Πώς θα σας φαινόταν να παρακολουθείτε έναν αγώνα ποδοσφαίρου και γυρίζοντας στον πάγκο της μιας ομάδας να δείτε έναν άνθρωπο με άμφια να είναι στο… «πόδι» και να ζει έντονα τον αγώνα; Σίγουρα φίλαθλους ιερωμένους έχουμε δει αρκετές φορές στην κερκίδα… Σε άλλους ρόλους είναι αναμφίβολα σπάνιο φαινόμενο! Ενας ιερέας όμως θα έχει δυναμική παρουσία φέτος στα γήπεδα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου της Μαγνησίας. Ο παπά Ιωάννης Γρατσούνας βρίσκεται στον προεδρικό θώκο του Διαγόρα Στεφανοβικείου και αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο μέσα από μια άλλη διάσταση!
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ματς!
Μετά τη Θεία Λειτουργία κάθε Κυριακή θα υπάρχει τι άλλο; Ποδόσφαιρο! Ο Διαγόρας Στεφανοβικείου, που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας της Ε.Π.Σ.Θ., θα έχει μια ιδιαιτερότητα φέτος. «Αφεντικό» της ομάδας είναι ο εφημέριος της περιοχής Ιωάννης Γρατσούνας: «Δεν έχω παίξει ποτέ ποδόσφαιρο. Ημουν αντιπρόεδρος στον Αστέρα Ριζομύλου και φέτος οι άνθρωποι της ομάδας του Στεφανοβικείου μου έκαναν πρόταση να αναλάβω την ομάδα. Είμαι ιερέας στο Στεφανοβίκειο, εφημέριος, αγαπώ το χωριό, το θεωρώ ότι είναι το σπίτι μου και θέλω να προσφέρω όσα περισσότερα μπορώ. Αυτό μπορώ να το πετύχω μέσω του αθλητισμού», δηλώνει ο πάτερ Ιωάννης και στην συνέχεια τονίζει ότι ο αθλητισμός τον συναρπάζει: «Δεν νομίζω ότι υπάρχουν ιδιαίτερες δυσκολίες να ασχοληθεί ένας ιερέας με το ποδόσφαιρο. Αρκεί να υπάρχει διάθεση και όρεξη για δουλειά. Ανέκαθεν μου άρεσε ο αθλητισμός. Ο αθλητισμός γενικότερα με συναρπάζει. Ημουν κοντά στον πρόεδρο του Παναθηναϊκού όταν ήμουν στην Αθήνα επί εποχής Γκάλη ακόμα. Από τότε μου άρεσε να ασχολούμαι».
«Μπροστά μου δεν παρεκτρέπονται»
«Στην αρχή η αντιμετώπιση είναι λίγο περίεργη, αλλά θεωρώ ότι είναι μεγάλη υπόθεση ένας ιερέας να ασχολείται με το ποδόσφαιρο», μας απαντά ο πρόεδρος του Διαγόρα, όταν τον ρωτάμε πώς τον αντιμετωπίζουν στον αγωνιστικό χώρο και στην συνέχεια εξηγεί: «Θέλει λίγο υπομονή στην αρχή. Αλλιώς έχουν μάθει οι ποδοσφαιριστές. Οταν μπαίνει ένας ιερέας σε μια ομάδα, σε ένα τόσο δημιουργικό ρόλο, αλλάζουν κάποια δεδομένα. Είναι διαφορετικά για τους ποδοσφαιριστές, για τους προπονητές, για όλους όσοι είναι κοντά στο σωματείο. Μπροστά μου όλοι είναι προσεχτικοί. Προσπαθούν να μην παρεκτρέπονται και η αλήθεια είναι ότι υπάρχει σεβασμός. Απλά θέλει υπομονή για να περάσει αυτή η νοοτροπία».
«Να δημιουργήσουμε ανθρώπους με αξίες»
Ο ιερέας Ιωάννης Γρατσούνας βλέπει το ποδόσφαιρο από μία άλλη… διάσταση. Μακριά από σκοπιμότητες, υπέρογκα ποσά, βία και οπαδισμό… «Η άποψη η δική μου για το ποδόσφαιρο είναι εντελώς διαφορετική, επειδή έχω ζήσει τον αθλητισμό. Το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση και ιδιαίτερα στα ερασιτεχνικά σωματεία, πρωτεύον στοιχείο είναι να φέρουμε τους νέους ανθρώπους στο γήπεδο μακριά από άλλους τόπους, κακές και επικίνδυνες συνήθειες. Πρέπει να τα πείσουμε να μας εμπιστευτούν και να αθλούνται», σχολιάζει αρχικά και στην συνέχεια μιλάει για όλα αυτά που τον έκαναν να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο: «Σίγουρα υπάρχουν αρκετά μελανά σημεία στον επαγγελματικό αθλητισμό και όχι μόνο, αλλά πρέπει να δώσουμε «αγώνα» για να μείνουμε μακριά απ’ όλα αυτά που ακούμε να συμβαίνουν στον χώρο. Πρέπει οι υπεύθυνοι και οι διοικούντες να είναι πεντακάθαροι από όλες τις απόψεις και να νοιάζονται για τα παιδάκια. Μόνο έτσι μπορεί να ανέβει το επίπεδο, όχι μόνο το αγωνιστικό, αλλά και του χαρακτήρα των ανθρώπων. Ο αθλητισμός διαμορφώνει χαρακτήρες και ήθη, που αποτυπώνονται αύριο στην κοινωνία και στη νοοτροπία. Για αυτό πρέπει να δώσουμε οι πάντες σημασία στα παιδιά που αθλούνται και γυμνάζονται. Και αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που ασχολήθηκα. Δεν έχω καμία άλλη βλέψη. Στόχος είναι διαμορφώσουμε χαρακτήρες με ήθος και να βγάλουμε αθλητές που να έχουν αξίες. Να αναπτύξουν την κοινωνικότητα, την συντροφικότητα, την συνεργασία και την αλληλεγγύη».
«Σημαντικότερη νίκη να έρθουν τα παιδιά στο γήπεδο»
Οσο για τους στόχους της ομάδας ξεκαθαρίζει πως η σημαντικότερη νίκη για τον ίδιο είναι να προσελκύσει τα μικρά παιδιά στο γήπεδο: «Δεν με ενδιαφέρει αν θα βγω στην άλλη κατηγορία ή αν θα παραμείνω σε αυτή. Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία για μένα και θεωρείται η σημαντικότερη νίκη είναι να «φέρω» τα μικρά παιδιά στο γήπεδο. Δεν είναι προτεραιότητα στον αθλητισμό ο πρωταθλητισμός. Θέλω τα παιδάκια της ενορίας να μάθουν να αγωνίζονται σε αθλητικά πλαίσια, να σέβονται τις αποφάσεις των διαιτητών, να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Βέβαια κανείς δεν θέλει να αδικείται. Πρώτος στην αδικία θα φωνάξω εγώ. Αλλα θέλω από τους παίκτες μου και τον προπονητή να έχουν ολόσωστη νοοτροπία. Χρειάζεται υπομονή και αγώνα για να τα πετύχεις όλα αυτά. Και είμαι σίγουρος ότι αν τα πετύχεις, στη συνέχεια θα έρθει και ο πρωταθλητισμός».
«Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τον αθλητισμό»
Για το τέλος ο πάτερ Ιωάννης κάνει μια ευχή. Οχι σαν αυτές που έχουμε συνηθίσει από προέδρους ομάδων. Οπως π.χ. εύχομαι να πάρουμε το πρωτάθλημα. Η δική του ευχή είναι διαφορετική: «Να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τον αθλητισμό. Εύχομαι μια καλή χρονιά και επιτυχημένη σε όλους. Στην φετινή σεζόν να κυριαρχήσει το ήθος και την επόμενη σεζόν να είμαστε ακόμη καλύτεροι. Να εκλείψει η βία εντελώς. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρχει. Και φυσικά να βγάλουμε ταλέντα, για να τα προσφέρουμε στην Μαγνησία πρωτίστως και έπειτα στην πατρίδα μας».
