Οποιος μιλάει, δε σημαίνει ότι έχει πάντα δίκαιο. Ο μόνος ίσως που δεν γνωρίζει την παραπάνω ρήση είναι φαίνεται ο Νομάρχης Μαγνησίας. Επόμενο ήταν λοιπόν ο Διευθυντής του Τελωνείου, ο κ. Βασ. Ράπτης, ένας μειλίχιος και ικανός υπάλληλος καριέρας, αφού είδε και απόειδε, να στείλει μία επιστολή-ανακοίνωση για να αποκαταστήσει την τάξη. Όχι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων και καθυστερήσεις στην έκδοση των χημικών αποτελεσμάτων. Κάθε άλλο μάλιστα. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι τελωνειακοί έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν. Το ηλιέλαιο ήλθε στο Βόλο όχι ως τελικό προϊόν, θα πήγαινε στη γνωστή βιομηχανία για «ραφινάρισμα» και στη συνέχεια στις εταιρίες, όπου θα το τυποποιούσαν ή θα το χρησιμοποιούσαν για χίλιες δύο χρήσεις. Σε αυτή τη φάση εξαγωγής θα επιλαμβάνονταν οι υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και οι ελεγκτές του Περιφερειακού Κέντρου Ποιοτικού Ελέγχου
…Αλλού είναι το πρόβλημα με το εισαγόμενο από την Ουκρανία ηλιέλαιο. Ότι στις μέρες μας εκείνες που κάνουν πάρτι είναι οι πολυεθνικές εταιρίες βιοτεχνολογίας. Στην προκειμένη περίπτωση είναι η CARGILL που εδρεύει στην Ελβετία και που ασχολείται με την παρασκευή σπόρων – υβριδίων ηλίανθου και όχι μόνον. Τεράστιες εκτάσεις, κυρίως στις πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης, καλλιεργούνται για λογαριασμό της, από τις οποίες αποκομίζει το ηλιέλαιο σε τεράστιες δεξαμενές και από εκεί τις πουλά σε προμηθευτές της σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα ήλθαν δύο χιλιάδες τόνοι από τις 80.000 συνολικά που εξήχθησαν και σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία κ.ά.
Τα παραπάνω είναι χρήσιμα να τα επισημάνουμε για να αντιληφθούμε τη δυσκολία των ελέγχων σ΄ ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρχουν ενδελεχείς έλεγχοι στο σύνολο των διακινούμενων αγαθών.
Σε διαφορετική περίπτωση ο καθένας καταναλωτής θα χρειάζονταν πριν το μεσημεριανό του φαγητό να έχει δώσει για έλεγχο το μενού του προηγουμένως σε κάποιον γεωπόνο ή χημικό. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν φυσικά να γίνουν…
Εκείνο ίσως που μπορεί να γίνει σε τοπικό επίπεδο, αν θέλει ο Νομάρχης Μαγνησίας, είναι να επαναφέρει, έστω και σε άτυπο επίπεδο, αυτό που ίσχυε μέχρι το 2004 και για το οποίο πολλοί ειδικοί της ΝΑΜ δεν έχουν καταλάβει ακόμη γιατί το κατάργησε μόλις ανέβηκε η Ν.Δ. στην εξουσία. Δηλαδή την επαναφορά του Συντονιστικού Οργάνου Ελέγχου Ποιότητας Τροφίμων με τη συμμετοχή των προϊσταμένων και των στελεχών των εμπλεκόμενων νομαρχιακών υπηρεσιών (Εμπορίου, Υγείας, Γεωργίας και Κτηνιατρικής), που θα σχεδιάζει και θα προγραμματίζει τους ελέγχους που πρέπει να γίνονται κάθε φορά…
Οι πολυεθνικές, οι έλεγχοι και ο Νομάρχης Μαγνησίας
