Σίγουρη πως το μεγαλύτερο άλμα θα έρθει, αλλά και αισιόδοξη ότι αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και στη φετινή σεζόν εμφανίστηκε η Κατερίνα Στεφανίδη, κατά την επιστροφή της από το Παγκόσμιο του Λονδίνου με το χρυσό μετάλλιο.
Τι κι αν έχει σαρώσει όποιον μεγάλο τίτλο βρήκε μπροστά της; Η κορυφαία επικοντίστρια του κόσμου αυτή τη στιγμή δεν επαναπαύεται, ετοιμάζεται να πάρει την πρωτιά και στο Diamond League που ακολουθεί, και τονίζει πως ο στόχος είναι οι νίκες και όχι το ρεκόρ –παρόλο που δεν κρύβει τη σιγουριά της ότι θα έρθει. Αναλυτικά όσα είπε λίγο μετά την επιστροφή της από το Λονδίνο:
Για το αν περίμενε την πρωτιά: «Το περίμενα. Σαν χρυσή ολυμπιονίκης είχα λίγο παραπάνω άγχος και πίεση, αλλά έχω δείξει και στο παρελθόν ότι τα καταφέρνω καλά σε συνθήκες πίεσης. Βγήκε και το ρεκόρ, που ήταν ένα μπόνους. Η πίεση υπήρχε γιατί, πηγαίνοντας στο Ρίο, ο κόσμος θα είχε χαρεί με οποιοδήποτε μετάλλιο, όμως μετά το χρυσό είχαν παραπάνω προσδοκίες.
Για τη φιλία της με τη Σάντι Μόρις και το συρτάκι που ακούστηκε στο London Stadium μετά τη νίκη της: «Έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Το συρτάκι ακούστηκε τη σωστή στιγμή. Είχαν μείνει να γίνουν ακόμα μόνο τα 100μ. γυναικών, οπότε για 10 λεπτά όλο το στάδιο ασχολούνταν με το επί κοντώ. Ήταν όλοι όρθιοι, χόρευαν, ήταν πολύ ωραία ατμόσφαιρα».
Για το ότι σκέφτεται ήδη τον επόμενο στόχο της: «Με το που τελειώνει ένα καλό, αντί να το χαρώ σκέφτομαι το επόμενο και αυτό νομίζω πως είναι κακό. Αυτό, όμως, με κρατάει πεινασμένη. Διαφορετικά, μετά από τα χρυσά σε ευρωπαϊκό, παγκόσμιο και Ολυμπιακούς αγώνες, θα ήταν δύσκολο να βρω κίνητρο».
Για τους αγώνες του Diamond League που ακολουθούν: «Θα είμαστε στις 20/8 στο Μπέρμιγχαμ, στις 23/8 στη Ζυρίχη και στη 1/9 στις Βρυξέλλες, όπου θα γίνει ο τελικός. Θα είναι σαν δεύτερο παγκόσμιο».
Για το παγκόσμιο ρεκόρ που κυνηγάει: «Φάνηκε από τα άλματα μου στο 5.02 ότι δεν είμαι πολύ μακριά από το ρεκόρ. Είμαι πολύ σταθερή, νομίζω ότι στο παγκόσμιο έγινε το ξεκίνημα του πικ μου για φέτος, αφού ακολουθεί και το Diamond League. Το μόνο δύσκολο μετά το χρυσό στο παγκόσμιο είναι να υπάρχει κίνητρο για την υπόλοιπη σεζόν, αλλά αισθάνομαι εντελώς διαφορετικά συγκριτικά με το Ρίο. Τότε ήμασταν κουρασμένοι ψυχικά, αφού είχε προηγηθεί και ο τραυματισμός μου. Τώρα είμαι έτοιμη».
Για το ότι έχει κάνει τις αντιπάλους της να αναγνωρίσουν την ανωτερότητά της: «Δεν είναι αυτός ο στόχος μου. Μπαίνω και κάνω τον αγώνα μου. Στο αγώνισμά αυτό, άλλωστε, ο καθένας ασχολείται με τον εαυτό του. Κάθε αθλητής μπαίνει στο στάδιο και κάνει το καλύτερο που μπορεί, ανάλογα με τις συνθήκες που αντιμετωπίζει».
Για το ότι δεν κοιτάζει τα άλματα των αντιπάλων: «Ο βασικότερος λόγος που το κάνω είναι επειδή έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένη εικόνα για το πώς πρέπει να είναι το δικό μου άλμα, ενώ οι υπόλοιπες έχουν τη δική τους τεχνική. Νομίζω ότι είναι σωστό από πολλές πλευρές να μη βλέπει η μία αθλήτρια την άλλη».
Για το αήττητο ρεκόρ που διατηρεί στον ανοιχτό στίβο: «Πριν μερικά χρόνια έβλεπα αθλητές όπως τον Μπολτ, που έλεγαν ότι έχουν μείνει 15 αγώνες αήττητοι. Το θεωρούσα φοβερό. Τώρα στον ανοιχτό στίβο έχω οκτώ αγώνες να χάσω και έντεκα συνολικά. Είναι κάτι που δεν μου φαίνεται ρεαλιστικό, αλλά δεν σκέφτομαι ότι δεν θα χάσω σε έναν αγώνα επειδή μέχρι τώρα ήμουν αήττητη».
Για το ότι συνέχισε τα άλματα, παρότι είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο: «Ήταν φοβερή η ατμόσφαιρα. Με ρωτούσαν όλοι γιατί συνέχισα. Αυτό που αγαπώ παραπάνω από το να αγωνίζομαι, είναι το να αγωνίζομαι σε πρωταθλήματα. Είσαι ανάμεσα σε 60.000 ανθρώπους που σε χειροκροτούν και δυστυχώς συμβαίνει μόνο μια φορά τον χρόνο, οπότε είπα να το απολαύσω μέχρι τέλους.
Ήταν για εμάς μεγάλο βήμα, ότι αφού κέρδισα κατάφερα να περάσω και το επόμενο ύψος. Συνήθως δεν μου βγαίνει, γιατί είμαι ικανοποιημένη με τη νίκη. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να συμβεί σε ένα παγκόσμιο, όπου ο μόνος στόχος είναι η νίκη. Ακόμα και στο 5.02 είχα καλά άλματα. Πραγματικά πιστεύω πως θα έρθει μεγαλύτερο ύψος, ακόμα και φέτος, αν με βοηθήσουν λίγο οι συνθήκες».
Για το ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει καταφέρει: «Ίσως επειδή όλα έχουν γίνει σταδιακά. Από τις μικρές κατηγορίες είχα ρεκόρ. Κάθε τι που γίνεται φαίνεται σαν να είναι απλώς το επόμενο βήμα στην καριέρα μου. Δεν έγινε ένα μπαμ. Σαφώς όμως είμαι χαρούμενη με αυτό, θα μπορούσε να μην είχε συμβεί τίποτα από αυτά».
Για το ότι κάνει υπερήφανους τους Έλληνες: «Με χαροποιεί πολύ. Αυτή τη φορά υπήρχε πολύ διαφορετική αντίδραση. Στο Ρίο ο κόσμος δεν με ήξερε τόσο, για κάποιους ήταν έκπληξη ότι κέρδισα. Τώρα μιλούσαν για εμένα πριν κερδίσω. Για αυτό το λόγο, όμως, υπήρχε και περισσότερη πίεση. Αυτό δείχνει πως ο κόσμος είναι δίπλα μου, θέλει να τα πάω καλά και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα».
Βασιλειάδης: «Μπροστά μας έχουμε τα καλύτερα»
Από τη δική του μεριά, ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, κοιτώντας το χρυσό μετάλλιο της Στεφανίδη, είπε: «Αντικατοπτρίζει και τους κόπους της όλο αυτό τον καιρό. Η Πολιτεία κι εγώ ως εκπρόσωπός της, είμαστε εδώ για να τιμήσουμε την Κατερίνα, να την ευχαριστήσουμε, που σε πολύ δύσκολες συνθήκες δίνει χαρά στους συμπολίτες μας και δείχνει ότι ο ελληνικός αθλητισμός, παρ’ όλα τα προβλήματα, παρ’ όλες τις δυσκολίες παραμένει σε πολύ υψηλό επίπεδο και μπροστά μας έχουμε, όπως για όλη τη χώρα, μόνο τα καλύτερα. Παρά τις δυσκολίες τα καλύτερα έρχονται. Κατερίνα σ’ ευχαριστούμε και νομίζω ότι είναι μεγάλη τιμή για όλους μας, γιατί έχουμε μια από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο. Και μια από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο είναι Ελληνίδα. Είναι μεγάλη χαρά για όλους μας.
Η Πολιτεία κάνει ό,τι μπορεί. Έκανε πάντα ό,τι μπορούσε, αν και σε καλές εποχές δεν έγιναν οι καλύτερες κινήσεις, αλλά δεν έχει νόημα τώρα να μιλήσουμε γι’ αυτό. Αυτή τη στιγμή σε δύσκολες συνθήκες κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, για να είμαστε δίπλα στους αθλητές. Προφανώς δεν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Προφανώς αυτά που μπορούμε να κάνουμε, μπορούν να φτάσουν ως ένα σημείο, αλλά κάθε χρονιά γίνονται όλο και καλύτερα, και γι’ αυτό είμαστε αισιόδοξοι. Με πολλή και σκληρή δουλειά και χωρίς πολλές κουβέντες, προχωράμε και προσπαθούμε να παρέχουμε σε όλους τους αθλητές μας, και στους επαγγελματίες και στους ερασιτέχνες, τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές».
