Η ναυτική ιστορία αποτυπώνεται με λεπτομέρεια σε εκατοστά
Ο κύριος Αντώνης Τζούμας δεν ήταν ναυτικός αλλά πέρασε από διάφορες δουλειές. Η ναυτοσύνη του, κληρονομιά των προγόνων του από τότε που στην οικογένειά του υπήρχαν δύο επιβατηγά καΐκια γνωστά στις τοπικές ακτοπλοϊκές γραμμές, μετατράπηκε σε χόμπι και μεράκι. Ανοιξε το σπίτι του με προθυμία και μας οδήγησε στα άδυτα του εργαστηρίου του, εκεί που περνάει πολλές ώρες καθημερινώς μόνος του με συντροφιά το ξύλο και τα εργαλεία του.
Ρεπορτάζ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΣΙΑΣ
Συνταξιούχος από το δημόσιο τομέα εδώ και αρκετά χρόνια, ο κ. Αντώνης μη μπορώντας να μείνει σε απραξία ξεκίνησε το χόμπι του, την κατασκευή ξύλινων μοντέλων καραβιών. Το ντεμπούτο του ήταν το 1971 όταν έλαβε συμμετοχή σε διαγωνισμό της ένωσης μοντελιστών Ελλάδος. Κατασκεύασε δύο πλοία, το «Αβέρωφ» (τύπου ιστιοφόρο) και ένα ιστιοφόρο, κερδίζοντας έναν έπαινο για το πρώτο και το αργυρό μετάλλιο για το δεύτερο, αντίστοιχα. Εκτοτε, άφησε στην άκρη αυτό το χόμπι μέχρι το 1995 όταν και το συνέχισε.
Τα ξύλινα μοντέλα που κατασκευάζει εξ ολοκλήρου στο χέρι έχουν αξιοπρόσεκτες ιδιαιτερότητες, τις οποίες μού τόνισε ο γιος του κ. Αντώνη, ο Αγης Τζούμας, ο οποίος έχει αναλάβει το siteόπου εκτίθενται κάποια από τα έργα του πατέρα του. Κατ’ αρχήν, όλα τα πλοία δεν αποτελούν αποκυήματα φαντασίας του νου του κ. Αντώνη αλλά πλοία τα οποία είναι ιστορικώς υπαρκτά. Επίσης, αν κάποιος παραγγελιοδότης ζητήσει την αφαίρεση της βάσης του καραβιού, τότε θα διαπιστώσει και την εξαιρετική πλευστότητά του, όπως ακριβώς ένα αληθινό σκαρί.
«Αυτό οφείλεται στη ναυπηγική γραμμή που έχει το πλοίο», μου εξήγησε ο κ. Αντώνης. Οι μικρογραφίες των πλοίων δεν φτιάχνονται σε καλούπια αλλά ακολουθούν τη ναυπηγική γραμμή, τη ναυπηγική τέχνη, όπως ακριβώς φτιάχνονται όλα τα κανονικά πλοία. Ο κ. Αντώνης, παίρνοντας στην αρχή ένα πλαστικό μοντέλο πλοίου που βρίσκει κάποιος στην αγορά, αφήνει τα σχέδιά του στην άκρη και ξεκινάει τη διαδικασία, όπως αυτός γνωρίζει. Παίρνει το σκαρί του πλαστικού μοντέλου και με τη βοήθεια ενός εργαλείου, του χτενιού, αποτυπώνει το σχήμα και το μέγεθός του σε ένα χαρτί μελιμετρέ. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του Αγη, δημιουργεί τα σχέδια των νομέων (των οστών του πλοίου) στον υπολογιστή σε κλίμακα ανάλογα με τις απαιτήσεις του παραγγελιοδότη. Στη συνέχεια, οι νομείς τοποθετούνται κάθετα στη σειρά σε ράμπα και αρχίζει το «χτίσιμο» του πλοίου. Πήχη με πήχη, η πλώρη ενώνεται με την πρύμνη καλύπτοντας τα οστά στο εσωτερικό, δίνοντας έτσι το σχήμα του σκαριού. Σειρά μετά παίρνουν οι λεπτομέρειες του πλοίου, όπως τα ιστία, τα κανόνια, οι δέστρες, αγάλματα, αετώματα και τιμόνια, λεπτομερειακά στοιχεία που δίνουν την ιστορική-υπαρκτή «ταυτότητα» του ξύλινου ναυτικού μοντέλου. Ακόμα και αυτές οι λεπτομέρειες, οι οποίες ακολουθούν την ίδια διαδικασία όπως αυτή του πλοίου, δημιουργούνται υπομονετικά από τα χέρια του κ. Αντώνη. «Μόνο ένα ποσοστό 10% αυτών των λεπτομερειών προέρχεται έτοιμο από την αγορά», τόνισε ο Αγης Τζούμας. Τελευταία διαδικασία ακολουθεί ο προσεκτικός χρωματισμός του πλοίου. «Αφιερώνω τέσσερις με πέντε ώρες κάθε μέρα για ένα πλοίο, το οποίο παίρνει πάνω από μισό χρόνο για να ολοκληρωθεί, ανάλογα με τις λεπτομέρειες που έχει», δήλωσε ο κ. Αντώνης. Το εργαστήρι είναι γεμάτο με ξύλα διαφόρων μεγεθών και διαφόρων ειδών, όπως ξύλο δρυός, οξιάς και μαόνι.
