ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Φώτου: «Με πήραν τα κλάματα»

φώτου-με-πήραν-τα-κλάματα-500102

Οι κωπηλάτριες Μαρία Κυρίδου και Χριστίνα Μπούρμπου πραγματοποίησαν ασύλληπτη εμφάνιση και προκρίθηκαν ως πρώτες της ημιτελικής σειράς τους στον τελικό της δικώπου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, κάνοντας και παγκόσμιο ρεκόρ με 6:48.70.

Μεγάλο μερίδιο σ’ αυτήν την φοβερή επίδοση έχει και ο Βολιώτης ομοσπονδιακός τεχνικός, Γιώργος Φώτου, καθώς προπονεί τις δύο αθλήτριες τα τρία τελευταία χρόνια.

Ρεπορτάζ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ

Ο 51χρονος προπονητής μίλησε γι’ αυτή τη μεγάλη επιτυχία στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, αλλά και γενικότερα για την εμπειρία να βρίσκεται για πρώτη φορά ως προπονητής σε Ολυμπιακούς Αγώνες, με την ευχή ότι σήμερα στις 3.30π.μ. τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος (9.30 ώρα Τόκιο) οι δύο κοπέλες στον τελικό θα έχουν καταφέρει να καταλάβουν μία από τις τρεις πρώτες θέσεις και να κατακτήσουν ένα μετάλλιο.

Η κούρσα

Οι Μαρία Κυρίδου και Χριστίνα Μπούρμπου δεν έκαναν και την καλύτερη εκκίνηση και πέρασαν τέταρτες τα 1.500 μέτρα, ωστόσο στην τελική ευθεία έκαναν κατάθεση ψυχής, τερματίζοντας πρώτες. Το 6:48.70 είναι νέο παγκόσμιο ρεκόρ το οποίο ανήκε στη Νέα Ζηλανδία από το 2017 με 6:49.08, αλλά στην επόμενη κούρσα οι Νεοζηλανδές το ξανάσπασαν αμέσως.

Οι Μαρία Κυρίδου και Χριστίνα Μπούρμπου άφησαν στη δεύτερη θέση τις Βρετανίδες Χέλεν Γκλόβερ και Πόλι Σουόν (6:49.39) και στην τρίτη θέση τις Καναδές Κάλειφ Φίλμερ και Χίλαρι Γιάνσενς (6:49.46).

Εκτός τελικού έμειναν οι τέταρτες Μόρισον/ΜακΙντάιρ από την Αυστραλία (6:49.82), οι πέμπτες Κρόλεϊ/Ντουκάρσκα από την Ιρλανδία (7:06.07) και οι έκτες Ρασμούσεν/Έρικσεν από τη Δανία (7:08.44).

Φώτου: «Λύγισα από χαρά»

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ συνομίλησε με τον Γιώργο Φώτου, προπονητή των δύο νεαρών αθλητριών, ηλικίας 21 και 20 χρόνων αντίστοιχα, σχολιάζοντας ως εξής την επιτυχία τους, ένα κομμάτι της οποίας ανήκει και στον ίδιο:

«Αυτή η εμφάνιση, που συνοδεύτηκε με παγκόσμιο ρεκόρ, ήταν αναπάντεχη. Είναι κάτι που θα γραφτεί στην ιστορία και θα επαναληφθεί πολύ δύσκολα. Τα κορίτσια κάνουν ένα τρίτο παγκόσμιο ρεκόρ σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες που έχουν τρέξει. Οπως λέμε στο ποδόσφαιρο χατ-τρικ.

Μ’ αυτούς τους χρόνους που έκαναν οι δύο αθλήτριες μπορούν να πάρουν ένα μετάλλιο, αλλά πάντα ένας τελικός είναι ένας τελικός και μπορούν να υπάρξουν πολύ μεγάλες ανατροπές.

Οπως φοβερή ανατροπή ήταν η δικιά μας, γιατί κανένας δεν περίμενε ότι εμείς μπορούμε να χτυπήσουμε την πρώτη θέση με τα μεγαθήρια αυτά που έτρεξαν τα κορίτσια μας σήμερα (σ.σ. χθες). Οι Αυστραλέζες, που τις βγάλαμε έξω από τον τελικό, είναι δύο φορές Ολυμπιονίκες και οι Καναδέζες, που τις αφήσαμε πίσω μας, τέσσερις φορές παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Αύριο (σ.σ. σήμερα) θα έχουμε κύριες αντίπαλες τις Νεοζηλανδές, που έσπασαν ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ μετά από μας, οι οποίες επίσης είναι μεγάλα ονόματα και έχουν αναδειχθεί δύο φορές Ολυμπιονίκες.

Οι δικές μας αθλήτριες είναι 20 και 21 χρόνων, είναι μία καινούργια βάρκα και αγωνίζονται με αντίπαλες, που είναι φτασμένες και γνωστές στο παγκόσμιο στερέωμα. Ο μέσος όρος ηλικίας στο δικό μας άθλημα, που μπορεί κάποιος να αποδώσει τα μέγιστα, είναι από τα 28 έως τα 32. Τα κορίτσια έχουν μπροστά τους πολύ μεγάλο μέλλον και πρέπει να στηριχθούν από την ελληνική πολιτεία, για να μπορέσουν να μείνουν στο άθλημα. Είναι ήδη φοιτήτριες σε Πανεπιστήμια της Αμερικής. Εγώ τις προπονώ τα τελευταία τρία χρόνια μαζί βέβαια με τον επικεφαλής προπονητή, τον κ. Ποστιλιόνε. Θα έλεγα ότι τις έχω εγώ «χρεωμένες».

Για την αντίδρασή του με το παγκόσμιο ρεκόρ:

«Όταν έγινε το ρεκόρ με πήραν τα κλάματα. Αυτές τις στιγμές λυγίζεις από χαρά. Είναι τρομερά αυτά τα συναισθήματα. Μόλις τελειώσαμε, αγκαλιασμένοι «χτυπιόμασταν», τραγουδούσαμε και ήμασταν πολύ χαρούμενοι».

Για τον τελικό:

«Αυτή τη στιγμή μπαίνουμε σαν ένα μεγάλο αουτσάιντερ, αλλά πάμε να διασκεδάσουμε με την κούρσα. Αυτό είπα στις κοπέλες και σήμερα (σ.σ. χθες). Τις έχω υπενθυμίσει ότι έχουμε δουλέψει τον περισσότερο καιρό σε άσχημες καιρικές συνθήκες, όπως στον Σχοινιά. Οπότε έχουμε ένα μεγάλο αβαντάζ. Για την αυριανή (σ.σ. σημερινή κούρσα) θα τους πω να το καταχαρούν, γιατί θα μπουν χωρίς άγχος».

Για τη δική του παρουσία στην Ολυμπιάδα:

«Ως αθλητής έχω πάει σε μία Ολυμπιάδα, ωστόσο, από κει και πέρα οι τραυματισμοί με άφησαν απέξω. Αυτή είναι η πρώτη φορά που πάω ως προπονητής κι αυτό είναι για μένα ένα «κλείσιμο» της καριέρας μου, γιατί πήγα ως αθλητής και ευλογήθηκα να πάω και ως προπονητής».

Για τις συνθήκες που συνάντησαν:

«Οι καταστάσεις που ζούμε εδώ είναι λίγο περίεργες. Εμείς ήρθαμε από τις 2 Ιουλίου στην Ιαπωνία και ανεβήκαμε σε μία λίμνη, τη λίμνη Κατσούρα, σε υψόμετρο 1000 μέτρων, που βρίσκεται 600 χιλιόμετρα από το Τόκιο. Εκεί κάναμε μία προετοιμασία, για να μπορέσουμε να εγκλιματιστούμε. Όμως τύχαμε στην περίοδο των μουσώνων και είχαμε για δώδεκα μέρες συνεχόμενη βροχή. Παρόλ’ αυτά ήταν τόσο ευχάριστη, γιατί το κλίμα έμοιαζε με τροπικό. Στο Τόκιο οι συνθήκες είναι λίγο πιο δύσκολες, γιατί δεν έχει από τη μια βροχή, αλλά έχει 82% υγρασία με περίπου 30 βαθμούς θερμοκρασία. Ουσιαστικά δεν μπορείς να αναπνεύσεις και είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες για τα παιδιά να κωπηλατήσουν. Βέβαια, δεν είναι μόνο για μας, αλλά τα παιδιά μας μειονεκτούν απέναντι στους μεγαλύτερους αθλητές, που έχουν πιο αναπτυγμένο αναπνευστικό σύστημα, παρόλ’ αυτά τα καταφέραμε».

Για την πρωτόγνωρη κατάσταση λόγω κορονοϊού:

«Τα μέτρα λόγω της πανδημίας είναι εκτεταμένα και πολύ αυστηρά. Παραγγέλνουμε στο σούπερ μάρκετ υποχρεωτικά και μας τα φέρνουν στο ξενοδοχείο. Όταν επιστρέψαμε από τη λίμνη, δεν αγγίξαμε τις βαλίτσες μας, αλλά τις πήραν και μας τις έφεραν στα δωμάτια. Εμείς μπήκαμε από τη σκάλα υπηρεσίας και φαγητό δε φάγαμε στο εστιατόριο, αλλά μας έφεραν αγορασμένο από το σούπερ μάρκετ. Έχουν πολύ μεγάλο φόβο και με το δίκιό τους, καθώς τα κρούσματα είναι πολλά, ακόμη και στο Ολυμπιακό χωριό. Ακόμη και το ποδήλατο που μας δίνουν, το απολυμαίνουν κάθε φορά, αλλά και μία πετσέτα, αν τη χρησιμοποιήσουμε, την πετάμε αμέσως. Υπάρχουν φοβερά μέτρα ασφαλείας, παρόλ’ αυτά τα κρούσματα συνεχίζουν να αυξάνονται».

Για το πώς επηρεάζει όλη αυτή η κατάσταση στους αθλητές:

«Νομίζω ότι επηρεάζονται ψυχολογικά, γιατί στην κωπηλασία ειδικά στα τελευταία 500 μέτρα, ξεσηκώνονται οι φίλαθλοι κι αυτό δίνει μία ώθηση στους κωπηλάτες. Αυτό προσπάθησα να κάνω εγώ σήμερα (σ.σ. χθες). Να φανταστείς ότι στο πρώτο σφύριγμά μου έβαλα τόση δύναμη που ζαλίστηκα. Στα τελευταία 300 μέτρα φώναζα και οι περισσότεροι που με πήραν τηλέφωνο μου είπαν ότι με άκουγαν από τη ζωντανή μετάδοση της ΕΡΤ. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο για μένα».

Για το αν υπήρχε η δυνατότητα να βρίσκεται κάποιος Βολιώτης κωπηλάτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες:

«Ο Γιάννης Καλανδαρίδης, που δεν ήταν σε βολιώτικο σύλλογο, αφού πήρε μεταγραφή στον ΕΝΟΑ, έκανε την προσπάθειά του, αλλά δεν υπήρχε ένα πλήρωμα, ώστε να μπορέσουμε να τον «παντρέψουμε». Ο Γιάννης έχει μεγάλες δυνατότητες, αλλά ούτε με τον Παλαιοπάνο, ούτε με τον Παπακωνσταντίνου μπόρεσε να πάρει την πρόκριση. Είναι πολύ δυνατός όμως και είναι πλέον ώριμος, ενώ έχει εξασφαλιστεί και επαγγελματικά, αφού έχει μπει στην αστυνομία ως ειδικός φρουρός. Ο στόχος του είναι για το 2024 και τότε θα είναι πάρα πολύ έμπειρος».

Να σημειωθεί ότι η αποστολή της Εθνικής ομάδας κωπηλασίας επιστρέφει την 1η Αυγούστου στην Αθήνα στις 22.45 μ.μ. με ενδιάμεσο σταθμό μετά από 11 ώρες πτήσης τη Φρανκφούρτη.

Ο Γιώργος Φώτου με φόντο το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο στο Τόκιο

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου