Φυσικά έχω ως σημείο εκκίνησης το «τεράστιο θέμα» του θανάτου του Διοικητή του ΙΚΑ του κ. Βαρθολομαίου. Ξαφνικά η Ελληνική κοινωνία έγινε άκρως πουριτανή και ξεσηκώνεται κατά των εξωσυζυγικών σχέσεων. Ναι, υπήρξε ένα τραγικό συμβάν, ένας καυγάς συζύγου και εραστή και ο απροσδόκητος και μάλλον αθέλητος θάνατος του εραστή. Μακάρι όλες οι οικογένειες να μην είχαν φθορά και να μην υπήρχε κανένα κρούσμα απιστίας, όμως οι προσωπικές και οι ερωτικές σχέσεις, και ενδοοικογενειακά, και μεταξύ συζύγων, δεν είναι προσωπικά θέματα χρήζοντα και αξίζοντα σεβασμού και διακριτικότητας; Ναι και εμένα μου είναι συμπαθής ο δυστυχής σύζυγος, όμως μόνο ως προς το γεγονός ότι μέσα στο προσωπικό του δράμα των κακών σχέσεών του με την σύζυγό του, βρέθηκε και κατηγορούμενος για αδίκημα που περιλαμβάνει και τη λέξη θάνατος, ενώ μάλλον δεν είχε τέτοιο δόλο (κατά τα λοιπά όμως δεν ξέρω). Και λοιπόν; Γιατί θα πρέπει να μου είναι αντιπαθής η επίσης δυστυχής (πλέον) σύζυγος ή το τρισδύστυχο θύμα; Και πώς δικαιούται κανείς (έστω και μόνο από ηθικής απόψεως) να κρίνει δημόσια τις ερωτικές σχέσεις οιουδήποτε εκ των τριών εμπλεκομένων προσώπων. Για το φαινόμενο έγκλημα του θανάτου φυσικά και είναι επιτρεπτή και επιβεβλημένη η δημοσιότης, όμως πέραν αυτού η άγαρμπη δημόσια ανάλυση, κατά το δοκούν και καθ’ υπόθεση και κατά την στρεβλή οπτική γωνία του καθενός, έστω και δημοσιογράφου, και το χειρότερο κατά τρόπο που μόνο την τηλεθέαση «με το ζόρι σκανδάλων», εξυπηρετεί, τι νόημα και τι ηθική δικαιολογία έχει; Και τι προσφέρει και σε ποιόν;
Βέβαια υπάρχουν στοιχεία που καθιστούν ενδεχόμενη την ύπαρξη παρασκηνίων, συμφερόντων, οικονομικών σκανδάλων κ.λ.π. , και ως πολίτης έχω την απαίτηση από τον δημοσιογραφικό κόσμο να ερευνήσει όλα αυτά τα ενδεχόμενα και όταν και εάν υπάρχει κάτι μεμπτό να μην χαριστεί ούτε σε «ονόματα» ούτε σε «κυρίες» ούτε σε κανέναν! Όμως εάν και όταν προκύψει κάτι από την έρευνα, τότε να βγει αυτό δημόσια, και όχι να γίνεται η ίδια η έρευνα δημόσια και μάλιστα να εστιάζει σε θέματα άσχετα αλλά απλώς «γαργαλιστικά»! Τι σημασία έχει το τι τακούνι φορούσε η κυρία, εάν τα φορέματά της είχαν «ανοίγματα» κ.λ.π. Σχετίζονται αυτά με τον θάνατο ή με κανένα σκάνδαλο; Ή μήπως πρέπει οι γυναίκες να είναι άσχημες και κακοντυμένες αλλιώς τιμωρούνται με δημόσια διαπόμπευση; Πολλά κανάλια κοσκινίζουν την προσωπική της εικόνα με θράσος «ματάκια» και μέσα σε ένα κλίμα σκανδαλοθηρίας ! Όμως πού είναι το σκάνδαλο; Ά ! ναι υπάρχει ένα ! Όλοι αυτοί οι «συνάδελφοί της» που προσπαθούν να την «κάψουν» υπηρεσιακά (δεν της φτάνει ο πόνος της) και με κρυμμένα πρόσωπα δίνουν πληροφορίες, όχι για μεμπτά πράγματα, αλλά για συνηθισμένα που δεν βγάζουν σκάνδαλο με τίποτε! Το μόνο σκάνδαλο που βλέπω εγώ είναι αυτή η ξετσίπωτη μαυροκουκουλίστικη συμπεριφορά των «συναδέλφων» ! Πώς και γιατί είναι φωτογραφική η διάταξη που συνιστά την διεύθυνση στην οποία εντάχθηκε και η δύστυχη γυναίκα; Ποια είναι η ένοχη συμμετοχή της και σε ποια σκάνδαλα; Μόνο θολές και αόριστες υποψίες και υποθέσεις ακούγονται, όμως ακούγονται δημόσια και δίκην αποκαλύψεων διαπομπεύουν αδίκως.
Έ ! μα όλα αυτά δεν συνιστούν έναν άδικο και παράνομο δημόσιο βιασμό της ψυχής και της τιμής αυτής της γυναίκας; Ποιος ξέρει τα προσωπικά-ερωτικά της με το σύζυγό της ή με το θύμα ώστε να μπορεί να κρίνει, αλλά κυρίως, κι’ αν τα ήξερε και μπορούσε ο ίδιος να κρίνει, γιατί έχει αξία η προσωπική του γνώμη και κρίση για ένα άλλο πρόσωπο ώστε να ακουσθεί δημόσια, και με ποιο δικαίωμα θα κρίνει δημόσια την προσωπική-ερωτική ζωή άλλων; Και γιατί να μην συζητήσουμε δημόσια για τις δικές του προσωπικές-ερωτικές σχέσεις, και τότε θα έβλεπε το μακρύ και το κοντό του καθενός μας και την γλύκα της διαπόμπευσης !
Όσον δε αφορά στα σκάνδαλα γενικώς, μια τέτοια στάση των Μ.Μ.Ε. τα ευνοεί και τα ευλογεί. Μια «σπρωγμένη», ανούσια, ροζ έρευνα για την ανάδειξη σκανδάλων που όμως γίνεται δημόσια, που αναδεικνύει μόνο αδηφάγες ορέξεις για, από τον καναπέ, θέαση σκανδάλων, απαξιώνει την αληθινή έρευνα για πραγματικά σκάνδαλα, και ισοπεδώνει το δίκιο και το άδικο, πράγμα που σαφώς αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά σκάνδαλα. Και ποιος ωφελείται; Ο «λύκος που χαίρεται στην αντάρα» ! Όποιος ενδιαφέρεται να αναδείξει τα σκάνδαλα στις προμήθειες και αλλού είναι εύκολο. Δεν «στήνονται» έτσι οι προμήθειες κύριοι! Στήνονται, αλλά αλλιώς! Τα σκάνδαλα και η διαφθορά βρίθουν γύρω μας, αλλά αυτό που μετά λύπης μου διαπιστώνω είναι ότι λείπει η διάθεση για τιμωρία και για εξάλειψη της ίδιας της διαφθοράς, όμως υπάρχει η διάθεση για τον απόηχο των σκανδάλων ή αλλιώς κυνηγάμε τα ίχνη και αποφεύγουμε το λιοντάρι !
Η «μοιχεία», ο δημόσιος «βιασμός» ψυχής και τιμής
