Στοίχημα με σίγουρη απόδοση
Με την υπογραφή του Αντώνη Σαμαρά, εξασφάλισε η χώρα τη «δόση» της, αλλά κάτι κέρδισα και εγώ. Ας είναι καλά ο γείτονάς μου ο Σταύρος. Μεσσήνιος στην καταγωγή. Φανατικός Σαμαρικός. Αλλά και φανατικός αναγνώστης μου. Καθημερινώς αγοράζει από το Σύνταγμα την «Ελευθερία» Καλαμάτας για να με διαβάσει. Αλλά όταν διάβασε στο κείμενο της 9/11 ότι «θέλουν δεν θέλουν, θα το πιουν το ποτήρι. Και θα γίνουν αμφότεροι «δηλωσίες» επέμενε ότι κάνω λάθος. «Ο Αντώνης δεν θα υπογράψει ποτέ».
Προχθές και χθες μάλιστα που επανέλαβα ότι «στο τέλος θα βρεθεί κάποιος προσχηματικός τρόπος ώστε και ο κ. Σαμαράς να υπογράψει και το “ελληνικό φιλότιμο” να μην τρωθεί», και ότι «παρά τους οποιουσδήποτε ηρωισμούς, στο τέλος θα γίνει αυτό που έγινε και στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Θα αναληφθούν προεκλογικές δεσμεύσεις για όσα θα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές» το πήρε πολύ… πατριωτικά και ενώπιον δυο άλλων φίλων ζήτησε να βάλουμε στοίχημα τις ρακές και τον μεζέ μιας εβδομάδας.
Αισθάνομαι λίγο σαν να… έκλεψα εκκλησία. Διότι ο Σταύρος απλώς αρνιόταν να αποδεχθεί το αυτονόητο. Ότι δηλαδή κάποιος που όλα δείχνουν ότι θα είναι ο νικητής των προσεχών εκλογών, και άρα θα έχει την ευθύνη για την πορεία του τόπου, ακόμη και αν χρειασθεί να μοιρασθεί την εξουσία του με κάποιον εταίρο, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Πρέπει να συγχρονίσει τον βηματισμό του προς τις ευρωπαϊκές αποφάσεις.
Και από τη στιγμή που η οπερέτα του δημοψηφίσματος έκανε όχι μόνο προσωπικώς τον κ. Παπανδρέου αλλά γενικώς «τους Έλληνες» αναξιόπιστους, στα μάτια των εταίρων μας, ήταν φυσικό να μην αρκούνται στις προφορικές διαβεβαιώσεις.
Για την λάθος εκτίμηση του δεν φταίει βέβαια ο Σταύρος που είναι ένας απλός πολίτης. Φταίνε όλοι εκείνοι, οι αυτόκλητοι «προστάτες» του κ. Σαμαρά, οι πλειοδότες, (κάτι Φαήλοι, κάτι Μανώληδες και πολλοί άλλοι) αλλά και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους. Που καλλιεργούσαν το κλίμα μιας στείρας αδιαλλαξίας. Παραγνωρίζοντας ότι ο κ. Σαμαράς δεν είναι πια, ούτε μπορεί πλέον να πολιτεύεται, ως απλός κομματάρχης. Είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός.
Όσο για τις αλλαγές που υπόσχεται να επιφέρει, είναι και αυτές αυτονόητες. Η άγρια υπερφορολόγηση δεν μας έσωσε. Έκαψε την οικονομική μηχανή του τόπου.
