Συνέντευξη στη ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΟΥΝΤΕΛΙΑ
Γενικός αρχηγός στον ΟΕΑ/ΝΑΒ τα τελευταία τέσσερα χρόνια, εν ενεργεία παίκτης στα 42(!) του στο Βολιώτικο σωματείο, παλαιότερος εν ενεργεία αθλητής πόλο στον Βόλο, με πρώτο δελτίο… το μακρινό 1982, ο Γιάννης Μάκος μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύτιμο εργαλείο τόσο για την ομάδα του, όσο και για την υδατοσφαίριση συνολικά.
Ο Βολιώτης, που εργάζεται ως φυσικοθεραπευτής μετρά μια μακρά πορεία στον χώρο, έχοντας συνολικά αγωνιστεί σε έξι ομάδες σε Αθήνα, Πελοπόννησο και Βόλο, μεταξύ άλλων και στην Νίκη Βόλου για αρκετά χρόνια, ενώ έχει εμπειρίες από την Α2 έως την παλιά Δ’ Εθνική. Το 2014 και ενώ είχε πάρει την απόφαση να αποσυρθεί, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον ΟΕΑ/ΝΑΒ, γυρίζοντας για συναισθηματικούς λόγους στο Βολιώτικο σωματείο, όπου και παραμένει.
Ο 42χρονος πολίστας βρέθηκε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και μίλησε για την προσωπική του πορεία, το άθλημα της υδατοσφαίρισης, τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες σε Νίκη και ΟΥΚ Βόλου και την πιθανή συγχώνευση των δύο ομάδων, αλλά και το στόχο των ομάδων του ΟΕΑ/ΝΑΒ, ο οποίος για μία ακόμη χρονιά θα κινηθεί με γνώμονα το χαμηλό προφίλ και τη σταθερότητα που τον διέπει, οικονομικά.
«Δεν είναι ωραίο να διαλύονται τμήματα»
Αναφερόμενος στο σωματείο της Νίκης Βόλου, με τις αλλεπάλληλες ανακοινώσεις και την εν τέλει μερική διάλυση της περσινής ανδρικής ομάδας, που διεκδίκησε άνοδο στην Α1, την οποία και έχασε στο φινάλε, ο Γιάννης Μάκος αναφέρει: «Δεν είναι ωραίο για το χώρο της βολιώτικης υδατοσφαίρισης να διαλύονται πετυχημένα τμήματα. Δεν υπάρχει μείωση μόνο του μπάτζετ, αλλά πλήρης διάλυση. Εχουμε απ’ τα παραδείγματα, με το τμήμα υδατοσφαίρισης του ΝΟΒΑ, αλλά και στην Νίκη, με την αντρική ομάδα, η οποία έφτασε μία ανάσα από την άνοδο και διαλύθηκε. Ακόμα και ο ΟΥΚ, που είχε ένα τμήμα πολύ επιτυχημένο στις γυναίκες, το διέλυσε, κρατώντας ότι έχει απομείνει» για να συνεχίσει: «Κύριος λόγος είναι το οικονομικό, καθώς όταν κάνεις ανοίγματα που δεν μπορείς να υποστηρίξεις, κάποια στιγμή θα τα βρεις μπροστά σου. Ο στόχος είναι να ανεβαίνεις κάθε χρόνο και πιο ψηλά, ωστόσο το ίδιο το άθλημα δεν είναι ανταποδοτικό. Εχουμε μια Ομοσπονδία που… δεν υπάρχει, στο πόλο οι ομάδες πληρώνουν τα πάντα. Κάθε παιχνίδι, κάθε τουρνουά, τα παράβολα, τους διαιτητές. Απορώ γιατί υφίσταται η Ομοσπονδία, δεν έχει νόημα, αυτές είναι παθογένειες. Είναι λυπηρό να συμβαίνει».
«Ο ΟΕΑ/ΝΑΒ δείχνει σταθερότητα»
Πολύ ντόρος έγινε για πιθανή συγχώνευση ΟΥΚ και Νίκης Βόλου, με πλήθος αθλητών της δεύτερης να έχουν μεταπηδήσει στον συμπολίτη. Ο Βολιώτης πολίστας εκφράζει τον προβληματισμό του για τη συγκεκριμένη συγχώνευση αποκαλύπτοντας ότι είχε γίνει και στον ΟΕΑ/ΝΑΒ πρόταση για συγχώνευση, η οποία ωστόσο δεν έγινε αποδεκτή: «Οι μεν μιλούν για συγχώνευση, οι δε για απορρόφηση, ωστόσο για να γίνει μια υγιής συγχώνευση, πρέπει να υπάρχουν δύο υγιή σωματεία. Μας κατηγόρησαν γιατί δεν μπήκαμε σε αυτή τη συγχώνευση, ενώ μας έγινε πρόταση αφού είχαμε ήδη ξεκινήσει τον προγραμματισμό μας. Είναι κάτι που θέλει πολύ συζήτηση μια πιθανή συγχώνευση, σε όλα τα επίπεδα. Ο ΟΕΑ/ΝΑΒ έχει μια πορεία πολύ μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα σωματεία, 30-40 χρόνων, όπου καλλιεργεί τμήματα κολύμβησης και υδατοσφαίρισης. Αυτό δείχνει σταθερότητα και δυναμική, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει «μπαμ». Η ομάδα μας δε χρωστάει σε κανέναν. Είναι πολύ δύσκολες οι συγχωνεύσεις. Θεωρώ ότι το εγχείρημα Νίκης-ΟΥΚ θα είναι μια λύση ανάγκης, από τη στιγμή που στο παρελθόν κάθε φορά που αναμετρούνταν Νίκη και ΟΥΚ υπήρχε ατμόσφαιρα… ποδοσφαίρου, ιδιαίτερα τεταμένη».
