Ν.Π.Σ. ΒΟΛΟΥ

Μπράτσος: «Κοιτάζω μπροστά, πατώντας στο έδαφος»

μπράτσος-κοιτάζω-μπροστά-πατώντας-σ-903013

Ο Κώστας Μπράτσος, που είχε καθίσει πέρσι τρεις φορές στον πάγκο του Βόλου ως πρώτος προπονητής στα playouts της Σούπερ Λιγκ 1, ανέλαβε τη σεζόν που τελείωσε το ίδιο πόστο από την 13η αγωνιστική της κανονικής περιόδου στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα εκτός έδρας μέχρι το τέλος της χρονιάς μετά τη λύση της συνεργασίας με τον Αμπασκάλ, ο οποίος σε 12 παιχνίδια συγκέντρωσε 14 βαθμούς.

Συνέντευξη στον ΧΡΗΣΤΟ ΘΑΝΑΣΟΥΛΗ

Από την άλλη ο 45χρονος Βολιώτης τεχνικός σε 21 αναμετρήσεις είδε την ομάδα του μ’ αυτόν στον πάγκο να κατακτά άλλους 26 πόντους, κερδίζοντας τις εντυπώσεις με το ποδόσφαιρο που έπαιξε, την πιο συμπαγή εικόνα που παρουσίασε και με τα καλύτερα στατιστικά (20-24 τέρματα με τον Ισπανό, 27-24 με τον Μπράτσο, ο οποίος είχε συγκομιδή 1,23 βαθμό ανά αγώνα σε αντίθεση με το 1,16 του Αμπασκάλ).

O Κώστας Μπράτσος μίλησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, τονίζοντας μεταξύ άλλων η φετινή ήταν γι’ αυτόν μία χρονιά παρουσίασης και πως μετά την αναγκαία αυτοκριτική κοιτάζει μπροστά πατώντας στο έδαφος. Παράλληλα, εξήρε την παρουσία των συνεργατών του, ενώ μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον πρόεδρο της ομάδας, Αχιλλέα Μπέο, που του άνοιξε, όπως αναφέρει, την πιο σημαντική πόρτα της ζωής του, χαρακτηρίζοντας μάλιστα «πατρικές» τις συμβουλές που του έδωσε.

Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στον ΤτΔ ο Κώστας Μπράτσος:

Κύριε Μπράτσο, τελείωσε μία χρονιά που άφησε μία γλυκόπικρη γεύση στην ομάδα σας, καθώς οι στόχοι δεν επιτεύχθηκαν, αλλά καταγράφηκαν αρκετά θετικά, όπως νίκες επί σπουδαίων αντιπάλων. Πώς βιώσατε εσείς αυτή τη σεζόν και με τους δύο ρόλους που είχατε ως άμεσος συνεργάτης του Αμπασκάλ και ως πρώτος προπονητής;

«Είναι δεδομένο ότι ο σύλλογος είναι πάνω από όλους και όλα. Με βάση αυτή την αρχή, προσπαθούσα να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου με συνέπεια και εργατικότητα, κατά τη διάρκεια και των δύο ρόλων μου στην ομάδα. Βέβαια η βασική διαφορά είναι η ευθύνη των αποφάσεων. Ως βοηθός μπορεί να συμμετέχεις σε κάποιες αποφάσεις αλλά ως επικεφαλής προπονητής έχεις την ευθύνη για την τελική απόφαση.

Ανεξάρτητα όμως από τους δύο ρόλους που κατείχα, κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, μπορώ να πω ότι δεν άλλαξε ο χαρακτήρας μου και η συμπεριφορά μου απέναντι σε συνεργάτες και κυρίως σε ό,τι είχε να κάνει στη σχέση μου με τους ποδοσφαιριστές».

Ποιο θα χαρακτηρίζατε ως το μεγάλο πλεονέκτημα του Βόλου τη σεζόν 2021-22;

«Το ταλέντο των ποδοσφαιριστών και τον άψογο επαγγελματισμό τους».

Η νίκη επί του Παναθηναϊκού στο Πανθεσσαλικό ήταν το παιχνίδι-κλειδί φέτος;

«Θεωρώ πως ΝΑΙ για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτον, προερχόμασταν από συνεχή μη νικηφόρα αποτελέσματα με ό,τι συνεπάγεται ως προς την ψυχολογία και την ώθηση που έδωσε στην ομάδα.

Επειτα ήταν το πρώτο ματς του νέου έτους και αυτή η πρώτη νίκη μετά από καιρό, έναντι ενός μεγάλου και ιστορικού αντιπάλου, λειτούργησε ως έναυσμα για μια νέα αρχή από όλες τις πλευρές.

Επίσης, εδραιώθηκε η εμπιστοσύνη στο νέο πλάνο που επιχειρήσαμε να εφαρμόσουμε στην ομάδα, από άποψη τακτικής προσαρμογής των ποδοσφαιριστών.

Ακόμη, μας διατήρησε βαθμολογικά κοντά στον αρχικό μας στόχο, της εισόδου στη διαδικασία playoffs, και την επιδιώξαμε μέχρι τέλους».

Προσωπικά αυτή τη χρονιά θα τη χαρακτηρίζατε ως χρονιά «απογείωσης»; Θεωρείτε ότι κάνατε το μεγάλο βήμα που θέλατε και πως δώσατε τα διαπιστευτήριά σας;

«Θα την αποκαλούσα μια χρονιά παρουσίασης. Ουσιαστικά με τους συνεργάτες μου καταφέραμε να κάνουμε γνωστές τις προθέσεις μας ως προς το αγωνιστικό στυλ και την προπονητική μου φιλοσοφία. Είναι γνωστό όμως ότι στο ποδόσφαιρο τα διαπιστευτήρια τα δίνεις συνέχεια σε κάθε ματς και δεν μπορείς να μένεις στο παρελθόν.

Η προπονητική είναι μια διαδικασία εξέλιξης, ανανέωσης και συνεχούς προσπάθειας εντοπισμού τους καινοτόμου και του διαφορετικού. Εφόσον έγινε η αναγκαία αυτοκριτική, η αγωνιστική χρονιά που πέρασε έχει κλείσει για μένα οριστικά και κοιτάζω μπροστά πατώντας στο έδαφος».

Πόσο άλλαξε η ζωή σας από τη στιγμή που αναλάβατε πρώτος προπονητής του Βόλου;

«Η ζωή μου άλλαξε ως προς τον χρόνο. Ακόμα και τα δευτερόλεπτα ήταν σημαντικά. Από τα άγρια χαράματα έως αργά το βράδυ.

Αυτό έχει να κάνει και με τις ατομικές προπονητικές αρμοδιότητες αλλά και με τον συντονισμό και καθοδήγηση του επιτελείου και των ποδοσφαιριστών, επιφορτισμένο με τη βαρύτητα της τελικής απόφασης, όπως προαναφέραμε.

Γι’ αυτό τον λόγο οφείλω τα πάντα στην οικογένειά μου, γιατί ουσιαστικά ο χρόνος αυτός αφαιρέθηκε από τις οικογενειακές μας στιγμές, ενώ παράλληλα η στήριξή τους για μένα ήταν καθοριστική».

Τι πιστεύετε ότι διαχειριστήκατε σωστά και τι θα θέλατε να κάνετε καλύτερα ως πρώτος προπονητής; Ποια μηνύματα πήρατε από τους παίκτες κατά τη διάρκεια της συνεργασίας σας;

«Με τους ποδοσφαιριστές η σχέση μας, όπως προανέφερα, ήταν πάντα σταθερή και ισορροπημένη. Οταν βλέπεις να εφαρμόζεται στον αγωνιστικό χώρο αυτό που έχει προσχεδιαστεί με ακρίβεια, είναι η κατάλληλη απόδειξη αλληλοεκτίμησης.

Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω την καθοριστική συμβολή των άμεσων συνεργατών μου, του Τριαντάφυλλου Οικονόμου, του Αντώνη Παναγιωτόπουλου, του Κωνσταντίνου Παρασκευόπουλου, καθώς και του τεχνικού διευθυντή, Ακη Πέτρου.

Ως προς τη διαχείριση που ρωτήσατε, πιστεύω πως η αξιολόγηση ενός προπονητή είναι αρμοδιότητα της διοίκησης και των ανθρώπων που τρέχουν τις τύχες του club. Για εμένα και μόνο η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου είναι ανεκτίμητη και νιώθω βαθύτατα ευγνώμων. Βασικός μου στόχος ήταν να δικαιώσω αυτή την εμπιστοσύνη του δημάρχου και προέδρου μας κ. Μπέου, ο οποίος για μένα θα είναι για πάντα ο άνθρωπος που μου άνοιξε την πιο σημαντική πόρτα της ποδοσφαιρικής μου καριέρας με εμπιστοσύνη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πατρικές συμβουλές του μετά από κάποιες άτυχες στιγμές που μου έδωσαν δύναμη και την ευκαιρία να δω το ποδόσφαιρο μέσα από τη δική του έμπειρη ματιά».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου