Ακόμη ένα «θαύμα» πέτυχε η κυβέρνηση στην πολιτική Πρόνοιας και ειδικότερα στον ευαίσθητο τομέα της προσχολικής αγωγής. Με την… πρωτοποριακή της ιδέα να εντάξει το σύνολο των βρεφικών και παιδικών σταθμών σε ένα σύστημα επιδότησης με κουπόνια για να προσφέρουν θέσεις φιλοξενίας παιδιών.
Δεν είναι μόνο η κοινωνική αδικία που προκαλείται με το νέο σύστημα «επιλογής» παιδιών των οποίων η φιλοξενία στους σταθμούς θα τυγχάνει της κρατικής (στην πραγματικότητ κοινοτικής) επιδότησης, δεδομένου ότι αποκλείονται από το σύστημα οι άνεργες μητέρες, τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ούτε είναι μόνο η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα που προωθείται. Το σημαντικότερο είναι ότι καταργείται η έννοια της προσχολικής αγωγής, αφού το πρόγραμμα μιλάει απλώς για «φιλοξενία», καθίσταται αναπόφευκτη η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους σταθμούς, αλλά και παραμένουν χωρίς κάλυψη οι πραγματικές ανάγκες.
Ξεκινώντας από το τελευταίο, να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με αποτελέσματα σχετικής έρευνας της Στατιστικής Υπηρεσίας το 2006 το 56,8% των παιδιών ηλικίας 3-5 ετών τα προσέχουν στο σπίτι συγγενικά η άλλα πρόσωπα. Το ποσοστό αυτό ανεβίνει στο 80% για τα βρέφη έως δύο ετών, ενώ μικρό σχετικά είναι το ποσοστό που φιλοξενείται σε σταθμούς. Σε απόλυτους αριθμούς σήμερα, στο σύνολο των σταθμών της χώρας, φιλοξενούνται περίπου 75.000 νήπια και παιδιά. Από τον επόμενο μήνα που θα αρχίσει η εφαρμογή του περισπούδαστου κυβερνητικού προγράμματος, στο σύνολο των σταθμών θα φιλοξενούνται 16.000 παιδιά, για τα οποία θα υπάρχει η κρατική επιδότηση (2.000 ευρώ ετησίως). Για τα υπόλοιπα παιδιά οι γονείς θα πρέπει να κατευθυνθούν στις υπόλοιπες θέσεις των ιδιωτικών σταθμών με διαφορετικό φυσικά μηνιαίο κόστος.
Ως προς την ποιότητα των υπηρεσιών που θα παρέχουν οι σταθμοί για να μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα της επιδότησης, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Κριτήριο επιλογής κάθε ενδιαφερόμενου σταθμού να μπει στο σύστημα του υπουργείου Απασχόλησης (μέσω της Εργατικής Εστίας) ήταν το χαμλότερο κόστος που ζητούσε για κάθε θέση παιδιού. Προσέφεραν χαμηλές τιμές, αυτονόητο λοιπόν ότι για να μην αυξήσουν το κόστος λειτουργίας τους σε σχέση με την επιδότηση που θα παίρνουν, να χαμηλώσουν την ποιότητα των υπηρεσιών.
Είναι προφανές ότι με το νέο σύστημα ευνοούνται κυρίως οι ιδιωτικοί σταθμοί, οι οποίοι έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή, εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία και ποντάροντας στην αρτιότερη υποδομή και οργάνωσή τους, αλλά και στη δυνατότητα να λειτουργούν με υποαπασχολούμενο και «υποαμειβόμενο» προσωπικό για χαμηλότερο κόστος.
Εκ των πραγμάτων από τον επόμενο μήνα η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει το βάρος του κοινωνικού προβλήματος που δημιουργεί η διάλυση του υποτυπώδους έστω συστήματος προσχολικής αγωγής που λειτουργούσε μέχρι σήμερα. Οπως θα έχει να αντιμετωπίσει και το «καμπανάκι» που θα χτυπήσουν σύντομα οι Δήμοι όλης της χώρας, διαπιστώνοντας ότι οι δικοί τους σταθμοί πάνε για κλείσιμο και οι προνοιακές δομές για τις μικρές ηλικίες βαίνουν προς διάλυση.
Αυτό που θα έχει μείνει, θα είναι η δημιουργία απλώς πάρκινγκ παιδιών για κάποιες ώρες της μέρας.
Κι άλλο «θαύμα» με τα πάρκινγκ παιδιών…
