«Ακυβέρνητο καράβι» μοιάζει η Νίκη Βόλου. Οι δυο άνθρωποι που μέχρι στιγμής ήταν οι δύο βασικοί οικονομικοί στυλοβάτες της ομάδας και προσπαθούσαν να τη συντηρήσουν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια. Μετά το «φεύγω οριστικά» του Στράτου Γιδόπουλου, ήρθε και η επίσημη τοποθέτηση αποχώρησης από τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Δημήτρη Ιωαννίδη που δηλώνει ότι «φεύγει με ψηλά το κεφάλι». Παρά τις προσπάθειες των δυο τους η Νίκη δεν μπόρεσε να πετύχει τον στόχο της ανόδου, ενώ την ίδια ώρα οι παλιές οφειλές «σφίγγουν» ξανά τη «θηλιά» για την κυανόλευκη ομάδα.
Χθες ο Δημήτρης Ιωαννίδης, που η αλήθεια είναι ότι κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια και δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τη στήριξη και τη βοήθειά του, εξέδωσε μια απολογιστική ανακοίνωση θέλοντας ουσιαστικά να είναι ξεκάθαρος απέναντι στον κόσμο της ομάδας. Σήμερα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη αναμένεται να πάρει θέση και ο Στράτος Γιδόπουλος για ακόμα μια φορά σε όλα όσα συμβαίνουν, αλλά δεν φαίνεται να έχει κάτι καινούριο να πει, από το ότι αποχωρεί και ότι ο ίδιος -όπως συνεχώς υποστηρίζει- δεν μεγάλωσε τα χρέη της εταιρίας αλλά τα μείωσε. Εν τω μεταξύ συνεχίζει να υπάρχει το πρόβλημα με τις παλιές οφειλές παικτών που έχουν ενεργοποιήσει το αίτημα τιμωρίας της ομάδας και αν δεν αποπληρωθούν στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, η Νίκη δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στα δυο τελευταία παιχνίδια.
Την ίδια ώρα στο ποδοσφαιρικό τμήμα συνεχίζει να επικρατεί ανησυχία και απογοήτευση, με τους παίκτες από υποχρέωση και μόνο απέναντι στην ομάδα να παραμένουν για να ολοκληρώσουν τη σεζόν.
Η ανακοίνωση του Ιωαννίδη
Η ανακοίνωση που εξέδωσε χθες ο Δημήτρης Ιωαννίδης έχει ως εξής: «Όπως είχα δηλώσει, μετά την απόφασή μου να παραιτηθώ, παρέμεινα στην ομάδα να τη βοηθήσω σαν εργάτης μέχρι το τέλος της περιόδου. Στις τρεις αγωνιστικές περιόδους που συμμετείχα στο συμβούλιο της ΠΑΕ (ως μέλος και ως πρόεδρος, σημ. Διοίκηση Πρωτοδικείου) βοήθησα την ομάδα όσο μπορούσα, όπου κι αν χρειάστηκε, κυριολεκτικά. Την πρώτη χρονιά που ανέλαβε την ομάδα μας ο κος Γιδόπουλος (περίοδος 2008 – 2009) αποφασίσαμε μαζί με τη στήριξη της Λέσχης Φίλων της Νίκης που τότε προσπαθούσαμε να ιδρύσουμε, να βοηθήσουμε συμμετέχοντας στη διοίκηση, υποσχόμενοι να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ, και αυτό πράξαμε αφού βάλαμε χρήματα και από την τσέπη μας. Η καταιγίδα όμως των παλιών προσφυγών ξεκίνησε και δε σταματούσε με τίποτα (με τη βοήθεια βέβαια και άλλων δυνάμεων), όπως επίσης έπρεπε να γίνει και η ρύθμιση του ΙΚΑ. Στο σημείο αυτό άρχισε και η δική μου αιμορραγία που πραγματικά δε φανταζόμουν που θα έφτανε. Μην ξεχνάμε εκείνη τη χρονιά. Έπρεπε να πληρώνουμε τις μετακινήσεις και τα ξενοδοχεία της ομάδας. Επειδή όμως υπήρχαν χρέη παλιότερων διοικήσεων, υπήρχε πρόβλημα στη μετακίνηση και τη διαμονή της ομάδας αν δε δίναμε προκαταβολή ή αν δεν υπέγραφα εγώ προσωπικά. Πλήρωσα με μετρητά και προσωπικές επιταγές προσφυγές, ενοίκια, φαγητά, μετακίνηση και κάποιες δόσεις του ΙΚΑ. Όπως δόθηκαν και δύο επιταγές για το ξενοδοχείο Valis 15.000 ευρώ και για την αγορά μετοχών (αύξηση μετοχικού κεφαλαίου;;;) 16.500 ευρώ.
