Οι έννοιες του θεάτρου, της μάθησης και της δημιουργίας, συνυπάρχουν αρμονικά στην άρτι δημιουργηθείσα αίθουσα Θεατρολογίας και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του 2ου Λυκείου Νέας Ιωνίας, που προσφέρει ισχυρά κίνητρα γόνιμης δράσης σε διδάσκοντες και μαθητές. Η ριζική αναμόρφωση του χώρου που κάποτε αποτελούσε το Εργαστήριο Χημείας και η μεταμόρφωσή του σε μια φιλόξενη αίθουσα με έντονο καλλιτεχνικό ύφος και χρώμα, είναι το αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας, που βασίστηκε στην θέληση για πρόοδο και δημιουργία. Το θεατρικό “άνοιγμα” του σχολείου, που κατά παράδοση υιοθετεί πολιτιστικές δράσεις, πήρε “σάρκα και οστά” χάρη στην εμπνευσμένη πρωτοβουλία της φιλολόγου Μαργαρίτας Παπαϊωάννου, με την συνεργασία της διευθύντριας Αφροδίτης Πριμηκύρη, την αρωγή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και άλλων φορέων, που στήριξαν ευθύς εξ αρχής την προσπάθεια. “Η αίθουσα Θεατρολογίας και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, εξηγεί η κ. Παπαϊωάννου, δημιουργήθηκε μέσω του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης “Βλέπω τον κόσμο μέσα απ το σχολείο μου” και οφείλουμε πολλές ευχαριστίες στην υπεύθυνη του αρμόδιου γραφείου Καίτη Δουμπιώτη. Πάνω απ όλα όμως, τονίζει, πρέπει να ευχαριστήσουμε την διευθύντρια του 2ου Λυκείου Ν. Ιωνίας κ. Πριμηκύρη, η οποία με πολλή προθυμία στήριξε την προσπάθεια, παραχωρώντας μας τον συγκεκριμένο χώρο, καθώς και τον Σύλλογο Γονέων που συνδράμει κάθε πολιτιστική πρωτοβουλία. Παράλληλα, προσθέτει, τα αφισέτα που κοσμούν τους τοίχους της αίθουσας προέρχονται από το αρχείο του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, ενώ το σύνολο της προσπάθειας αποτελεί καρπό συλλογικής προσπάθειας όπου συμμετείχαν ενεργά οι μαθητές, προκειμένου να διαμορφώσουμε τον συγκεκριμένο χώρο”. Το πάλαι ποτέ “άχρωμο” χημείο, απέκτησε έντονο θεατρικό χρώμα, χάρη στα επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία που επιστρατεύθηκαν με κέφι και φαντασία, ενώ η εντυπωσιακή αφίσα του Ρήγα, δια χειρός Θεόφιλου, που κοσμεί τον χώρο σε περίοπτη θέση, μαρτυρά τους προσανατολισμούς της θεατρικής ομάδας, αλλά και την σημασία της προσπάθειας, που είναι άξια στήριξης από τους πολιτιστικούς φορείς της περιοχής.
Το περίσσευμα ψυχής και διάθεσης που “έχτισε” την καινούργια προσπάθεια, έδωσε κίνητρα περαιτέρω δράσης στο πλαίσιο του μαθήματος της Θεατρολογίας, “φιλοξενώντας” τις πολύωρες προετοιμασίες της θεατρικής ομάδας, το μάθημα της Θεατρολογίας, αλλά και τα Εκπαιδευτικά Προγράμματα που εκπονούνται στο σχολείο. Οπως αναφέρει στο σημείο αυτό η διευθύντρια του 2ου Λυκείου Νέας Ιωνίας Αφροδίτη Πριμηκύρη “η αίθουσα την οποία διαμόρφωσε με πολύ ωραίο τρόπο η κ. Παπαϊωάννου, αξιοποιώντας το παλιό Εργαστήριο Χημείας που δεν χρησιμοποιούνταν πλέον, συμβάλλει αποφασιστικά στην ενίσχυση των δημιουργικών δράσεων του σχολείου μας. Θεωρούμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες και ανάλογες δραστηριότητες βοηθούν στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών, γιατί μέσα από το Θέατρο, τα παιδιά διαμορφώνουν χαρακτήρα και αναπτύσσουν συλλογικές δράσεις. Στόχος μας, καταλήγει, είναι να ενισχύσουμε αλλά και να ενθαρρύνουμε κάθε αξιόλογη πρωτοβουλία αλλά και κάθε δημιουργική συνεργασία, που είναι, εξάλλου, παράδοση για το σχολείο μας, ήδη από την περίοδο που δίδασκε εδώ η Κική Δανιηλίδου, η οποία είχε αναπτύξει ανάλογες θεατρικές δράσεις”.
Ρήγας δια παντός
Η αίθουσα Θεατρολογίας πήρε ζωή από την παρουσία των παιδιών που συνέδραμαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό την προσπάθεια, στο πλευρό της καθηγήτριάς τους, αναδεικνύοντας όλες τις δημιουργικές παραμέτρους του σύγχρονου δημόσιου σχολείου. Επίσης, στα πρόσωπα των παιδιών που συμμετέχουν στην προετοιμασία της θεατρικής παράστασης “Ρήγας ο δια παντός χρόνου” διακρίνει κανείς τον παλμό και την λαχτάρα, την εκφραστική δύναμη και την θέληση. Το έργο, που έγραψε και σκηνοθετεί η πολυτάλαντη Μαργαρίτα Παπαϊωάννου, θα παρουσιαστεί στις 24 Μαρτίου, στο πλαίσιο του εορτασμού της Εθνικής Επετείου, με την προοπτική της “φιλοξενίας” και σε άλλους χώρους της περιοχής. Επίκεντρο του πρωτότυπου αυτού έργου που πρωτοπαρουσιάστηκε από το Λύκειο Βελεστίνου, με πρωτοβουλία της ίδιας, είναι ο πολιτικός λόγος του Ρήγα και όπως εξηγεί η Μαργαρίτα Παπαϊωάννου “φέτος τιμάμε τα 250 χρόνια από την γέννηση του Ρήγα και την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Η θεατρική παράσταση που θα ανεβάσουμε στις 24 Μαρτίου, βοηθάει τα παιδιά της Α τάξης να μαθητεύσουν στο μάθημα της Θεατρολογίας και της Β τάξης, αντίστοιχα, να αποκτήσουν θεατρική γεύση τελειώνοντας το σχολείο. Το θεατρικό που προετοιμάζουμε, συνεχίζει, εντάσσεται στο πλαίσιο των Πολιτιστικών Προγραμμάτων που υλοποιεί η δευτεροβάθμια και οφείλουμε πολλές ευχαριστίες στον υπεύθυνο του Γραφείου Πολιτιστικών Θεμάτων Κώστα Καραγκούνη”καταλήγει. Η δυναμική θεατρική ομάδα απαρτίζεται από τους μαθητές: Χριστίνα Ζυγούρη, Κωνσταντίνα Ντοκούζη, Αναστασία Μπρόζου, Αλεξάνδρα Κρητικού, Πηνελόπη Κολοκοτρώνη, Μαγδαλίνα Μαυροπούλου, Γεωργία Ανδρίκου, Στέφανο Εμμανουήλ, Κυριακούλα Ξανθοπούλου, Αρτεμι Τσίπουτα, Στέφανο Εμμανουήλ, Νέστορα Σκεπετάρη, Νίκο Παπαγιαννόπουλο, Γιώργο Τσίντζο, Νίκο Καρακάση και Ορέστη Σαμαρά, ενώ αρωγοί της δράσης της ομάδας είναι οι καθηγήτριες Φούλα Λαμπαδάρη και Ελένη Κουτσούπη.
Αναλύοντας την δομή και το ύφος της παράστασης, η Μαργαρίτα Παπαϊώννου αναφέρει ότι “η ζωή του Ρήγα περνάει μέσα από στοπ καρέ θεατρικά σε πινελιές από την ζωή του. Ο φακός περνάει σε παντομίμα, με αργή κίνηση και τα παιδιά δίνουν το μοτίβο της ζωής του. Από κει και πέρα όλος ο πολιτικός λόγος δομείται, συνεχίζει, μέσα από έναν χορό γυναικών, σαν αρχαία τραγωδία. Θα μπορούσαμε να πούμε, εξηγεί η συντονίζουσα την παράσταση, ότι είναι μια άτυπη εκκλησία του Δήμου εκείνης της εποχής όπου ο χορός ανοίγει και κλείνει με διάφορες κινήσεις και δίνει όλα τα πολιτικά μηνύματα στα κείμενα του Ρήγα, που είναι τα δίκαια του ανθρώπου, η επαναστατική προκήρυξη, το καταπληκτικό Σύνταγμα που έγραψε, θέλοντας να θωρακίσει την Ελλάδα δημοκρατικά όταν θα απελευθερωθεί, ο Θούριος και στο τέλος ο χορός γυναικών, τα κορίτσια γίνονται πόλεις της πολύπαθης Βαλκανικής, για να μην ξεχνάμε το Βαλκανικό όραμα του Ρήγα, που είναι πάντα επίκαιρο”. Η συνολική και συλλογική προσπάθεια διδασκόντων και μαθητών του 2ου Λυκείου Νέας Ιωνίας ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο πεδίο της προόδου στους κόλπους του δημόσιου σχολείου, που αποδεικνύει έμπρακτα ότι διαθέτει ισχυρές πολιτιστικές δυνάμεις αλλά και προοπτικές περαιτέρω εξέλιξης.
