Κάποτε «έσφυζε» από ζωή, ομιλίες εργατών, θόρυβος μηχανών και φορτηγών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε στέκι περιθωριακών. Ο λόγος για το πρώην εργοστάσιο της Βαμβακουργίας που από το Μεσογειακό χωριό και την …ανάπλαση που υποτίθεται ότι θα δρομολογούνταν στο χώρο… έχει «παραδοθεί» στη βρωμιά, την εγκατάλειψη και την ασυδοσία.
Σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Νέας Ιωνίας, «δεσπόζει» το ακίνητο με οικόπεδο χιλιάδων στρεμμάτων του πρώην εργοστασίου της Βαμβακουργίας. Εδώ και 18 χρόνια, από το 1996 που έκλεισαν οι πύλες της πάλαι πότε κραταιής ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, το ακίνητο παραμένει αναξιοποίητο, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις της Πολιτείας. Πριν από λίγα χρόνια θα κατασκευάζονταν στο χώρο το Μεσογειακό χωριό, μαζί με τους «χαμένους Μεσογειακούς Αγώνες» χάθηκε και το «όνειρο» του χωριού. Επειτα ο Δήμος Βόλου αποφάσισε να το εντάξει σε ειδικό πρόγραμμα χρηματοδότησης από το Πράσινο Ταμείο προκειμένου να γίνουν εργατικές κατοικίες. Και αυτό το σχέδιο δεν «περπάτησε». Και στις δύο περιπτώσεις ο απολογισμός «μηδενικός».
Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
Κτίριο και οικόπεδο παραμένουν στο έλεος της εγκατάλειψης και έχουν μετατραπεί σε εστία μόλυνσης με τους περίοικους να είναι «στο πόδι» αφού η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο. Τα πρώτα χρόνια, στο τέλος της δεκαετίας του 90 που έκλεισε το εργοστάσιο, μία ιδιωτική εταιρία είχε αναλάβει -μέχρι να γίνει η εκκαθάριση από την Εθνική Τράπεζα- την προστασία του χώρου. Από τότε μέχρι σήμερα όμως πολλά άλλαξαν και ο χώρος αποτελεί «στέγη» και «στέκι» για οποιονδήποτε.
Το κτίριο ιδιοκτησιακά είχε περιέλθει στον ΟΕΚ αρχικά και μετά την κατάργηση του ΟΕΚ, ανήκει στις αρμοδιότητες του ΟΑΕΔ. Ομως δεν κουνιέται «φύλλο». Ντουβάρια μισογκρεμισμένα, σπασμένα τζάμια, διαλυμένες πόρτες, συνθήματα κάθε είδους, κοσμούν όλους τους τοίχους του κτιρίου.
Χόρτα, παλιά σίδερα και μπάζα… έχουν σκαρφαλώσει μέχρι το μαντρότοιχο της περίφραξης του εργοστασίου ενώ τις εισόδους των παλαιών πτερύγων του εργοστασίου «φράζουν» κάθε λογής σκουπίδια τα οποία έχουν γίνει «βουνό». Και ολόκληρη γειτονιά «τιμωρείται» αφού είναι υποχρεωμένη να συμβιώνει μαζί με τρωκτικά, σκουπίδια αλλά και διάφορους κατά καιρούς περιθωριακούς που έχουν βρει «απάγκιο» στους ξέφραγους χώρους του πρώην εργοστασίου.
Γκράφιτι και σκουπίδια…
Η κοινή θέα των χώρων παραπέμπει σε ένα κοντράστ συναισθημάτων. Από τη μία η βρωμιά, η δυσοσμία, τα σκουπίδια και από την άλλη όμορφα γκράφιτι στους μισογκρεμισμένους τοίχους που «συνυπάρχουν» στο χώρο.
Το 2008 και όταν ακόμη οι μεσογειακοί αγώνες «έπαιζαν» στην περιοχή, οι υπεύθυνοι του ΟΕΚ και της Επιτροπής Διοργάνωσης των Αγώνων, είχαν αποφασίσει να αξιοποιήσουν αυτά τα γκράφιτι.
Τα graffiti βρίσκονται κυριολεκτικά παντού στο παλιό κτίριο. Τα συναντάς σε εσωτερικούς κι εξωτερικούς τοίχους, σε μεταλλικές στέγες, ψηλά σε σημεία που να φαίνονται από παντού, ακόμη και στο εκκλησάκι που υπάρχει στον προαύλιο χώρο… Το εργοστάσιο έκλεισε το 1996 και οι «παρεμβάσεις» των γκραφιτάδων στους χώρους του ξεκίνησαν όταν πλέον είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Τα άτομα που ανέλαβαν να δώσουν ζωή στο κτίριο είναι κάποιοι που εκφράζουν με αυτόν τον τρόπο, τις αγωνίες τους, τη φρίκη αλλά και σε πολλές περιπτώσεις τη χαρά της ζωής, τα πιστεύω, τις ελπίδες τους…
Στα …χαρτιά έμεινε η ανάπλαση
Ο Δήμος Βόλου πριν από τρία και πλέον χρόνια είχε ζητήσει από τον ΟΕΚ την παραχώρηση των κοινόχρηστων χώρων του οικοπέδου της πρώην βιομηχανίας «Βαμβακουργία Α.Ε» στο Δήμο, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα ένταξής τους σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα αστικών αναπλάσεων ενώ για το ίδιο θέμα είχαν γίνει και παρεμβάσεις στη Βουλή.
Υπογραμμίζονταν μάλιστα με έμφαση ότι το βιομηχανικό συγκρότημα της Βαμβακουργίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της Νέας Ιωνίας, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η σημαντική αυτή επιχείρηση στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας απασχολούσε 807 εργαζόμενους.
Το Φλεβάρη του 2012 ο δήμαρχος Παν. Σκοτινιώτης σε συνάντηση με στελέχη του ΥΠΕΚΑ κατέθεσε πρόταση για την ανάπλαση του οικοπέδου της πρώην Βαμβακουργίας και τη χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο, στο πλαίσιο του προγράμματος «αναζωογόνηση πόλεων».
Η πρόταση τριπλής χρηματοδότησης που είχε υποβάλλει ο Δήμος Βόλου περιλάμβανε κατεδάφιση των παλαιών κτισμάτων και μεταφορά των προϊόντων αυτής, με χρηματοδότηση του «Πράσινου Ταμείου», ανέγερση των εργατικών κατοικιών από προγράμματα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, στα καθορισμένα από το τοπικό ρυμοτομικό οικοδομικά τετράγωνα και ανάπλαση των οικοδομικών τετραγώνων που προορίζονται από το τοπικό ρυμοτομικό για κοινόχρηστοι χώροι, από το Δήμο Βόλου με χρηματοδότηση από πρόγραμμα αστικών αναπλάσεων.
Από τότε ωστόσο μέχρι σήμερα… το μόνο που παραμένει ως είχε είναι το πρώην εργοστάσιο … που «γιγαντώνεται» ως ένας μεγάλος σκουπιδότοπος στην καρδιά της Νέας Ιωνίας.
