Οση προσπάθεια και αν καταβληθεί για να “περάσει” το σκάνδαλο με τις μίζες της Ζίμενς ως… συνηθισμένο, από αυτά δηλαδή που υπάρχουν σε κάθε διακυβέρνηση και ότι το παρόν είναι απλή συνέχεια του παρελθόντος στη διαφθορά, δύσκολα θα μπορέσει η κυβέρνηση να αποτινάξει από πάνω της το ειδικό βάρος του συγκεκριμένου σκανδάλου, αν μάλιστα αποδειχθεί ότι οι φήμες για εμπλοκή πρωτοκλασάτων στελεχών της έχουν πραγματική βάση. Κυρίως να αλλάξει την εικόνα ότι εκλέχθηκε με τη σημαία του διώκτη της διαφθοράς, αλλά όχι απλώς ανέχθηκε την ίδια κατάσταση, αλλά χρησιμοποίησε τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια κανάλια που κατήγγειλε, για τα “δικά της” σκάνδαλα.
Διότι δεν αρκεί η προσωπική στάση και άποψη του πρωθυπουργού για τέτοια θέματα. Κυρίως διότι δεν θα μπορεί για δεύτερη φορά να επικαλεστεί τη δράση κυκλωμάτων από το παρελθόν, που του ήταν άγνωστα ή δυσδιάκριτα.
Είναι κοντινή η απόσταση από το άλλο μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο. Εκείνο των ομολόγων και της αρπαγής των αποθεματικών από τα ασφαλιστικά Ταμεία, για να κερδίσουν κάποιοι χρηματιστές, κάποιοι διοικητές, κάποιοι που μεσολάβησαν. Θα μιλούσαμε ότι οφείλεται σε σύμπτωση η ταύτιση σε πολλές περιπτώσεις προσώπων στα δύο σκάνδαλα, ότι δηλαδή οι ίδιοι χρηματιστές και μεσάζοντες, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις και πολιτικά πρόσωπα, έπαιξαν τον ίδιο ρόλο, αν δεν ήταν πασιφανές ότι παρέμεινε και χρησιμοποιήθηκε η ίδια δομή της διαφθοράς. Και αν το σκάνδαλο της Ζίμενς έρχεται ως συνέχεια από το “πράσινο” παρελθόν, το σκάνδαλο των ομολόγων, ως νεότερο, έχει αποκλειστικά “γαλάζιο” χρώμα. Ο έτοιμος μηχανισμός διαφθοράς του πρώτου, αντί να ξηλωθεί, χρησιμοποιήθηκε σχεδόν αυτούσιος και για το δεύτερο σκάνδαλο.
Εμεινε ανέγγιχτος ο μηχανισμός διαφθοράς
