Τόσο καιρό
που οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μέχρι και οι ιδιοκτήτες κυλικείων έλεγαν πως
υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν να φάνε ήταν ψεύτες; Έτσι τους παρουσίαζε το
Υπουργείο Παιδείας, για να έρθει τώρα το ίδιο να ξεκινήσει πρόγραμμα σίτισης σε
σχολεία. Τι ήταν αυτό που ταρακούνησε το Υπουργείο; Μήπως οι εκλογές που αργά ή
γρήγορα θα έρθουν; Όμως με το να δώσουν σε πέντε ή δέκα παιδιά πρωινό,
εντάσσοντάς τα σε πρόγραμμα, πιστεύουν ότι θα λύσουν το πρόβλημα; Γιατί πάντα
στην Παιδεία γίνονται σπασμωδικές κινήσεις;
Δ.Π
Υπάρχει πρόβλημα!
Ακόμη κι ένα
παιδί να πεινάει στο σχολείο είναι θέμα που πρέπει να αφορά όλη την κοινωνία.
Όμως η προχειρότητα στη δημοσιοποίηση των στοιχείων είναι λάθος. Πώς μπορεί να
σημειώνονται προβλήματα μόνο στα Γυμνάσια και όχι στα υπόλοιπα σχολεία όπως
νηπιαγωγεία, Δημοτικά και Λύκεια; Πώς σε σχολεία 300 παιδιών πρόβλημα έχουν
μόνο δύο ή τρία; Τα υπόλοιπα δηλαδή τρώνε με χρυσά κουτάλια; Για το εν λόγω
ζήτημα χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί και πάνω απ’ όλα έρευνα. Μετά τους αριθμούς
των μαθητών που υποσιτίζονται στη Μαγνησία οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου
Βόλου ξεκίνησαν ήδη ενδελεχή έρευνα για να δουν την εικόνα στα σχολεία της
πόλης, ενώ σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Κοινωφελούς Επιχείρησης κ. Κατερίνα
Μπαρμπουδάκη το πρόγραμμα των συσσιτίων δεν πρέπει να αφορά σε ένα ή δύο
παιδιά, αλλά σε όλο το σχολείο. Στο κάτω – κάτω όλες οι οικογένειες λίγο ή
περισσότερο έχουν οικονομικό πρόβλημα αυτή την περίοδο. Πώς είναι δυνατόν να
αποκλείεις ένα παιδί από ένα τέτοιο πρόγραμμα;
Δ.Π