Η δεύτερη χρονιά (2009 – 2010) ξεκίνησε ακόμη χειρότερα με προσφυγές που δεν τελείωναν και κινδυνεύαμε να μη παίξουμε. Ξανά πάλι μετρητά και επιταγές προσωπικές για πληρωμή μισθών και παλιών οφειλών. Μάλιστα ανοίχτηκε και προσωπικό πλαφόν επιταγών για την εξυπηρέτηση των αναγκών της ομάδας μας. Κάποιες από τις επιταγές αναγκάστηκα να τις πληρώσω. Σε όλα αυτά βάλτε και κάτι ψιλά που έδινα συνέχεια (100 – 200 ευρώ) για διάφορα έξοδα και ανάγκες των παικτών που, αν αθροιστούν , είναι ένα σημαντικό ποσό.
Και φτάσαμε στη χρονιά 2010 – 2011 που κάποια στιγμή έμεινα μόνος μου διοικητικά με σφραγισμένες επιταγές, τη μία μετά την άλλη, και κανένας δε με βοηθούσε στην αποπληρωμή τους. Το ύψος των μετρητών και των επιταγών υπάρχει σε φωτοτυπίες και αποδείξεις και μπορώ να το αποδείξω, χωρίς αυτό να είναι ο σκοπός μου. Άλλωστε όλα αυτά είναι γνωστά σε κάποιους. Υπήρξαν επίσης άνθρωποι που εργάστηκαν στη ΠΑΕ ΝΙΚΗ, δεν πληρώθηκαν και απαιτούσαν να πληρωθούν από μένα. Κάποιους τους πλήρωσα, κάποιους όχι γιατί δεν μπορούσα. Άλλωστε όλοι κυνηγούν τον υπογράφοντα.
Έτσι αποφάσισα να παραιτηθώ αφού ενημέρωσα τους μετόχους ότι δεν αντέχω άλλο ψυχολογικά και οικονομικά να προσφέρω τις υπηρεσίες μου και να εκτίθεμαι στην κοινωνία της Μαγνησίας.
Όπως καταλάβατε δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι καθόλου μια και ο μόνος που το χειριζόταν ήταν ο κος Γιδόπουλος (προπονητές- παίκτες). Η μόνη μου εμπλοκή ήταν να φέρω μερικά παιδιά δικά μας στην ομάδα. Και σε αυτό κάτι κατάφερα.
Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε πάρα πολλά ακόμη, που όσοι ήταν δίπλα μου όλο αυτό το διάστημα γνωρίζουν. Άλλωστε είμαι εδώ, θα είμαι εδώ. Μόνο που θα επανέλθω στη θέση μου στην κερκίδα, από εκεί όπου κατέβηκα.
Αν κάποιος με κατηγορεί ότι στήριξα τον κ. Γιδόπουλο, θα του απαντήσω ότι στήριξα ΝΙΚΗ και όποιον έβλεπα ότι θα τη βοηθούσε. Πίστεψα ότι τις δύο πρώτες χρονιές θα τακτοποιούσαμε τις παλιές οφειλές και φέτος θα κάναμε το άλμα της ανόδου. Δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε.
Φεύγω λοιπόν από τα διοικητικά της ομάδας μας με ψηλά το κεφάλι, δίνοντας και χωρίς να πάρω τίποτα, εκτός από την αγάπη του κόσμου που την εισπράττω μέχρι σήμερα. Εξάλλου ποτέ δεν είχα το ψώνιο να γίνω πρόεδρος. Πάντα διατηρούσα χαμηλό προφίλ και δεν το έκανα για προβολή, όπως κάποιος με κατηγόρησε. Ο κόσμος της Νέας Ιωνίας και όχι μόνο γνωρίζει πολύ καλά ποιος είμαι.
Ήθελα όλα αυτά να τα γράψω σαν κατάθεση ψυχής και τίποτε άλλο. Πιστεύω ότι το χρωστούσα σε σας και τον εαυτό μου. Να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν και να πω ότι δεν ΞΕΧΝΩ αυτούς που με βοήθησαν κι αυτούς που δεν με βοήθησαν. Εύχομαι στην ομάδα μας να βρει επιτέλους το δρόμο της και θα στηρίξω κάθε υγιή προσπάθεια».