Εξάλλου, ο έμπειρος υδατοσφαιριστής σημειώνει: «Οταν μιλάμε για οργάνωση τμημάτων σε κάποιο άθλημα, θα πρέπει να φτάνεις μέχρι εκεί που μπορείς. Οταν κοιτάς πολύ ψηλά, θα πρέπει να το υποστηρίξεις και οικονομικά. Στον αντίποδα ο ΟΕΑ/ΝΑΒ έχει μια σταθερότητα. Είμαστε ένα ναυταθλητικό σωματείο, δουλεύουμε με χαμηλό προφίλ και πάντα προσπαθούμε να είμαστε σταθεροί, βάσει των οικονομικών μας».
«Να σώσουμε την κατηγορία»
Μιλώντας για την προετοιμασία του ΟΕΑ/ΝΑΒ και το φετινό στόχο της ομάδας, ο Μάκος σημειώνει: «Εμείς ήδη ξεκινήσαμε τις προπονήσεις από 3 Σεπτεμβρίου, με προπονητή τον Λάμπρο Καρύδα και τον Στάμο Μακρή στην ακαδημία. Υπάρχει ένας ικανός αριθμός ατόμων, ευχόμαστε να συνεχιστεί και τον χειμώνα το ενδιαφέρον. Στόχος μας είναι για φέτος να σώσουμε την Β’ Εθνική, από νωρίς. Υπάρχουν κάποιες κινήσεις μετρημένες, τις οποίες έχουμε κάνει . Όσον αφορά το γυναικείο, ήρθε η ώρα να ανέβει κατηγορία, γίνονται και εκεί κινήσεις και πιστεύουμε ότι το φινάλε θα είναι επιτυχημένο».
Ερωτώμενος για το πόσα τελικά τμήματα πόλο μπορεί να αντέξει ο Βόλος, ο Γιάννης Μάκος σημειώνει: «Ο Βόλος είναι μια αρκετά μεγάλη πόλη για να έχει μόνο μία ομάδα, δύο είναι αρκετές. Έχουμε δύο κολυμβητήρια, τρεις πισίνες, ο Βόλος μπορεί να αντέξει δύο ομάδες, ειδικά όταν αρκετές πόλεις έχουν πέντε και έξι ομάδες».
Παρών σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες
Σημαντική πορεία στα αθλητικά δρώμενα του Βόλου αλλά και της ελληνικής παραολυμπιακής ομάδας μετρά ο έμπειρος φυσικοθεραπευτής, που έχει συμμετάσχει ως μέλος του ιατρικού επιτελείου τέσσερις φορές σε παραολυμπιακούς αγώνες, σε Βανκούβερ, Πεκίνο, Λονδίνο και Ρίο ενώ ευελπιστεί να πάρει μέρος και σε πέμπτη το 2020, στο Τόκυο: «Είναι συγκινητικό να βλέπεις την προσπάθεια αυτών των παιδιών και να συνεργάζεσαι μαζί τους», σημειώνει ο πολύπειρος Μάκος, που συμπληρώνει: «Στην Ελλάδα, από τα 20 παραολυμπιακά αθλήματα καλλιεργούμε τα 11, παίρνοντας μέρος σε Ολυμπιάδες με 65-70 αθλητές. Συγκεκριμένα, τα δυνατά μας αθλήματα είναι η κολύμβηση και ο στίβος ενώ στο Ρίο είχαμε πάρει την 24η θέση ανάμεσα σε 169 χώρες, που είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Φουντουλάκη τον πρόεδρο της Παραολυμπιακής Επιτροπής, αλλά και τον φυσίατρο Σπύρο Σπύρου που με εμπιστεύτηκε πριν από μια δεκαετία σχεδόν ως μέλος του επιτελείου και από τότε έχω καθιερωθεί, συνοδεύοντας τις ελληνικές ομάδες, σε αποστολές παγκόσμιων, ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και γενικά στις μεγάλες διοργανώσεις, όποτε το επιτρέπουν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις».
