Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για να χαρακτηρίζονται επιτυχημένες και να μην αποτελούν γραφικό πεδίο άσκησης επαναστατικής γυμναστικής απαιτείται να χαρακτηρίζονται από δύο βασικά στοιχεία, το αντικείμενο και τη συμμετοχή, τη μαζική και όχι μόνο την αντίστοιχη των διοργανωτών.
Αν οι συμμετέχοντες παραπέμπουν σε σκόρπια διαδήλωση και οι παριστάμενοι δημοσιογράφοι είναι κατά τι λιγότεροι, αν όχι περισσότεροι, από τους εξεγερμένους, οι όποιες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας χάνουν το νόημα και τον σκοπό τους, ειδικά αν η περίπτωση είναι επαναλαμβανόμενη και όχι συγκυριακή.
Οσοι αρέσκονται να διοργανώνουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οφείλουν πρωτίστως να έχουν αντικείμενο και δευτερευόντως να πείσουν τον κόσμο, αν όχι όλο, κάμποσο τουλάχιστον, να συμμετάσχει, προκειμένου να τηρούνται τα προσχήματα έστω…
Β.ΚΑΡ.
