ΤΟΠΙΚΑ

Ολοι εναντίον όλων στον αγώνα της πολιτικής επιβίωσης

ολοι-εναντίον-όλων-στον-αγώνα-της-πολι-851206

Η παραίτηση του μέχρι πρότινος υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Γιώργου Βουλγαράκη αξιολογείται ως επιστέγασμα της πολιτικής αδυναμίας να αντιμετωπιστούν τα μείζονα προβλήματα του τόπου. Κάθε προσπάθεια για παραγωγή πολιτικής και κατά συνέπεια ιδεών και προτάσεων που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του πολίτη και τη θέση της χώρας, στραγγαλίζεται μέσα σ΄ ένα βάλτο καταγγελιών για σκάνδαλα και σε ατμόσφαιρα πνιγμένη σε προκλητικές συμπεριφορές. Επιτείνεται με το σημερινό κυρίαρχο κλίμα η πολιτική ρευστότητα και αυξάνονται τα αδιέξοδα. Βεβαίως θα μπορούσαμε να αναφωνήσουμε κι εμείς ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» και να ξεπλύνουμε τη μπουγάδα. Δεν είναι όμως πρόβλημα ούτε ύπαρξης ούτε εμπέδωσης της δημοκρατίας αυτό που ζούμε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Είναι καθαρά θέμα διαχείρισης και αξιοποίησης των δυνατοτήτων που προσφέρει το εδραιωμένο δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Το δημοκρατικό πλαίσιο υπάρχει και κατά συνέπεια η κυβέρνηση κυβερνάει και η αντιπολίτευση ελέγχει. Όταν όμως όλες οι δυνάμεις της κυβέρνησης αναλώνονται στην αντιμετώπιση των επιθέσεων από τα μέσα ενημέρωσης και την αντιπολίτευση με την παροχή των ανάλογων αφορμών από πλευράς των κυβερνητικών στελεχών, η παραγωγή κυβερνητικού έργου δίνει τη θέση της στις παλινωδίες, στις παραιτήσεις και την αναταραχή που είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν οι πολίτες τις τελευταίες εβδομάδες.
Η κυβέρνηση, με τη σωρεία καταγγελιών του τελευταίου καιρού και με τη μέθοδο που επέλεξε για τη διαχείριση της κρίσης, έχασε το αδιαμφισβήτητο μέχρι τώρα πολιτικό της πλεονέκτημα. Ο Καραμανλής έκανε το λάθος να παρέχει πλήρη κάλυψη στο Βουλγαράκη και δύο μέρες αργότερα να τον οδηγήσει στην παραίτηση. Χειρισμός που δεν αποδεικνύει πολιτική σταθερότητα και έλεγχο των πραγμάτων. Η ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία οπωσδήποτε δυσκολεύει τους χειρισμούς του πρωθυπουργού, αλλά αποτελεί και πολιτικό δεδομένο, το οποίο δεν αλλάζει, πράγμα γνωστό απ΄την αρχή της τετραετίας στον πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει ο Καραμανλής, αν συνεχιστούν οι καταγγελίες για παραστρατήματα των υπουργών του και, κυρίως, αν συνεχιστούν οι αντιδράσεις των λεγόμενων ανταρτών. Θα εξαντλήσει την τετραετία πορευόμενος σε τέτοια ατμόσφαιρα;
Δύο είναι οι διαφαινόμενες λύσεις, όχι για να ανατρέψει, αλλά για να βελτιώσει το κλίμα. Ένας σαρωτικός ανασχηματισμός με περιορισμό των υπουργείων και πραγματική αλλαγή προσώπων, θα μπορούσε να δώσει ίσως μια νέα πνοή στην κυβέρνησή του. Όχι βέβαια για να εξαντλήσει την τετραετία, αλλά για να πάει στις εκλογές της ερχόμενης άνοιξης, το πολύ του ερχόμενου καλοκαιριού, με περισσότερες ελπίδες. Αυτές είναι οι δυνατότητές του. Ενδεχόμενο πλήρους ανατροπής θα πρέπει να θεωρηθεί πολιτικό θαύμα. Είναι άλλωστε εμφανές ότι πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας νοιάζονται περισσότερο για την πολιτική τους επιβίωση και λιγότερο για την πορεία της κυβέρνησης.
Η αξιωματική αντιπολίτευση βλέπει για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια τις ελπίδες της να αναπτερώνονται. Ελπίδες που συνοδεύτηκαν ακόμα και από πληροφορίες για δημοσκοπήσεις, που για πρώτη φορά μετά από το 2000 δείχνουν το ΠΑΣΟΚ μπροστά. Πληροφορίες που πάντως μέχρι χθες το μεσημέρι δεν είχαν επιβεβαιωθεί. Ωστόσο η μία ή οι δύο μονάδες δημοσκοπικής διαφοράς με απομακρυσμένο το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών δεν έχουν μεγάλη σημασία. Αν ο Γιώργος Παπανδρέου κατορθώσει να διατυπώσει πειστικές προτάσεις για τα φλέγοντα προβλήματα του τόπου και κυρίως για την οικονομία, αν η πολυγλωσσία του παρελθόντος μετατραπεί σε κοινή συνισταμένη μαχητικότητας και περιοριστούν τα υπάρχοντα βιλαέτια, τότε πραγματικά θα αυξηθούν οι ελπίδες τους. Βέβαια υπάρχει και η τακτική του ώριμου φρούτου, η οποία είναι βέβαιη και ασφαλής επιλογή μόνο στη γεωπονία και όχι στην πολιτική. Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ασκούν το θεσμικό τους ρόλο και δικαιούνται να προσδοκούν την επιβράβευσή τους, ιδιαίτερα μέσα σ΄ ένα κλίμα απογοήτευσης που κυριαρχεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον αέρα των δημοσκοπήσεων, το ΚΚΕ με τη σταθερότητά του, ο ΛΑΟΣ κυνηγώντας την έκπληξη και οι Οικολόγοι πρεσβεύοντας ανάγκες της εποχής, ελπίζουν ότι από το πολιτικό σκηνικό αποσύνθεσης θα βγουν ευνοημένοι.

