Γράφει ο Βαγγέλης Τσιάμης
Η κρυμμένη πλατεία αποτελεί μια έκπληξη για τον επισκέπτη του Χορευτού. Αρκεί να ψάξει με επιμονή, καθώς σήμανση που να τον οδηγεί εκεί δεν υπάρχει. Αν τα καταφέρει, θα βρεθεί μπροστά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, όπου έσπευδαν να αποθέσουν την ψυχή τους οι ναυτικοί από τα ζαγοριανά καράβια. Σπάνιες αγιογραφίες στολίζουν το εσωτερικό του και αρχαία μέλη ενσωματώνονται στην τοιχοποιία του.
Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει η προτομή του Γεωργίου Δροσίνη, καθώς ο ποιητής ύμνησε για χρόνια τη μούσα του, κατοικώντας σ αυτή την ευλογημένη γωνιά.
Ισως η συγκίνηση εμποδίσει τον επίμονο περιπατητή να νοιώσει την αίσθηση της εγκατάλειψης που διατρέχει την ιστορική πλατεία, καθώς στέκεται άδεια κι ερημωμένη. Αντί για φωνές παιδιών και χαρούμενους επισκέπτες, τη συντροφεύουν μόνο τα απορρίμματα και οι όγκοι των στοιβαγμένων τραπεζοκαθισμάτων.
Μια ακόμα υπαίθρια αποθήκη, που στεγάζει την ένδοξη ιστορία μας.