Μέχρι στιγμής, τα έτοιμα πλοία είναι περίπου είκοσι και κάποια από αυτά κοσμούν το σπίτι του ενώ κάποια άλλα παραμένουν «δεμένα» σε αποθηκευτικό χώρο λόγω έλλειψης χώρου. Η «ναυαρχίδα» του στόλου του είναι το πλοίο «Victory» το οποίο φτάνει το 1,5 μέτρο σε μήκος. Ολα τα πλοία που κατασκευάζει είναι τύπου ιστιοφόρα καθώς τα προτιμάει από τα ατμοκίνητα και τα μηχανοκίνητα.
Πλοία που άφησαν ιστορία
Κάθε πλοίο που δημιουργεί έχει τη δική του ιστορία, την οποία ο κ. Αντώνης γνωρίζει και μας τις εξιστόρησε. Το «SantaMaria» ήταν καραβέλα την οποία χρησιμοποίησε ο Χριστόφορος Κολόμβος προκειμένου να εξερευνήσει νέες περιοχές. Το «HMSVictory», το πλοίο με τη μεγαλύτερη διάρκεια υπηρεσίας για πολεμικό ναυτικό παγκοσμίως (1756-1812), ήταν ναυαρχίδα του λόρδου Nelson που χρησιμοποιήθηκε στη ναυμαχία Trafalgar, ενώ πλέον βρίσκεται στο Portsmouthκαι χρησιμοποιείται ως πλωτό μουσείο. Το «Wassa» ήταν σουηδική ναυαρχίδα που κατασκευάστηκε το 1628 το οποίο αφού βυθίστηκε και παρέμεινε στο βυθό πάνω από 300 χρόνια, το ανέλκυσαν και το μετέτρεψαν σε πλωτό μουσείο. Τέλος, η φρεγάτα «Ελλάς» που κατέπλευσε στην Ελλάδα από την Αμερική το 1826, πυρπολήθηκε έξι χρόνια αργότερα στον Πόρο από το ναύαρχο Μιαούλη κατά τη στάση των Υδραίων εναντίον του κυβερνήτη Καποδίστρια. Στη συλλογή του, επίσης, υπάρχουν και αρχαία πολεμικά πλοία.
Και στο μέλλον έκθεση
«Μελλοντικός στόχος μου είναι να δημιουργήσω μία έκθεση με δέκα πέντε περίπου καράβια τα οποία θα χρονολογούνται από π.Χ. έως το 1850 μ.Χ.», δήλωσε ο κ. Αντώνης. Ο Αγης ήρθε διαδικτυακά σε επικοινωνία με σουηδικούς φορείς δείχνοντας δείγμα της δουλειάς του πατέρα του, κατά το οποίο οι Σουηδοί είδαν την καταπληκτική ομοιότητα του «Wassa» με τη μικρογραφία του. Παράλληλα, διατηρεί την ιστοσελίδα modelconstructions.gr όπου μπορεί κανείς να δει δείγμα της δουλειάς του κ. Αντώνη.