Η μιζέρια της Μαγνησίας και
ο κίνδυνος να χαθούν μεγάλες ευκαιρίες

Ζοφερό είναι όμως το κλίμα και σε τοπικό επίπεδο. Τα προβλήματα διοργάνωσης των Μεσογειακών Αγώνων και η αναταραχή με επίκεντρο το Δήμο Βόλου αποτέλεσαν τις πιο πρόσφατες εστίες έντασης.
Το είχαμε επισημάνει και σε προηγούμενο σημείωμα, ότι τα τέσσερα χρόνια που απομένουν για τη διοργάνωση είναι χρόνος ελάχιστος και όχι επαρκής για το μέγεθος του εγχειρήματος. Αν μάλιστα εντός του Σεπτεμβρίου δεν έχει επιλυθεί το μέγα ζήτημα της χωροθέτησης του Μεσογειακού Χωριού, θα εισέλθουμε σε μια περίοδο εσωστρέφειας χωρίς παραγωγή ουσιαστικού έργου προετοιμασίας, με αποτέλεσμα τα περιθώρια να στενέψουν ακόμα περισσότερο και να οδηγηθούμε σε επιλογές ανάγκης και όχι σχεδιασμού και προγραμματισμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την έκβαση του στοιχήματος. Μέχρι τώρα πάντως η ανάληψη της διοργάνωσης έχει επιφέρει μόνο διορισμούς, ίντριγκες και μάχη χαρακωμάτων. Οσοι παράγοντες ή παραγοντίσκοι έμειναν εκτός πόστων, επιχειρούν με κάθε μέσο να τορπιλίσουν τις προσπάθειες, ελπίζοντας ότι θα κληθούν ως… Σωτήρες στα μέσα της προσπάθειας, ενώ όσοι χρίστηκαν… εκλεκτοί, αδυνατούν να δώσουν στίγμα προθέσεων και προσπαθειών μέχρι τώρα.
Στο Δήμο Βόλου ορισμένες λαθεμένες επιλογές και κυρίως μια καλοσχεδιασμένη επικοινωνιακή επίθεση έφεραν τη δημοτική Αρχή σε θέση απολογίας και αναταραχής. Αντιλαμβανόμαστε την σκληρή κριτική και τις επιθέσεις από πλευράς της αντιπολίτευσης της παράταξης του πρώην Δημάρχου Κυριάκου Μήτρου και των μικρότερων παρατάξεων, αφού εντάσσονται στο πλαίσιο των καθηκόντων τους. Πώς όμως μπορούν να εξηγηθούν οι σφοδρότατες επιθέσεις από παράγοντες που υποτίθεται ότι συντάσσονται με το σημερινό σχήμα του Δήμου Βόλου; Οι προσωπικές στρατηγικές είναι δεδομένες, αλλά όσοι τις εκπονούν καλό είναι να υπολογίζουν ότι είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να ακυρώσουν έναν εν ενεργεία Δήμαρχο και ακόμα δυσκολότερο να τον παραμερίσουν για να γίνουν… χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Εκτός αν επιθυμούν και πάλι να υποδυθούν ρόλο των ανταρτών ανεκπλήρωτων πολιτικών επιθυμιών.
Πάντως και ο Δήμαρχος Βόλου πρέπει καταρχήν να ανακαλύψει τον τρόπο που θα τον συνδράμει σε μια νέα αρχή, τραβώντας γραμμή με τις παθογένειες του πρόσφατου παρελθόντος. Οφείλει να επικεντρωθεί στην παραγωγή πραγματικού έργου, αποφεύγοντας τις πολιτικές παγίδες που του στήνουν όχι τόσο οι αντίπαλοι, αλλά πρωτίστως οι μνηστήρες εσκεμμένα και ορισμένοι αδαείς συνεργάτες του από άγνοια ή ιδιοτέλεια.
Τέλος, πιστεύουμε ότι ο Δήμαρχος πρέπει να συμμαζέψει τους ελάχιστους συνεργάτες του, που όμως απέδειξαν ότι είναι ικανοί για μεγάλες ζημιές. Τους έχει υπερτιμήσει ο δήμαρχος κάποιους από του δικούς του και τους μετέτρεψε σε πολιτικές φούσκες, τροφοδοτώντας συμπεριφορές απαράδεκτες και αλαζονικές.
Οι μεγάλες προκλήσεις του τόπου δεν μπορεί να εγκλωβίζονται σε περιβάλλον προσωπικών επιδιώξεων, ομαδοποιήσεων και αδυναμίας παραγωγής έργου.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου