ΤΟΠΙΚΑ

Mπερδεύτηκαν πολύ τα… ρεύματα στον τόπο μας

mπερδεύτηκαν-πολύ-τα-ρεύματα-στον-τό-851206

Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τις τοπικές εκλογές του 2006 νέες προοπτικές ανοίχτηκαν για τη Μαγνησία σε όλα τα επίπεδα. Μία τριετία αργότερα αντί να υπάρχει σαφής προσανατολισμός και συγκεκριμένη στόχευση γίνεται εμφανές ότι …η πυξίδα χάλασε και η ρευστότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Δεν παραγνωρίζουμε ότι και σε κεντρικό επίπεδο περίπου έτσι είναι τα πράγματα, αλλά και η παγκόσμια σοβούσα οικονομική κρίση επηρεάζει και το δικό μας μικρόκοσμο.
Ο νομός Μαγνησίας και ιδιαίτερα το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου καλείται να προσαρμοστεί στον στόχο της διοργάνωσης των Μεσογειακών Αγώνων του 2013, που αποτελεί τοπικό ορόσημο. Επίσης ο τόπος μας υποχρεούται να μην πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις όποιες ευκαιρίες προσφέρει ο δεύτερος Καποδίστριας με τις επερχόμενες συνενώσεις των δήμων, αλλαγές οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε χρήσιμο εργαλείο ανάπτυξης. Επιπροσθέτως το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, οι πόροι του οποίου σε ποσοστό 80% θα κατευθυνθούν στην ελληνική περιφέρεια, πρέπει να αξιοποιηθεί από τους φορείς της Μαγνησίας, διότι θα είναι πραγματικά η τελευταία ευκαιρία χρηματοδότησης έργων. Επιπλέον ο στόχος της τουριστικής ανάπτυξης πρέπει τώρα να κατοχυρωθεί χωρίς καθυστερήσεις και αβλεψίες. Η ολοκλήρωση του πολιτικού αεροδρομίου προσφέρει αυτή την ευκαιρία. Ακόμα και η εμπλοκή γνωστών ποδοσφαιρικών παραγόντων με τον τοπικό αθλητισμό με τους κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να οδηγήσει και στην αξιοποίηση των σημαντικών αθλητικών υποδομών, αλλά και στο λεγόμενο αθλητικό τουρισμό, που αποτελεί έναν πρόσφατο, αλλά δυστυχώς ξεχασμένο στόχο των φορέων της Μαγνησίας.
Αντί όμως να εκμεταλλευτούμε όλα αυτά τα δεδομένα και τις κρίσιμες παραμέτρους, ανεξήγητα έχουμε περιέλθει σ΄ ένα φαύλο κύκλο μιζέριας, αντιπαραθέσεων και μικροεπιδιώξεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι 10 ολόκληρους μήνες μετά την ανάληψη των Μεσογειακών Αγώνων από το Βόλο τίποτα δεν έχει προχωρήσει. Το μόνο που έχει γίνει, είναι μια πανηγυρική συνεδρίαση της οργανωτικής επιτροπής των Μεσογειακών Αγώνων. Κατά τα λοιπά αντιπαραθέσεις και μαχαιρώματα για το πού θα κατασκευαστεί το Μεσογειακό Χωριό, ποιοι θα συμμετέχουν στην οργανωτική επιτροπή και ποιος θα αναλάβει city manager. Ο στόχος της άρτιας διοργάνωσης και των έργων υποδομής που δεν θα είναι άχρηστα μετά τη διοργάνωση, αλλά θα αξιοποιηθούν από την τοπική κοινωνία, χάνεται και γλιστράει μέσα από τα χέρια μας σαν την άμμο. Αν νομίζει κανείς ότι τα τέσσερα χρόνια που απομένουν – γιατί τόσα είναι – επαρκούν για την άρτια και κερδοφόρα για τον τόπο διοργάνωση μιας τέτοιας μεγάλης αθλητικής και πολιτιστικής εκδήλωσης, μάλλον τίποτα δεν διδάχτηκε από την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε ξανά κακοτεχνίες και πασαλείμματα της τελευταίας στιγμής και έργα που ολοκληρώνονται ταυτόχρονα με την τελετή έναρξης. Ασφαλώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα προλάβουμε και πάλι να εκμεταλλευτούμε το διάστημα πριν τους αγώνες για να προβληθεί ο τόπος μας. Να γίνει πραγματικά κέντρο της Μεσογείου. Θα τρέχουμε πάλι τελευταία στιγμή με τις πίσσες και τα τσιμέντα στα χέρια. Το λέμε από τώρα κι όσοι θέλουν ας παρεξηγηθούν. Οι ευθύνες είναι της κυβέρνησης, που τοποθέτησε στελέχη άσχετα και με τον τόπο στην πλειοψηφία τους, αλλά και με την διοργάνωση τόσο μεγάλων γεγονότων. Η ευθύνη είναι και των τοπικών φορέων, που αντί να πιέζουν με συγκεκριμένα αιτήματα και προτάσεις περιορίζονται στις προσωπικές δημόσιες σχέσεις.
Η δεύτερη προοπτική για τον τόπο είναι η σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ο λεγόμενος Καποδίστριας Νο 2. Αντί να υπάρχει συγκροτημένη πρόταση της Μαγνησίας, από τη μια πλευρά οι κοτσαμπασισμοί και οι μικροτοπικές επιδιώξεις και από την άλλη η έλλειψη επαφής της κεντρικής εξουσίας με την πραγματικότητα, τείνουν να ακρωτηριάσουν και αυτή τη δεύτερη ευκαιρία της αυτοδιοίκησης. Όπως έγινε άλλωστε και με την πρώτη. Γι’ αυτό ακούμε τις τελευταίες μέρες ότι τα Λεχώνια θα έχουν έδρα του δήμου την Τσαγκαράδα, ότι η Πορταριά θα συνενωθεί με τη Ζαγορά και η Ν. Ιωνία με τα Κανάλια, πιθανώς και με το Κεραμίδι! Το ίδιο το ανάγλυφο της Μαγνησίας δίνει τις απαντήσεις χωρίς τις αποκοτιές των παραγόντων που εμπλέκονται. Πέντε δήμοι επαρκούν για τη χερσαία Μαγνησία. Το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου στο σύνολό του, με Βόλο, Ν. Ιωνία και Αισωνία και οπωσδήποτε οι δήμοι Ιωλκού και Πορταριάς, οι οποίοι πλέον συνορεύουν με το Βόλο, καθώς και οι περιαστικοί –σε απόσταση αναπνοής κυριολεκτικά από το Πολεοδομικό Συγκρότημα– δήμοι της Αγριάς και της Αρτέμιδος μπορούν να αποτελέσουν έναν ισχυρό Μητροπολιτικό δήμο από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα. Θα απεμπολήσουμε κι αυτή την ευκαιρία; Θα ζούμε πάντα στη σκιά της Λάρισας με τη ρετσινιά του δεύτερου και καχεκτικού δήμου;
Από κει και πέρα η επαρχία Αλμυρού από την Αγχίαλο μέχρι τον Πτελεό, ενιαίος γεωγραφικός χώρος επίσης, με τους δήμους Αλμυρού, Σούρπης, Πτελεού και Αγχιάλου και την κοινότητα Ανάβρας μπορούν να αποτελέσουν τον δεύτερο ισχυρότερο δήμο της Μαγνησίας, όπως επιβάλλει η γεωγραφία, η ιστορία και οι ανάγκες της οικονομίας.
Το Πήλιο οπωσδήποτε χρειάζεται δύο δήμους, διότι οι αποστάσεις και η μορφολογία του εδάφους το επιβάλλουν. Ένας δήμος από τη Λαμπινού μέχρι το Πουρί με τους σημερινούς δήμους Μουρεσίου και Ζαγοράς και ενδεχομένως κάποιες κοντινές προσθήκες. Επίσης αναγκαίος είναι και ο δήμος Νοτίου Πηλίου, που θα ξεκινάει από τις Μηλιές και τα Καλά Νερά και θα φτάνει μέχρι το Τρίκερι. Ενιαία και ομοιόμορφη επίσης και η περιοχή του Νοτίου Πηλίου. Συν οι τρεις δήμοι των αντίστοιχων νησιών των Βορείων Σποράδων δημιουργούν το νέο χάρτη της αυτοδιοίκησης.
Ο,τιδήποτε άλλο ακούμε, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Πώς θα πείσουν αυτοί οι φωστήρες της αυτοδιοίκησης ότι ο κάτοικος της Αγριάς θα εξυπηρετείται καλύτερα από ένα δήμο που θα έχει έδρα τις Μηλιές και όχι από το Βόλο, από τον οποίο απέχει μόλις 5 λεπτά; Δεν θα θυσιαστούν για μία ακόμη φορά τα συμφέροντα του τόπου στο βωμό των όποιων μωροφιλοδοξιών τοπικών παραγοντίσκων;
Να ανοίξουμε τώρα και το ζήτημα των τοπικών έργων. Η τελευταία ευκαιρία είναι το πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Πρόκειται για πρόγραμμα που θα χρηματοδοτήσει τα λεγόμενα τοπικής σημασίας έργα. Απορρίπτει δηλαδή τις λεγόμενες εθνικής εμβέλειας υποδομές. Δυστυχώς οι σημερινοί ΟΤΑ ελάχιστα και πάντα αποσπασματικά έχουν προετοιμαστεί, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τη συγκεκριμένη ευκαιρία. Έλλειψη προγραμματισμού και αδύναμες έως ανύπαρκτες τεχνικές υπηρεσίες οδηγούν στην απουσία οράματος. Υπερφίαλοι στόχοι ,που αντιπροσωπεύουν ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες, είναι δυνατόν να μην υλοποιηθούν ποτέ ακόμα κι αν αρχίσουν τα έργα. Αν συγκεντρωθούν όλα τα αιτήματα των δήμων για το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, θα διαπιστωθεί πολύ εύκολα ότι δεν φτάνουν ούτε 10 τέτοια προγράμματα για την υλοποίηση των έργων που προτείνονται. Νομίζουν όλοι ότι είναι δήμαρχοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Αντί να ετοιμάσουν μελέτες για τα απολύτως αναγκαία και να διεκδικήσουν τα χρήματα, αναλώνονται σε μεγαλοϊδεατισμούς που ποτέ δεν θα πάρουν σάρκα και οστά. Το τρένο περνάει και οι περισσότεροι δήμοι ψάχνουν να βρουν το σιδηροδρομικό σταθμό.
Ακόμα κι αυτή η εμπλοκή γνωστών ποδοσφαιρικών παραγόντων που θα μπορούσε να λειτουργήσει επ΄ ωφελεία του τοπικού αθλητισμού -ας μην κρυβόμαστε, όλοι ξέρουμε πώς γίνονται οι ομάδες στην Ελλάδα και ιδιαίτερα οι ποδοσφαιρικές- μετατράπηκε σε εστία έντασης και πρωτόγνωρων συγκρούσεων, που με μαθηματική ακρίβεια θα μας καταστήσουν για μία ακόμη φορά ρεντίκολο της χώρας. Μόνο στον τόπο μας γίνεται να συγχέονται οι αρμοδιότητες του δημάρχου και της δημοτικής αρχής με εκείνες του ποδοσφαιρικού παράγοντα.
Με δυο λόγια ή θα βρούμε τάχιστα το βηματισμό μας ή πάμε καρφί για το γκρεμό… του Ξουριχτίου. Χρόνος υπάρχει, αλλά όχι για πολύ ακόμα.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου