ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ

Κλάμα χαράς για την 17χρονη Βολιώτισσα Ελευθερία Στάμου

κλάμα-χαράς-για-την-17χρονη-βολιώτισσα-ε-398282

Παράσημο τόσο για την ελληνική όσο και για τη Βολιώτικη τεχνική κολύμβηση αποτελεί η τεράστια επιτυχία της Ελευθερίας Στάμου, της 17χρονης αθλήτριας του Ολυμπιακού Βόλου, που κατέκτησε δύο μετάλλια στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων – Νεανίδων, που διεξήχθη στην πόλη Σαρμ – Ελ – Σέιχ της Αιγύπτου, τον Ιούλιο.

Συνέντευξη στη ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΟΥΝΤΕΛΙΑ

Η χαρισματική αθλήτρια είχε τη διάκριση στο πίσω μέρος του μυαλού της, στην παρθενική της συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση του αθλήματος ωστόσο εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις της, βάζοντας στο παλμαρέ της, το ασημένιο μετάλλιο στα 400μ διπλά πέδιλα, με χρόνο 3:54.09 και το χάλκινο μετάλλιο, στην πρεμιέρα των αγώνων, με τους συναθλητές της Χρήστο και Παρασκευά Καλαϊτζόπουλο και την Κατερίνα Μανιάτη, στη σκυτάλη 4Χ100 διπλά πέδιλα μικτή, με 3:08.45, ενώ στα προκριματικά του ίδιου αγωνίσματος, η ίδια ομάδα είχε καταρρίψει το πανελλήνιο ρεκόρ, με 3:08.10.

Η Στάμου, παράλληλα κατέκτησε μία 5η και μία 8η θέση στα 200μ και 100μ αντίστοιχα, στις υπόλοιπες συμμετοχές της σε ατομικά αγωνίσματα, κατεβάζοντας τους χρόνους της και πάντα παρούσα στους τελικούς, ανάμεσα σε άλλες παγκόσμιου βεληνεκούς αθλήτριες.

Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, η Στάμου, που είχε πάρει το βάπτισμα του πυρός σε διεθνή διοργάνωση, μόλις το καλοκαίρι του 2018, όταν και συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Κωνσταντινούπολη, έφερε στη μνήμη της τις στιγμές που έζησε, αναφέροντας συγκινημένη: «Παρά την πολύ κούραση, λόγω του ταξιδιού, καθώς οι πτήσεις ήταν συνεχόμενες με ανταποκρίσεις, πήγαμε με όρεξη και ενθουσιασμό σε μια πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων, σ’ ένα καινούριο κολυμβητήριο, σε μια ιδιαίτερα ζεστή ατμόσφαιρα και σε μια εξαιρετική διοργάνωση. Πιστεύω με βοήθησε όλο το κλίμα, να πετύχω και όσα πέτυχα στο αγωνιστικό κομμάτι», για να συνεχίσει:

«Πήγαμε πολύ καλά συνολικά, βγαίνοντας και 2οι στην κατάταξη, αν και μικρή αποστολή που αριθμούσε μόνο 11 άτομα, έναντι 16 που ήμασταν την περσινή χρονιά. Οσον αφορά την προσωπική μου πορεία, νομίζω, αν και ήμουν αποφασισμένη, ήταν και μια μικρή έκπληξη για τον εαυτό μου, τα δύο μετάλλια και η παρουσία μου. Την πρώτη ημέρα, που κατεκτήσαμε το χάλκινο μετάλλιο, ήμασταν με όλη την ομάδα ιδιαίτερα αισιόδοξοι, λέγαμε στον εαυτό μας «Πάμε να πάρουμε μετάλλιο». Οταν βγήκε, ήταν σα να το περιμέναμε. Δουλέψαμε όλοι πολύ για να βγει αυτό το αποτέλεσμα και όταν ήρθε, ήταν σα να το ξέραμε. Αλλωστε μας έδωσε ψυχολογία, το κίνητρο για να πάμε ακόμα καλύτερα. Στο ατομικό, που πήρα το ασημένιο, αλήθεια δε το περίμενα.».

Αναφερόμενη στις στιγμές, τόσο κατά τη διάρκεια του αγώνα, όσο και στις οποίες συνειδητοποίησε ότι έχει κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο παγκοσμίως στα 400μ δ.π., η Στάμου, σημειώνει: «Μου το έλεγαν οι προπονητές και οι συναθλητές μου, αλλά εγώ δεν το πίστευα. Ο προπονητής μου, μου έλεγε: «Μπορείς άνετα την 3η θέση τουλάχιστον», παρά το γεγονός ότι είχα την 5η επίδοση, πριν τον αγώνα. Δεν είχα πάρει καν… τις μακριές φόρμες που πρέπει να βάζουμε όταν ανεβαίνουμε στο βάθρο, έπρεπε να δανειστώ, όπως και έκανα από μια συναθλήτρια! Εκανα πάρα πολύ καλή κούρσα και ήθελα να κάνω ατομικό ρεκόρ. Δεν άφησα στιγμή την κούρσα, δεν ήθελα να χαλαρώσω και σε κάθε 100άρι έβλεπα πόσες αθλήτριες ήταν δίπλα μου. Πάλευα για την τρίτη θέση, δεν ήξερα ότι ήμουν δεύτερη.

Με το που τελείωσα τον αγώνα, δεν είχα συνειδητοποιήσει σε ποια θέση είμαι. Ακουγα από πίσω κάποιες ιαχές, πανηγυρισμούς, αλλά δεν καταλάβαινα. Εψαχνα που είμαι και κοιτάζω και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «Κάποιο λάθος έγινε». Αρχισα να κλαίω μόλις το συνειδητοποίησα. Μέχρι την απονομή, δε μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και όταν μίλησα με τους γονείς μου, που ήταν συγκινημένοι και εκείνοι. Και πάλι, έκλαιγα για αρκετές ώρες ακόμα. Ηταν πολύ δύσκολη η χρονιά μου, με πολύ πίεση, με μια καθημερινότητα γεμάτη μαθήματα, προπόνηση, γυμναστήριο, χωρίς καθόλου χρόνο για μένα και ήταν μια ανακούφιση».

Οσον αφορά το πώς ήρθε η μεγάλη διπλή επιτυχία, η Στάμου υπογραμμίζει: «Φέτος, επειδή πέρυσι στο Ευρωπαϊκό δεν κατάφερα να πετύχω τους στόχους μου, έβαζα πολύ χαμηλούς στόχους. Δεν ήθελα να το έχω στο μυαλό μου, παρότι λαχταρούσα ένα μετάλλιο, είπα να το πάω πιο χαλαρά. Αυτό που μου είπαν οι Ομοσπονδιακοί, «πήγαινε να το χαρείς», αυτό έκανα. Ηθελα να αποδείξω τη δουλειά που έχω κάνει όλη τη χρονιά και βγήκε, χωρίς άγχος».

Η Στάμου, την επόμενη χρονιά θα εστιάσει στην πρώτη της παρουσία στην κατηγορία των γυναικών, χωρίς την πίεση των σχολικών υποχρεώσεων, έχοντας εξασφαλίσει βάσει επιδόσεων και θέσης, την απευθείας εισαγωγή της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ίδια τονίζει: «Είναι πολύ σημαντικό ότι φέτος, που θα είναι πρώτη χρονιά στην κατηγορία των γυναικών, θα μπω, μην έχοντας στο μυαλό μου και όλες τις υποχρεώσεις του σχολείου, έχοντας ήδη εξασφαλίσει το άνευ. Είναι μια δικαίωση για μένα, ότι μπορώ να περάσω, με τόσους κόπους και θυσίες, στη σχολή που θέλω, αλλά να αφοσιωθώ στην προπόνηση και το άθλημα, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Φυσικά, στο σχολείο, δε θα πηγαίνω… αδιάβαστη, αλλά θέλω πια να πετύχω κάτι μεγαλύτερο στην τεχνική», για να συνεχίσει:

«Μπαίνω στη μεγάλη κατηγορία, στις γυναίκες -καθώς φέτος ήταν η τελευταία μου χρονιά ως Νεάνιδα- και πρώτο ζητούμενο για εμένα είναι να μπω στην Εθνική και να κυνηγήσω τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, το επόμενο καλοκαίρι, στη Ρωσία. Είναι ο στόχος μου και μπορώ να τον θέσω από τώρα».

Η 17χρονη ασημένια και χάλκινη παγκόσμια πρωταθλήτρια Νεανίδων πια, Ελευθερία Στάμου, δε ξεχνά να ευχαριστήσει όλους όσοι την βοήθησαν σημαντικά, στην φετινή της πορεία και χρονιά, που έκλεισε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο: «Οι προπονητές μου, Γρηγόρης Μαντάς και Ελενα Μπερσμπέστοβα με βοηθούν εδώ και χρόνια, είναι δίπλα μου και θέλω να τους ευχαριστήσω ιδιαίτερα. Με τόσο βαρύ πρόγραμμα, ήμουν πολύ κουρασμένη όλη τη χρονιά, και πάντα είχαν τον τρόπο να συμβουλεύουν, τόσο τεχνικά, όσο και ψυχολογικά, ώστε να ξεπερνώ όλα τα προβλήματα. Πραγματικά, τους χρωστάω τόσα πολλά, όπως και στην ομάδα μου, τον Ολυμπιακό Βόλου, του οποίου τη διοίκηση επίσης ευγνωμονώ και ευχαριστώ. Θέλω να ευχαριστήσω και τους γονείς μου, έχουν κάνει πολλές θυσίες για εμένα και φαίνονται… και στ’ αποτελέσματά μου, νομίζω».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου