η επικίνδυνη στροφή», «Εμείς και ο χρόνος», «Εχω ξαναβρεθεί εδώ» «Φλαμουριά» κ.α. Παντρεύτηκε δύο φορές και πέθανε στις 14 Αυγούστου του 1984 σε ηλικία 90 χρονών.
Το έργο «Ο Επιθεωρητής έρχεται» είναι το καλύτερο έργο του συγγραφέα κατά την γνώμη των θεατρολόγων όλου του κόσμου και έχει ανέβει στη σκηνή αμέτρητες φορές σε πολλές χώρες. Είναι εντυπωσιακό ότι η πρώτη του παρουσίαση έγινε στη Μόσχα (σοσιαλίζων γαρ) το 1945 από δύο διάσημους θιάσους, συγχρόνως. Στο Λονδίνο παίχτηκε το 1946. Το έργο έχει πολύ καλά δομημένους χαρακτήρες, αλλά κι ανατροπές και στοιχεία του «Θεάτρου του παραλόγου». Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί, όπως πάντα, το κείμενο, για να μιλήσει απ’ το στόμα των ηρώων του για τις απόψεις του, ιδεαλιστικές και ρομαντικές. Στην Ελλάδα ανέβηκε πρώτη φορά το 1947 από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και με την Ελλη Λαμπέτη, Βάσω Μεταξά, Λυκούργο Καλλέργη, Βασίλη Διαμαντόπουλο κ.α. Οπως αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης
“στη σκηνή ξανά η παρέα μας. Κόντεψαν τρία χρόνια απουσίας… Η σπίθα για το θέατρο σπάνια σβήνει, όπως κι η συνείδηση σπάνια βουβαίνεται οριστικά. Εκτός από τα ρομαντικά ‘σοσιαλιστικά’ μηνύματα του συγγραφέα, το έργο διαθέτει μεταφυσική δύναμη διαλόγων, υπαρξιακά ζητήματα και δραματικές ανατροπές. Βέβαια λείπει το χιούμορ. Είναι το μοναδικό έργο, σε όλη μας την πορεία που δεν βρήκα σημείο που θα πηγάσει γέλιο. Φυσικά οφείλεται στο ότι ο κόσμος κι η πραγματικότητά του, που απεικονίζει ο καθρέφτης του συγγραφέα, είναι εντελώς στείρος κι απωθητικός. Ωστόσο περίφημος για θέαση, αλλά κι ενδοσκόπηση”.
Η μακρά θεατρική θητεία της ομάδας περιλαμβάνει τα έργα: «Τα γούστα του κ. Σλόαν», «Βίβα Ασπασία», «Το μικρό δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος», «Δέκα Μικροί Νέγροι» της Αγκαθα Κρίστι, «Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες και Παραμύθια», «Δον Καμίλο» σε διασκευή του Σωτ. Πατατζή, «Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα» του Εντεν Φον Χόρβατ,«Ολύμπια – Ηραία»,«Λίστα Γάμου» και το «Το Γεφύρι της Αρτας » του Γεώργιου Θεοτοκά.
