Χάνει πλέον τα 3/4 του νερού- Κίνδυνος λειψυδρίας για τα χωριά- Στον Εισαγγελέα η μελέτη
Στερεύει από νερό το φράγμα «Παναγιώτικο». Το φράγμα χάνει κάθε μέρα από διαρροές λόγω σειράς κατασκευαστικών αστοχιών, 1,4 εκατ. κυβικά νερού όταν παράγει 1,8 εκατ. κυβικά νερού, σύμφωνα με τη μελέτη του έργου, η οποία παρουσιάστηκε χθες στη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ Μαγνησίας και ήδη βρίσκεται στα χέρια Εισαγγελέα.
Οι μεταβαλλόμενες απώλειες ύδατος είναι τέτοιες ώστε στη βόρεια πλευρά του φράγματος που ενώνεται με το βουνό να ακούγονται και αντλία να έχει τοποθετηθεί για να τραβάει το νερό πάνω στη λίμνη. Παραθαλάσσιοι οικισμοί που έχουν δευτερεύουσες πηγές υδροδότησης, όπως τα Καλά Νερά, που έχουν γεωτρήσεις, έχουν ήδη τεθεί εκτός υδροδότησης από το φράγμα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το φράγμα είναι πολύ πιθανό να μείνει χωρίς νερό τον Αύγουστο, καθώς η στάθμη του θα είναι τόσο χαμηλή ώστε λόγω έλλειψης οξυγόνου δεν θα μπορεί να γίνεται άντληση και θα παρουσιαστούν φαινόμενα δυσοσμίας. Η μεγάλη αγωνία του δήμου Νοτίου Πηλίου, είναι πως το Τρίκερι θα υδροδοτηθεί, όταν ο συγκεκριμένος πρώην ΟΤΑ δεν έχει άλλες πηγές ύδατος.
Στο «Παναγιώτικο» δεν εκτελέστηκαν εξωτερικές εργασίες όπως για την εξωτερική μεμβράνη του φράγματος ή τη μόνωσή του, και γι’ αυτό σήμερα χαρακτηρίζεται έρμαιο των καιρικών συνθηκών.
Οι διαρροές ύδατος φαίνεται ότι γίνονται από τα θεμέλια λόγω της πίεσης. Νερό ξεκίνησε να παράγεται το 2006-2007 και η διαρροή παρουσιάστηκε από την πρώτη μέρα.
Η μελέτη που εκτελέστηκε για να διαπιστωθεί τι ακριβώς συμβαίνει, βρίσκεται στον Εισαγγελέα. Οι αρμόδιοι φορείς δεν γνωρίζουν καν το φράγμα πόσο θα αντέξει.
Κατασκευαστικά λάθη
Στο επίπεδο κατασκευής, εκτιμήθηκε ότι δεν έγιναν σωστές τσιμεντενέσεις. Με ηλεκτρική ραδιογραφία φάνηκε ότι υπάρχουν χάσματα. Πέρυσι το καλοκαίρι η παραγωγή νερού ισοδυναμούσε με τις απώλειές του και σε ημερήσια βάση ήταν 300 κυβικά νερού.
Φορέας διαχείρισης του έργου έχει αναλάβει ο δήμος Νοτίου Πηλίου, όμως ακόμη και σήμερα η συζήτηση για τις αρμοδιότητες του φράγματος δεν τελειώνει.
Ο εργολάβος που παρέδωσε το έργο το σουλούπωσε όπως όπως και το παράτησε. Η αρχική μελέτη του φράγματος συντάχθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και προέβλεπε το φράγμα να γίνει 200 μέτρα ανατολικότερα σε σχέση με τη σημερινή του τοποθεσία και χωμάτινο.
Ωστόσο εξωτερικό γραφείο άλλαξε τη θέση του φράγματος ενώ τα υλικά κατασκευής του χρησιμοποιήθηκαν ήταν πλίνθοι και τσιμέντο (με τσιμεντενέσεις).
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι τσιμεντοστρώσεις εκτελέστηκαν με μειωμένη έως και τρεις φορές σε σχέση με τα προβλεπόμενα όρια πίεση, με αποτέλεσμα ο πλίνθος να ξεράσει και να δημιουργηθούν κενά από την πρώτη μέρα κατασκευής, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν κλείσει από την αρχή.
Για την αντιμετώπιση της υφιστάμενης κατάστασης τοποθετήθηκαν μεταλλάκια, όμως το έδαφος αποδείχτηκε σαθρό και ακατάλληλο. Εξάλλου, δεν είχε γίνει εδαφολογική μελέτη.
Το ρήγμα, σημειώθηκε στον εξωτερικό μανδύα του φράγματος, δηλαδή επιφανειακά, ίσως λόγω ανθρώπινης παρέμβασης (εργασιών) με κατολίσθηση, το οποίο μεγάλωσε πολύ λίγο, είναι κάθετο και βρίσκεται στον εξωτερικό μανδύα. Έτσι το φράγμα εσωτερικά κρίνεται εντελώς σταθερό.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
