Ταχυδρόμος Παρασκήνιο

Το βασικό χόμπι του Χρήστου Πανόπουλου είναι το κυνήγι. Ο ιδιοκτήτης της Skoda Ξάνθης τους χειμερινούς μήνες επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ και που τον χάνεις, που τον βρίσκεις, είναι με μια καραμπίνα στο χέρι κάπου στις βουνοπλαγιές της Θράκης. Όταν δεν κυνηγάει, του αρέσει να… απολύει προπονητές. Ο Γιώργος Παράσχος είναι ο τελευταίος που απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας.

Το διάστημα που παρέμεινε ο Γιώργος Παράσχος ήταν έξι αγωνιστικές, ενώ στις πρώτες τρεις του φετινού πρωταθλήματος, στον πάγκο βρισκόταν ο Νίκος Κεχαγιάς. Η σεζόν αυτή δεν θα είναι η πρώτη που στην «ηλεκτρική καρέκλα» θα καθίσει τρίτος τεχνικός, αφού κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πέρυσι κατά σειρά με τους Βολφ, Μαντζουράκη, Κεχαγιά, αλλά και τις σεζόν 1994-95 με τους Κένταλ, Ταμπόρσκι, Μιχαλόπουλο και 2000-01 με τους Φοιρό, Ρότσα, Καραγεωργίου. Το ρεκόρ με 4 προπονητές σε μια σεζόν είναι της περιόδου 2006-07 με τους Μαντζουράκη και Λεμονή να έχουν την ευθύνη στον πρώτο γύρο και τους Κωφίδη και Κεχαγιά στον δεύτερο.

Στα 19 χρόνια παρουσίας του στη Skoda Ξάνθη, ο Χρήστος Πανόπουλος «αλλάζει σαν τα πουκάμισα» τους προπονητές. 17 είναι αυτοί που έχουν καθίσει όλα αυτά τα χρόνια στον πάγκο, αλλά αρκετοί εξ αυτών έχουν απομακρυνθεί και έχουν επιστρέψει. Στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας βρίσκεται το όνομα του Γιάννη Μαντζουράκη, ο οποίος έχει καθίσει τέσσερις φορές σε αυτή την καρέκλα, δεύτερος ο Νίκος Κεχαγιάς με τρεις, ενώ δύο φορές έχουν αναλάβει τα ηνία οι Νίκος Καραγεωργίου, Γιάννης Γούναρης, Βλάντιμιρ Ταμπόρσκι, Βασίλης Δανιήλ και Γιώργος Παράσχος.

Συνολικά, το «φύγε εσύ, έλα εσύ» έχει γίνει 28 φορές, δηλαδή σε αυτά τα 19 χρόνια του Χρήστου Πανόπουλου στην ηγεσία της ομάδας, η αλλαγή προπονητή γίνεται αναλογικά ανά οχτάμηνο. Υπήρξαν περιπτώσεις, όπως του Γιάννη Μαντζουράκη το 2000 και του Τάκη Λεμονή το 2007, που παραιτήθηκαν και δεν εκδιώχθηκαν, αλλά η ουσία είναι ότι το αφεντικό της ακριτικής ομάδας μάλλον δεν έχει υπομονή.

 

 

 

 

 

 

 

Αυτή ήρθε κόντρα στην Κέρκυρα και σε ένα σημείο του πρωταθλήματος που δεν υπήρχε περιθώριο για «στραβοπάτημα». Δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός καιγόταν για τους βαθμούς και ότι κινδυνεύει. Εχει πολύ δρόμο ακόμα άλλωστε η Σούπερ Λίγκα. Αλλά χρειαζόταν ένα αποτέλεσμα έδρας για να πάρει τον… αέρα στο Πανθεσσαλικό, που μέχρι στιγμής δεν το έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο, αλλά και παράλληλα να συνέλθει μετά από μια ήττα και τρεις ισοπαλίες που μεσολάβησαν έπειτα από τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ.

Ο Ολυμπιακός είχε να κερδίσει περισσότερο από ένα μήνα και παρότι σε Περιστέρι και Καυταντζόγλειο απέσπασε δυο αξιόλογες ισοπαλίες, του έλειπε η νίκη τον τελευταίο καιρό που θα έδινε άλλη ψυχολογία στους ποδοσφαιριστές και απλά θα «έφτιαχνε» ακόμα περισσότερο το κλίμα ενόψει της συνέχειας.

Να το πούμε διαφορετικά; Αν ο Ολυμπιακός Βόλου είχε νέα απώλεια στην έδρα του, από την Κέρκυρα αυτή την φορά, θα υπήρχε όντως πρόβλημα σήμερα και θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει η «επαναφορά»…

Αυτό που μπορεί να κρατήσει κανείς από το παιχνίδι του Σαββάτου στο Πανθεσσαλικό, εκτός από τους τρεις βαθμούς και τους πόντους που προσέθεσαν οι ερυθρόλευκοι στην ψυχολογία τους, είναι ότι βρήκαν τρόπο να σκοράρουν και έχασαν κι άλλες ευκαιρίες, απέναντι σε μια ομάδα που αμύνονταν μαζικά, ήρθε ξεκάθαρα στο Πανθεσσαλικό για τον βαθμό και έπαιζε… «καταστροφικό» ποδόσφαιρο. Η κρισιμότητα της αναμέτρησης δεν άγχωσε τους παίκτες του Σάκη Τσιώλη που με υπομονή και συγκέντρωση βρήκαν τον τρόπο τελικά να σκοράρουν και να φτάσουν σε μια επιτυχία που την χρειαζόταν όπως γράψαμε και παραπάνω για περισσότερους λόγους από τους βαθμολογικούς.

Αν θα πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιους παίκτες από αυτή την επιτυχία, είναι αναμφίβολα ο Ηλίας Σολάκης που αποτέλεσε μόνιμο κίνδυνο και τελικά σκόραρε και ο Ελντιν Γιακούποβιτς που κατέβασε ρολά και στις ελάχιστες αλλά καλές ευκαιρίες που δημιούργησαν οι φιλοξενούμενοι έδειξε την κλάση του.

Αδικαιολόγητος σίγουρα ήταν ο Σανκαρέ για την κάρτα που δέχτηκε και στέρησε την ομάδα του από την παρουσία του στην άμυνα σε ένα πολύ κρίσιμο χρονικά σημείο, όπου οι φιλοξενούμενοι πίεζαν και οι γηπεδούχοι προσπαθούσαν να κρατήσουν το αποτέλεσμα.

Οπως και να ’χει, η ιστορία έγραψε την τρίτη νίκη του Ολυμπιακού Βόλου στη φετινή Σούπερ Λίγκα. Η προετοιμασία για το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό στις Σέρρες έχει ήδη ξεκινήσει. Ο Ολυμπιακός δεν έχει καταφέρει να πάρει ποτέ διπλό στις Σέρρες. Στην Α’ Εθνική μάλιστα υστερεί στα μεταξύ τους παιχνίδια. Στους αγώνες που έχουν δώσει οι δυο ομάδες και για τις τρεις κατηγορίες και για την διοργάνωση του κυπέλλου η παράδοση είναι μοιρασμένη. Επειδή όμως οι παραδόσεις είναι για να «σπάνε» και η βολιώτικη ομάδα έχει δείξει ότι μπορεί να πάει κόντρα σε προβλέψεις και προϊστορία, ετοιμάζεται απλά στις Σέρρες να αλλάξει την ιστορία…

 

 

 

 

Στο τοπ τεν των ξένων ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στην Ελλάδα, βάσει αφιερώματος που πραγματοποίησε το αθλητικό site Sport 24 βρίσκεται ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Βόλου, Ελντιν Γιακούποβιτς. Ο Γιακούποβιτς έκανε τα βλέμματα να στραφούν και πάλι επάνω του στο ματς με την Κέρκυρα, όπου ήταν αλάνθαστος και ο άνθρωπος που κράτησε μέχρι την τελευταία στιγμή στα χέρια του τη νίκη.

Ο Ηλίας Σολάκης δεν είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης της Σούπερ Λίγκα που σκοράρει στο φετινό πρωτάθλημα.

Ο Σολάκης (15/12/1974) που πέτυχε το χρυσό γκολ του Ολυμπιακού επί της Κέρκυρας είναι μικρότερος κατά δύο μήνες μεγαλύτερό του Tουμέρ Mετίν (14/10/1974) της Λάρισας.

Στον Βόλο βρέθηκε την Κυριακή με την ευκαιρία της έλλειψης αγωνιστικών υποχρεώσεων ο Βασίλης Κωνσταντινίδης. Μάλιστα έδειξε αρκετό ενδιαφέρον για τη Νίκη και για το πώς πάνε φέτος τα πράγματα. Ο Κωνσταντινίδης μπορεί να έφυγε για την Κατερίνη και τον Πιερικό, αλλά ούτε τη Νίκη ούτε τον Βόλο ξεχνά.

 

Παρέα με τον Αντώνη Ακτσιαλή καθόταν ο πρόεδρος της ΠΑΕ Βέροια κ. Αρβανιτίδης. Οι δυο τους παρακολούθησαν μαζί την φιλική αναμέτρηση της Νίκης και της ομάδας της Ημαθίας που έγινε στο Παντελής Μαγουλάς…

 

Με άρθρο για τον Βόλο και αφιέρωμα στα τσιπουράδικα προσπάθησε να επανορθώσει το περιοδικό ΜΑΧ μετά τα δημοσιεύματα που είχαν γραφεί από Λαρισαίο συντάκτη και αδικούσαν τη Μαγνησία. Βέβαια ακόμα και έτσι κανείς Βολιώτης δεν ξεχνά εκείνο το δημοσίευμα. Περισσότερο δηλαδή «στάχτη στα μάτια μας» ήταν…

 

Είδε κανείς ή μήπως άκουσε κανείς το μήνυμα;